Try Hard. •5sos•

•Part 9•

Το βραδυ πηρε ο υπνος εμενα και τον Αστον στον καναπε.
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα πως το κεφάλι μου ακουμπούσε τα πόδια του. Εκείνος ακομα κοιμόταν και δεν ηθελα να τον ξυπνησω, ετσι κατευθυνθηκα αθορυβα προς τη κουζινα.
Μαλλον αλλος ειχε σχεδια να ξυπνησει ολο το σπιτι...
"Καλημεραα" φωναξε ο Μαικι γεματος χαρα και χαμογελασα. Καθισε στον καναπε και κοιτουσε το απειρο σαν εξωγηινος.
"Μεραα" ειπα και εκατσα διπλα του.
"Εππ τι κανεις μικρη;" ρωτησε.
"Καλα ειμαιι.. Εσυ;" "τελεια! Σημερα δεν εχουμε συναυλια και θα κανουμε βλακειες μεσα στο σπιτι!" ειπε ενθουσιασμενα και ξυπνησε τον Αστον απτην φωνη του.
"Καλημερα" ειπε ο Αστον και ετριψε τα ματια του.
"Καλημερα" ειπα γελαστα και εκεινη τη στιγμη μαλλον θυμηθηκε τι λεγαμε χθες.
"Ιι η κολλητη μου!" ειπε τρεχοντας να με αγκαλιασει παιδιαστικα και γελασα.
"Αα η κολλητη σου ε;" πεταχτηκε ο Μαικι.
"Ναι" φωναξε. Τι παιζει με αυτα τα παιδακια;
Μιλαγαμε για πολλη ωρα μεχρι που ηρθε ο Καλουμ στο σαλονι.
"Μεραα" ειπε και αυτος ενθουσιασμενος.
"Καλημερα Καλ. Η Ευα;" ειπα και τοτε το χαμογελο του αστραψε. Το γλυκουλιι..
"Πανω στο δωματιο σας. Κοιμαται" ειπε και εγνευσα κατευθυνομενη προς το δωματιο μας.
Ανοιξα τη πορτα και ειδα την φιλη μου να πλενει το προσωπο της στο μπανιο.
"Καλημερα mrs. Hood" ειπα πονηρα.
"Καλημερα mrs. Hemmings" απαντησε επισης πονηρα και σκασαμε στα γελια.
"Για πες λοιπον, τι εγινε με το κελεπουρι μας χθες;" ρωτησα εννοωντας εκεινη και τον Καλουμ.
"Εμμ.. Να μιλησαμε για πολλη ωρα, και μετα φασωθηκαμε. Μετα μου ειπε οτι ειμαι ομορφη και αυτο.. Μετα κοιμηθηκαμε" ειπε και ειχε γινει κατακοκκινη.
"Αωω τα γλυκα μουυ"ειπα και την αγκαλιασα. "Δηλαδη τα φτιαξατε ή κατι τετοιο ή ακομα τιποτα;" ρωτησα.
"Δεν τα φτιαξαμε αλλα δεν νομιζω κιολας. Ειμαστε φανς και τιποτα αλλο για αυτους. Ασε που το μανατζμεντ γαμιεται" ειπε λυπημενα και εκεινη την ωρα μπαινει μεσα η Αρζιλια χειροκροτωντας, με ενα νυχτικο που το μονο που κρυβει ειναι ο κωλος της..

"Κοριτσια μου μπραβο. Ευτυχως καταλαβατε οτι δεν μπορειτε να εχετε τα αγορια. Ειστε μονο φανς. ΜΟΝΟ φανς και τιποτα αλλο. Για αυτο μπορειτε τωρα να φυγετε απτο σπιτι" ειπε και η κακια εσταζε απτο στομα της ενω εμεις την κοιτουσαμε σοκαρισμενες απτα λογια της.
"Για ακου να σου πω. Μπορει να ειμαστε μονο φανς, αλλα πρεπει να μας σεβεσαι. Εγω μεχρι χθες σεβομουν την απαισια συμπεριφορα σου προς εμενα. Καιρος να σεβαστεις εστω το γεγονος οτι ειμαστε φανς και εχουμε αισθηματα. Οκευ; δεν ειμαστε κουκλακια να μην ξερουμε τι μας γινεται! Αγαπαμε με ολη μας την καρδια τους τεσσερεις αυτους ανθρωπους και δεν εχεις το δικαιωμα να μας κρινεις για αυτο." ειπα θυμωμενα και στο τελος υψωσα τη φωνη μου. Αυτη δεν πτοηθηκε φυσικα, απτα λογια μου.

"Τι γινεται εδω;" ειπε ο Λουκ που μαλλον μας ακουσε και τοτε η Αρζιλια αρχισε να κλαιει σαν παιδακι.
"Α-αγαπη μου, αυτες οι δυο με βριζουν μπροστα στα ματια μου" ειπε και χωθηκε στην αγκαλια του ενω ο Λουκ μας κοιτουσε δυσπιστα.
"τι κανατε λεει;" ειπε πραγματικα θυμωμενα. Μα δεν την εβρισα!
"Δεν της ειπαμε τιποτα. Αυτη μας επιτεθηκε και μας εδιωξε απτο σπιτι" ειπα βουρκωνοντας. Δεν γινεται να μην με πιστευει!
"Καλα εκανε. Μπορειτε να φυγετε" ειπε θυμωμενα και κοιταχτηκα με την Ευα ενω δακρυα απειλουσαν να τρεξουν απτα ματια μας. Δεν ειναι και λιγο να σε διωχνει με μισος το ειδωλο σου απτο σπιτι..
"Αφου αυτο θελετε." ειπα και κοιταξα εντονα τον Λουκ που το θυμωμενο του βλεμμα τωρα, ειχε χαλαρωσει.
"Τουλαχιστον παμε να χαιρετησουμε τους ανθρωπους που αγαπανε τις φανς τους" πεταξε τη σποντα της η Ευα και βγηκαμε απτο δωματιο.

Μετα απο λιγο..

"Ναι πρεπει να φυγουμε" ειπε η Ευα και αγκαλιασε τον Καλουμ. Αυτος της εδωσε ενα χαρτακι, με το κινητο του λογικα.
"Μπαι κολλητουλη" ειπα χαμογελαστα και αγκαλιασα σφιχτα τον μονο ανθρωπο που με καταλαβε πραγματικα σε διαρκεια μιας ωρας. "Θα μου λειψεις κολλητουλα" ειπε και με φιλησε στο μετωπο. "Παρε τον αριθμο μου και να με περνεις καθε μερα. Οκευ;"
"Οκευ" εγνευσα και ετρεξα στην αγκαλια του Μαικι.
"Για σενα δεν ημουν τιποτα" ειπε και καλα στενοχωρημενα.
"Κι ομως, ησουν" ειπα και χαμογελασα ενω αυτος ειχε ενα χαζο χαμογελο στα χειλη του. "Τι ημουν;" ρωτησε.
"Ο καλυτερος μονοκερος-φιλος"ειπα και χαμογελασε πλατια.
"Ιιι το καλυτερο" αναφωνησε και χαμογελασα.

"Αντιο Καλουμ" ειπα και τον αγκαλιασα ενω η φιλη μου αγκαλιασε τους υπολοιπους.
"Μπαι κουμπαρα" ειπε και γουρλωσα πονηρα τα ματια μου.
"Σορρυ που ο λουκ δεν ειναι εδω να σας χαιρετησει. Λογικα κοιμαται. Να ξερετε πως σας αγαπαει" ειπε ο Αστον και με κοιταξε.
"Ναι.. Δε πειραζει. Και εμεις τον αγαπαμε..πολυ" ειπα και πηγα προς την εξοδο με την κολλητη μου, οπου ειδα τον Λουκ να μας κοιταζει. Μα τι θελει επιτελους;
Του εδωσα ενα αχνο χαμογελο και εκλεισα την εξωπορτα.

Δε περιμενα ετσι τον τελικο αποχαιρετισμο μου με το ειδωλο μου..

Βάλαμε δυο για να μας συγχωρήσετε που αργήσαμε πολυυ να βάλουμε💎

All the love.

~KM.