Trigger and Bullets

bullet 6 - caught

That voice shouldn’t have been so familiar to me, as if  I’d known him my whole life instead of just a few weeks ago. Mannish. Deep. Sensual. Devin’s voice froze me on the cold floor.

I couldn’t see his face. Nakatalikod siya sa akin habang pinapahirapan ang nakasabit na lalake. Walang nagawa ang kawawang mama kundi ang umiyak. Lumipat siya sa likod ng lalaki kaya nakita ko ang kanyang mukha.

His hate-filled eyes gave no sign of sympathy. Ang mga matitipuno niyang braso ay hindi nanginginig sa kanyang ginagawa. He stood perfectly. His manly jaw tightened as he pressed the instrument hard in the body of the man. His damn gorgeous face showed no sign of remorse even when the man screamed on the top of his lungs. Screw this. Nagagawa parin ng utak ko na purihin siya kahit na pang-demonyo na ang kanyang ginagawa.

Mula pa pagkapasok ko sa loob ng silid na ito iniiwasan ko na makasagi ng anuman dahil tiyak na patay ako kapag gumawa ako ng anumang ingay. Ngunit wala ata ang swerte sa aking tabi ngayon. Hindi ko namamalayang umaagos na papunta sa akin ang dugo mula sa bangkay sa sahig. Nagulat ako na basa na ang kanang kamay ko. “Aaah-h!” Pinilit ko’ng ipitin ang boses ko ngunit may lumabas pa rin.

His eyes turned to slits. Hindi siya lumingalinga sa kwarto. Alam niya na agad kung nasaan ako.

I would be playing down if I say my heart beat like a horse. The fact was my heart beat like a chainsaw! Nararamdaman ko ang pagtibok ng puso ko. Tanging ang tibok nito at ang aking malalalim na paghinga ang naririnig ko habang mabilis akong gumagapang palayo sa demonyo. Ilang beses akong nauntog pero hindi ko napapansin ang sakit dahil ang tanging asam ko lamang ay ang mabuksan ang pinto at makatakbo palabas.

Ngunit nasa panig ata ng demonyo ang swerte. Parang naramdaman ko ang kamatayan nang may malamig na kamay na humawak sa aking isang binti. He pulled my leg under the table and dragged me towards him. “No! Let me go!” Kumapit ako sa paa ng mesa kaya nahila ko rin ito at nahulog ang mga instrumentong nakapatong doon.

“Venice? What the fvck are you doing here?!” he growled.

Hinawakan nya gamit ng isa niyang kamay ang dalawang pulsuhan ko and he pinned me on the floor. I tried to look at him but he pulled my hair.

“You killed Luis Mariano!” hirap kong sinigaw. He pulled my hair harder. Hindi ako sumigaw sa sakit. I won’t give him the pleasure.

“They don’t fvcking deserve to live!”

Sino siya para humusga kung sino ang may karapatang mabuhay?

Binitawan niya ang aking buhok kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na tingnan siya. “You’re evil! You’re an animal!” Mas lalo pa niyang hinigpitan ang pagtangan sa aking mga kamay at mas lalo pa niyang idiniin sa aking likuran. Hinawakan niya ang instrumentong ginamit niya sa mama kanina. Bloody hell! He would skin me to death! "Don't touch me, demon!" Gusto ko na magising sa bangungot na ito. No. I’d rather be in the darkest nightmares than beside him now.

Sa likuran ni Devin nakatingin sa akin ang mamang nakasabit. He winced in pain whilst he swung his whole body. Tumama ang kanyang paa sa ulo ni Devin. Nauntog si Devin sa katabi niyang makina.