My sister? (Demi Lovato fan-fictie)

Eerste stage dag

Ik word wakker van mijn wekker en zet die snel uit. Joe had mij gister verteld dat ik om half negen klaar moest staan, omdat we om negen uur in de studio moesten zijn voor een kennismaking en een schrijfsessie. Ik sta op en stap snel onder de douche. Daarna laat ik Buddy uit, die ik gelukkig mee mocht nemen, ik ontbijt snel en ga dan om één voor half negen klaar staan. "Morning." zegt Joe als ik in de auto stap. 'Morning.' begroet ik hem, terwijl ik mijn gordel om doe met Buddy op mijn schoot. "Heb je er zin in?" 'Ja, tuurlijk. Eindelijk kom ik te weten bij wie ik de komende maanden stage zal lopen.' "Ik hoop voor je dat het iemand is die wel een beetje aardig is, maar waar je wel wat van zou kunnen leren. Wie hoop je trouwens dat het is?" 'Het liefste zou ik bij Demi stage willen lopen, maar Iggy Azalea of Katy Perry zou ook super vet zijn.' "Nou dan wens ik jou veel plezier."grijnst hij. 'Hoezo?' vraag ik. "Dat zie je nog wel." De rest van de rit is het stil, totdat Stone cold op de radio komt. Zachtjes zing ik het hele nummer mee, maar ik heb niet door dat ik steeds harder ga zingen. "Je zingt echt mooi. Je verdient deze stage echt." zegt Joe na afloop. 'Zong ik zo hard dan?' "Ja, maar zo erg was het niet hoor." Ik bloos en kijk weg. "We zijn er. Veel succes vandaag en we appen nog wel." 'Komt goed. Doei.' Ik stap uit en loop de studio in. Binnen kijk ik mijn ogen uit. Pas als ik de riem van Buddy uit mijn hand voel glippen kom ik weer bij zinnen. 'Shit. Buddy!' Snel ren ik achter hem aan. Hij stopt voor één of andere deur en blaft dan een paar keer. 'Ssht. Doe nou niet.' mopper ik op hem. De deur gaat open en ik word begroet door een klein zwart hondje. 'Hey kleine.' Dan zie ik zijn hals band. Er zit een bekend bedeltje aan waarop zijn naam staat, Batman. "Evi?" 'Hey.' kom ik overeind. "Wat doe jij nou hier?" 'Ik ben hier voor mijn stage, maar Buddy ontsnapte.' "Oh." lacht ze. "Weet je wel waar je heen moet?" 'Ik heb geen idee. Ik zou vandaag pas te horen krijgen bij wie ik stage ga lopen, dus ik heb ook geen idee naar wie ik moet vragen.' beken ik. Demi lacht. "Ik loop wel even mee naar de receptie." Samen met de honden lopen we naar de receptie. "Hi, mijn vriendin hier is hier voor haar stage, maar ze weet niet waar ze heen moet. Kun jij ons misschien helpen?" "Wat is je naam?" zegt het meisje chagrijnig. 'Evi Sevenster.' "Jij moet naar studio 2. Dat is de studio waar." "Dan loop je dus bij mij stage! Wat leuk." roept Demi door haar heen. 'Wat gaaf. Nog heel erg bedankt hé.' bedank ik het meisje snel. 

Vandaag was geweldig. Ik heb samen met Demi een nummer gezongen en ze heeft mij van alles uitgelegd. Over een paar dagen gaan heeft Demi de opnames van X factor waar ik ook bij moet zijn. Vanaf nu word ik elke dag door haar bodyguard, Max, opgehaalt. Hij word mijn taxi de aankomende weken. Ik zit nu op mijn bank met een bord eten voor mijn neus. Buddy ligt naast me en ik ben tv aan het kijken. Net als in Nederland kijk ik naar een crime show, heerlijk. Meestal weet ik al na vijf minuten wie de dader is, maar ik blijf altijd heel eigenwijs door kijken. Dan is het pauze. Ik wil net mijn bord opruimen als een reclame mijn aandacht trekt. Het is een reclame voor X factor, je kan je nog opgeven. Zal ik mezelf opgeven? Het zou wel een stunt zijn en ik ben er toch al. Ik besluit mezelf op te geven. Ik start mijn laptop op en schrijf me in. Als laatste moet je een filmpje van jezelf sturen terwijl je zingt. Ik zet de webcam aan, pak mijn gitaar en sla de akkoorden van What to do aan. Na ongeveer een minuut à anderhalve minuut van het nummer gezongen te hebben stop ik het filmen en ik plak het in het inschrijfformulier. Ik hoef het alleen nog maar te bevestigen, maar ik durf het niet zo goed. Wat als ik afgewezen word? 'Niet zo piekeren. Doe het gewoon.' zeg ik tegen mezelf en ik verstuur het inschrijfformulier. Ik sluit mijn laptop weer af en ga naar buiten met mijn gitaar. De zon schijnt nog steeds en ik pak mijn telefoon erbij. Ik zoek uit welke liedjes van Demi ik allemaal op mijn gitaar zou kunnen spelen en kom erachter dat je bijna alle nummers van haar wel op de gitaar kan doen. Ik ga opzoek naar de akkoorden van één van mijn favoriete nummers, Nightingale. Dit nummer doet me denken aan mijn vader, nou ja echte adoptie vader dan. Hij is een paar jaar geleden overleden aan de gevolgen van kanker en ik mis hem nog elke dag, maar gelukkig is de nieuwe man van mijn adoptiemoeder ook super aardig en ik noem hem nu ook pap. Mijn leven is ingewikkelder dan ik zelf dacht. Dan vind ik de akkoorden van Nightingale. Ik probeer het uit op mijn gitaar en na een half uur lukt het mij om het te zingen en te spelen tegelijkertijd. Ik pak mijn telefoon en zet de microfoon aan en begin te spelen. Nadat ik klaar ben stop ik de microfoon en luister ik het terug. Het klinkt best leuk. Ik app Demi of ik morgen mijn gitaar mee kan nemen naar de studio. Ze vind het een goed idee en neemt haar eigen gitaar ook mee morgen. Ik glimlach en loop weer naar binnen. Niet veel later lig ik in bed en denk ik terug aan deze dag. Dit is zonder twijfel één van de leukste dagen uit mijn leven.