The way I was

10. Mahal

"Ate, anong gagawin natin?"

Hinaplos ang balikat ng kapatid ko habang iyak siya nang iyak. Nagulat ako nang makatanggap ako ng mensahe mula sa kanya na nagsasabi na nasa ospital si Tatay dahil sa malubhang aksidente. Nasagasaan si Tatay ng van at nang tumilapon ay nahagip naman siya ng bus. Duguan si Tatay nang dalhin siya sa ospital tapos ay wala na siyang malay. Kausap ko ang mga doctor kanina at ang sabi nila ay kailangan i-amputate ng paa ni Tatay dahil sa malubhang injury nito and for that to happen, kailangan namin ng malaking pera.

"Ate, wala tayong pera. Bakit ba kasi hindi tayo makahanap ng magandang trabaho. Tapos ka naman ng pag-aaral pero hindi ka matawagan kahit saang trabaho ka pumunta."

Humahagulgol si Lila habang nakayakap sa akin. Hindi ko rin maintindihan ang nangyayari sa akin. For years, I tried to look for a job but ever since I got involved with Dant-Hyron, those opportunities flew away. Ngayon ko lang naisip iyon. I had time to think about what happened in my life. Ayokong isipin na may kinalaman si Hyron sa kawalan ko ng trabaho.

"H'wag kang mag-alala. Gagawa tayo ng paraan. Ikaw na muna ang bahala kay Tatay. May pupuntahan lang ako."

Wala naman na akong choice. Kakausapin ko si Eos. Sa kanya ako nagtatrabaho. Alam kong kapag nakinig siya sa akin ay tutulungan niya ako. May kabaitan naman siya. Maayos siyang makitungo sa mga kasama niya sa bahay, sa akin at sa drivers niya. Hindi siya tulad ng ibang typical na mayaman na mapangmata o kung anuman.

I rode a taxi para makauwi sa mansyon niya. Nang makarating ako roon ay nakita ko ang mga maids niya na nakatingin sa akin na tila ba galit sila. Wala naman akong ginagawa sa kanila.

"Nasaan po si Eos?" Tanong k okay Manang Ising nang masalubong ko. Sa mga maids ni Eos, siya lang ang mabait sa akin dito. Ngumiti siya.

"Nasa rooftop, nago-golf. Kanina ka pa niya hinihintay. Hindi pa siya kumakain."

Tumango ako. Ginamit ko na ang elevator papunta sa rooftop para mas madali ang pagpunta ko sa kanya. Kinakabahan ako. Paano kung hindi niya ako tulungan? Paano kung manghingi naman siya ng kapalit? Anong gagawin ko? Kaya ko bang ibigay sa kanya ang hinihingi niya?

Natagpuan ko si Eos doon na kausap ang personal cadi niya. Marahil ay itinuro ako sa kanya kaya nilingon niya ako. He smiled at me. Kahit nakangiti siya ay hindi ko magawang ngitian siya pabalik. Tinatagan ko ang loob ko. Kailangan ko siyang makausap. Kailangan ko ang tulong niya.

"Eos, pwede ba kitang makausap?"

"Sure, Serena. But let's talk over breakfast. I haven't eaten since you were late, I figured that I had to wait for you. Where have you been all this time?"

Inalalayan niya akong umupo sa silya sa loob ng green house. Nang makaupo siya ay nagsimula na rin siyang kumain. Nakatingin lang ako sa kanya. He stopped eating and faced me.

"What is it, Serena?"

I swallowed hard.

Pinag-isipan ko naman ito bago pa man ako nagtungo sa kanya. Sa kanya ako hihingi ng tulong dahil mas madali siyang lapitan. Siya lang ang kakilala ko dito na may kaya sa buhay. Pwede kong lapitan si hyron pero anong kapalit naman ang hihingin niya sa akin. Gusto kong magalit sa kanya dahil naman sa kanya kaya naaksidente ang Tatay ko. Kung hindi niya tinanggalan ng trabaho si Tatay, hindi luluwas ng siyudad ang Tatay at hindi siya maaaksidente.

Kasalan ni Hyron Demitri ang lahat, ngunit kahit gayon, hindi ko magawang magalit sa kanya.

Tanga ako dahil sa kabila nang pagpapahirap niya sa akin, ay patuloy pa rin akong nagmamahal.

"Kailangan ko ng tulong mo, Eos."

That surely caught his attention.

"What kind of help?"