Κεφάλαιο 2ο

7.9K 840 25
                                    

"Δεν υπάρχει τρόπος να σταματήσει  ο θόρυβος;" ρώτησα παρκάροντας έξω απ' το βιβλιοπωλείο μου.

"Λυπάμαι δεσποινίς Εύα μα γνωρίζετε πως η συναυλία του Jake είναι πολύ σημαντική για την πόλη" άκουσα την φωνή του δημάρχου απ'το τηλέφωνο.

"Το γνωρίζω μα κάτι πρέπει να γίνει" επέμεινα. "Έχω μόλις ανοίξει το βιβλιοπωλείο μου και η φασαρία δυσαρεστεί τους πελάτες μου"

"Κοιτάξτε Εύα, οι εργασίες θα τελειώσουν σήμερα. Έχω μιλήσει με τον υπεύθυνο και μου είπε πως μέχρι το μεσημέρι το αργότερο, θα είναι τελειωμένοι"

"Μα.." άρχισα μα με διέκοψε.

"Από εδώ και πέρα, δεν έχεις να κάνεις με μένα αλλά με τον ίδιο τον Jake ή τον αντζέντη του"

"Μάλιστα" είπα ανοίγοντας τις κουρτίνες στον χώρο. "Σας ευχαριστώ. Καλή σας μέρα"

Έκλεισα το τηλέφωνο και κοντοστάθηκα στην μέση του βιβλιοπωλείου.

"Κάνε υπομονή Εύα" μονολόγισα. "Ας ελπίσουμε πως σήμερα θα κάνεις την δουλειά σου ως γούρι" συνέχισα κοιτώντας το κρεμαστό που κρεμόταν στον λαιμό μου.

Χαμογέλασα και το έβαλα μέσα απ' την μπλούζα μου.

Περπάτησα μέχρι το ράφι με την κλασσική λογοτεχνία και προσεκτικά, πήρα το αγαπημένο μου βιβλίο.

"Μεγάλες Προσδοκίες" διάβασα ενθουσιασμένη λες και ήταν η πρώτη φορά που κράταγα το βιβλίο στα χέρια μου.

Κάθισα πίσω από τον πάγκο κι άρχιζα να διαβάζω το βιβλίο ξανά απ' την αρχή. Όποτε άκουγα το καμπανάκι της πόρτας, σήκωνα το κεφάλι μου και χαιρετούσα τους πελάτες που έμπαιναν μέσα.

Ήμουν απορριφημένη στο βιβλίο, όταν μια κοπέλα ήρθε να πληρώσει το βιβλίο που επέλεξε.

"Πολύ ωραίο βιβλίο" της είπα βάζοντας το στην χάρτινη σακούλα.

"Αλήθεια; Το αγόρασα για την αδελφή μου"

"Είμαι σίγουρη πως θα το λατρέψει" είπα χαμογελαστή.

Αφού έφυγε η κοπέλα, φόρεσα ξανά τα γυαλιά μου και συνέχισα να διαβάζω.

Η Πάολα, η κολλητή μου, λέει πως με τα γυαλιά μοιάζω με σέξυ βιβλιοθηκάριο.

Τώρα που άνοιξα και βιωλιοπωλείο, ποιος την σταματά!

Είχα φτάσει σχεδόν στην μέση του βιβλίου όταν ένας νεαρός άνδρας ήρθε να πληρώσει.

Γλυκά τραγούδησε μουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα