23 Ekim 2016
Merhaba sıkıcı velet..
Şimdi ağlamayı kes ve yazdıklarımı iyi oku. Bütün bu kelime kalabalığından önce her şey için üzgün olduğumu bilmeni isterim. Kalbindeki acının aynısı bende de var. Vardı. Babam sana her şeyi anlattı biliyorum ama sana mektup yazarak veda edeceğim. Çünkü biz kavuşamayan aşıklarız.
Böyle bir veda bize yakıştı mı? Emin değilim. Ama en doğrusu böyle gibi gözüktü. Birbirimizin gözlerine daha fazla bakmadan, kollarından ayrılamayacak duruma gelmeden bitirmek istedim. Gelseydim gidemezdim. Gitmek zorunda olsamda ruhum azap içinde olurdu. Bencillik ettim. Ama daha fazla acı bana çok fazlaydı Jongin.
İyileşmedim. İyileşemedim özür dilerim. Beynimdeki beni öldürmeden bırakmayacaktı ve ben mutlu olmak için sana yalan söyledim. Tekrar özür dilerim. Bu mektubu odamda, Nini masamda gezerken yazıyorum. Onu sana bırakıyorum. Benden çok daha iyi bir sahip olacaksın biliyorum. Ama öpücüklerime alıştı. Yani lütfen ona sevgi göster.
Babam konusuna gelirsek. Bunu da halletmek istiyorum. O iyi bir adam değil Jongin. Onu affetmeyeceğim. Ama sen affet olur mu? Giderken, kalbine öfke bırakmak istemiyorum. Mutluluk bile verememişken bu çok adice olur. Benim yüzümden hayatına giren herkesi unut, öfkelerini unut, kin ve nefretini unut. Babama sana öyle şeyler yazmasını ben istedim. Bunu benim istediğimi öğrendiğinde babama gereksiz kızdığını anlayacaksın. Ve onun yerine bana kızacaksın. Ama eğer böyle olmasaydı, eğer bilseydin iyileşmediğimi beni bulmaya çalışırdın Jongin. Ve bulurdunda. Bir şekilde bulurdun. Ben sadece beni izleme istedim. Veda etmeyi sevmiyorum ve bunun için bana kızma.
Bir haftalık ayrılık yaşamıştık ya hani, sen beni o kızla.. hayır hayır bunu söylemeyeceğim. Bunun içinde seni çoktan affetmiştim zaten. Sana hiç bir zaman kızmadım. O bir hafta boyunca hastanede değildim. Aile ziyareti yapmak istemiştim ve sen bunu sevdiğimi zaten biliyorsun. Ve haklıymışım, aile ziyaretleri gerçekten güzelmiş Jongin.
Sana bir resim yolladım bu zarfta. Yüzüm görünmediği için üzgünüm ama beni hep evine geldiğim o zamanki gibi hatırla istedim. Çökmemiş suratım hatırında olsun diye. Ve umarım kızıl saçlarımı beğenmişsindir kara velet. Ben hâlâ alışamamıştım ama gerçekleştirmem gereken bir liste vardı. Aptal çocuk.
Uzatmak istemiyorum ama sen şuan keşke hiç bitmese diyorsun. Acını paylaşıyorum, bebeğim.
Büyük annemin evinin arkasında güzel bir orman var Jongin. Geçen gittiğimde orada çok fazla küfür ettim. Bağırarak, ağlayarak. Yani sanırım bu maddeyide hallettim. Ama geriye sadece sarhoş olmak kaldı ve bunu yapabileceğimi sanmıyorum. Beynim yorgun, biliyorsun. Bu maddeyi benim yerime sen gerçekleştir. Bu gece bizim için iç Jongin. Dünyanın boktan adaleti için, şerefe!
Bu mektup eline ne zaman geçer bilmiyorum ama sana ulaştığı gün bil ki gitmişimdir.
Seni seviyorum. Seni seviyorum. Seni saatlerdir seviyorum. Seni günler, aylar, yıllar, milatlar kadar seviyorum. Sonsuzluk kadar seviyorum seni. Çok fazla içimdeki bu sevgi. Sana bunu yüz yüze söyleyemediğim, boynuna gömülüp öpücükler konduramadığım, seni olmayan bir ev hapsiyle oyaladığım için beni affet. Ama hayallerimde çok güzel vakit geçirdik Jongin. Yaşayamadıklarımıza inat çok güzel mutlu olduk. Bana inan.
Beni sevmeye devam etme. Beni unut diyemem ama beni sevme artık. Ve lütfen, mezarımın başında göz yaşı dökme. Onun için yanıma gelme. Beni bulmaya çalışma. Sevgini hissediyorum Kai, endişelenme. Beni çok iyi sevdiğini biliyorum. Kimse daha iyi yapamazdı bunu farkındayım. Ama bazı insanlar vakit geldiğinde gitmek zorunda kalırlar Jongin. Ve arkalarında bıraktıkları insanlar için çok fazla üzülürler. Ama yinede, iyi bir hatıra olarak kalmak istiyorum sende. Bana söyleyemediğin onlarca şey vardır belki. Benimde vardı. Sen söyle, ben seni duyacağım. Her an yanında olduğuma inan bebeğim, hep seninle olacağım.
Kalbim seninle, adamım. Bu çocuğun gökyüzünde kanatları çıktığına inan, çünkü uçmak zorundaydım. Hoşçakal.
-Dyowl
