Κεφάλαιο 22ο

5.5K 671 26
                                    

"Θα το παλέψουμε μαζί" είχε πει εκείνη την μέρα.

Υπήρχε ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα από τότε.

Σταμάτησε να πηγαίνει στην δισκογραφική κι ερχόταν μαζί μου στην θεραπεία. Στην αρχή μου έκανε καλό γιατί ένιωθα την στήριξη και την αγάπη του.

Στην συνέχεια τον έβλεπα να θλίβεται περισσότερο και περισσότερο που έμενε μακριά από το τραγούδι.

Επέμενε πως ήταν εντάξει με το να μην πηγαίνει κάθε μέρα για ηχογραφήσεις μα μπορούσα να καταλάβω πως άλλαζε.

Θυσίαζε κάτι που αγαπούσε για μένα και δεν θέλω κάτι τέτοιο.

"Έχεις δει τα κλειδιά μου κάπου;" ρώτησε βάζοντας μια σκούρα μπλε μπλούζα.

"Είναι στο τραπέζι" απάντησα δαγκώνοντας τα νύχια μου.

Με προσπέρασε και τέντωσε το χέρι του αρπάζοντας τα κλειδιά από το γυάλινο τραπεζάκι.

"Jake, θα πάω μόνη σήμερα" του είπα.

Γύρισε και με κοίταξε.

"Πήγαινε στην δισκογραφική σήμερα και όταν τελειώσω έρχεσαι να με πάρεις"

"Όχι, θα έρθω μαζί σου" απάντησε.

"Μια βδομάδα τώρα είσαι συνέχεια μαζί μου" ψέλλισα. "Δεν κάνεις τίποτα που να σου αρέσει πλέον"

"Τι λες;" ρώτησε απορημένος. "Είμαι μαζί σου"

"Ξέρεις τι εννοώ"

"Δημιουργείς θέμα εκεί που δεν υπάρχει Εύα"

"Δεν δημιουργώ θέμα εκεί που δεν υπάρχει, απλά θέλω να είσαι χαρούμενος"

"Χαρούμενος θα είμαι αν σταματήσεις να δραματοποιείς το ότι θέλω να περνώ χρόνο μαζί σου"

"Δεν δραματοποιώ τίποτα, απλά.." προσπάθησα να του εξηγήσω μα με διέκοψε.

"Εύα σταμάτα να είσαι ενοχλητική"

"Ωραία, τώρα είμαι και ενοχλητική;" ρώτησα υψώνοντας τα φρύδια μου.

"Αυτό που κάνεις ναι, είναι ενοχλητικό"

"Συγνώμη που θέλω να σε δω να χαμογελάσεις και λίγο, τόσες μέρες είσαι με τα μούτρα! Δεν το θέλω αυτό αγάπη μου"

"Χαμογελούσα πηγαίνοντας στην δισκογραφική και είδαμε που βγήκε αυτό!" φώναξε. "Το τελευταίο που θέλω είναι να σε δω να σέρνεσαι στα πατώματα ξανά"

"Σου είπα πως ήταν μια στιγμή αδυναμίας" εξήγησα.

"Τελευταία όλο στιγμές αδυναμίας είσαι" αναφώνισε.

Γλυκά τραγούδησε μουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα