The Princess is Lost Again?! Now What?!

Chapter Twenty Five

One week na ang lumipas ng nakabalik na kami ni Aiden from Tagaytay. Madami din ang nangyari sa loob ng one week. Nandyan yun mga tanong kung anong ginawa namin dalawa after nun ball? Saan kami nagpunta? Kami na ba? At marami pang iba.

"Umamin ka nga sakin babae ka. Anong ginawa nyo ng lalaking iyon? Alam mo bang nag-aalala ako sayo nun? Ilan beses kitang tinatawagan ni hindi ka man lang sumagot. Nang nagpunta ako sa parking lot I saw your phone na nagri-ring. Etc. etc etc.." sunud-sunod na sabi ni Kyle.

Nandito kami ngayon sa field at gumagawa ng paperworks. As usual partner na naman kami. Kahit madaming gusto na maging kapartner siya ayaw niya. Main reason niya kunga bakit? Baka kasi bumagsak siya. Hahahaha ganda ng reason noh?

"I'm sorry. Sorry sa nangyari sa ball. Sobrang bilis kasi ng mga pangyayari. Me and Aiden, kami na." sagot ko. Sa ngayon ay ayun lang muna ang kaya kong sabihin. Hindi ko pa kasi matake na sabihin na may nangyari sa amin. Hindi lang isa kundi madami.

"I-I thought sila ni Abbie." mahinang sabi niya.

"No. Hindi sila ni Abbie. Abbie was so desperate to have him again. In fact, she's the main reason why Aiden is a heartbroken man." sagot ko.

Tumango lamang siya. Pagkatapos nun ay hindi na siya nagtanong. Maya-maya ay siya naman ay yumakap siya sakin. "Pinag-alala mo ako alam mo ba yun? Halos hindi ako makatulog kakaisip sayo habang kasama mo siya. Pero kahit ganun may tiwala ako sa kanya kahit may something samin yun lalaking iyon."

Naalala ko yun at natatawa. Naalala ko din yun reaksyon ni Aiden habang nagseselos siya kay Kyle. "Thank you for your understanding and sorry kung pinag-alala kita ng husto." sagot ko.

"Sus wala yun! Dahil may utang ka sakin at makabawi ka. I need your help. Magkakaroon kasi kami ng dinner ng ex ko. I don't know how to surprise her."

"Ehem!"

Sabay kaming napalingon sa likuran at nakatayo doon si Aiden. Agad naman ako nag-ayos ng pagtayo. Hindi ko mabasa ang mga mata niya and I'm 100% sure he's jealous.

"Hi baby!" bati ko at humalik sa pisngi niya.

"Relax, bro. I didn't do anything." kalmadong sagot ni Kyle.

"I see both of you hugging each other." deretsong sagot din niya. Nakita niya pala iyon. Hindi Lana lumangoy siya lumangoy.

"Oh, nakita mo pala. Relax, hindi ko naman na siya balak agawin pa sayo and may mahal na akong iba. In fact, nagpapatulong ako sa gf mo about dun. About sa hug, it's just a friendly hug nothing more nothing less. And your girlfriend is my bestfriend. Simple logic. Kung kulang pa din sayo at hindi pa satisfied well wala na akong kinalaman doon dude." Sarcastic niyang sagot.

"Ahm guys, chill lang okay?" singit ko. Agad ko naman liningon si Kyle na nakatingin lang at nakapamulsa ang mga kamay nito. Halatang naiinip na. "Hmm, Kyle pwedeng iwanan mo na kami? Please?"

Agad na kinuha ni Kyle yun mga gamit niya at lumayo. Maya-maya ay humarap ako kay Aiden na wala pa din pagbabago ang reaksyon. "Are you mad?" tanong ko. Gosh Lana! You're stupid! Obvious naman diba?

"Hey, talk to me naman oh."

Hindi pa din siya natitibag at nakatingin lang siya sakin. Maya-maya ay yumakap ako sa kamya at sumubsob sa dibdib niya. "You don't have any reasons to be jealous. First thing, you know that you owned me when the first night we've shared together. When our bodies are become one, I know and you know that you owned me at ganun din ako. Second, me and Kyle are best of friend and you know all of that. Third, he wants to need my help. He wants to court his girl again and they having a dinner. And the other reasons for that is I just want to show anyone how much I love you."

After nun ay wala ni isang salita na lumabas sa bibig niya and now I'm pissed. Damn, ang haba haba ng sinabi ko wala lang sa kanya. Agad akong humiwalay sa kanya at kinuha ang mga gamit ko. Grabe siya, hindi man lang niya naappreciate. Maya-maya ay naramdaman ko na lang na binuhat niya ako na parang bagong kasal. Wala pa din siyang sinasabi. Pero bakit ganun? Eto pa lang ginagawa niya kinikilig ako.

Maya -maya ay inupo niya ako sa isang bench at maraming bulaklak. "I'm so sorry kung gumana na naman ang pagiging seloso ko." Finally, nagsalita na siya.

Maya-maya ay may hawak-hawak na siyang bouquet. Saan galing yan? Hindi ko naman nakita na may hawak siya. Ang galing naman niyang mag-magic. Hehehehe.

Pagkatapos ay lumuhod siya sa harap ko. "Baby, can I court you? Kahit na tayo na? Alam kong mabilis ang mga pangyayari at hindi man lang dumaan lahat sa process. Nakakainis nga lang na nauna pa ang honeymoon kesa sa panliligaw. I'm sorry kung nadala ako noon. But don't worry gagawin ko ang lahat para mapasaya kita."

Tahimik lamang ako na nakatitig sa kanya. Hindi ko alam kung anong sasabihin. Wala bang araw na hindi siya sweet? Nakakamiss tuloy yun unang encounter ko sa kanya. Kelan kaya mangyayari ulit yun? Hehehehe.

"Yes you can court me. And alam mo naman kung ano naman isasagot ko eh." sagot ko.

Agad niya akong niyakap at hinalikan. "Thank you for giving me a chance. I love you so much."

"I love you too, my prince." sagot ko.

-------*******---------

Tahimik akong nanonood sa kanilang dalawa. Dalawang feelings lang ang nararamdaman ko. Naiinggit at galit sa kanilang dalawa pati na din sa sarili ko. Naiinggit ako dahil ako dapat ang nasa pwesto niya hindi siya! Dapat ako iyon! Hindi ko kayang panoorin silang dalawa kaya nagpasiya akong lumayo. Pilit kong pigilin ang paglabas ng mga luha ko. Kahit kinagat ko na yun labi ko wala pa din. Sadyang tuso talaga ang mga luha ko at nagpatuloy lang sa pag-iyak.

Ano bang meron siya na wala ako ha? Diba mahal ko Aiden pero ang bilis naman nawala lahat? Ganyan mo na lang ba itatapon lahat? Ilan years tayo magkakilala laban sa kanya na ilan buwan pa lang pero ganyan na ang pagmamahal mo sa kanya?! How pathethic you are!

Hindi mo ba napapansin ang effort ko sayo? Bumalik ako dito para makabawi. Hindi mo ba nakikita na ginagawa ko ang lahat para makabawi sayo? Hindi mo ba ramdam iyon?

I miss ourselves. I missing the time na walang prinoproblema. Smooth lang. Sarili lang ang iniisip namin at bumubuo ng mga pangarap namin isa't isa. How i wish to turn the time back pero mukhang hindi na mangyayari iyon. No Abbie, mangyayari pa din yun. Basta naayon lahat sa gagawin mong plano.

To be continued..

Sorry short lang. Ilan oras pa lang tulog ko kaya sakit ng ulo ko. Enjoy reading.