I'm The CEO's Battered Wife ( Major Editing)

Chapter Seventeen

nakatunganga lang ako hanggang ngayon dito sa kwarto

sa totoo lang totoo yung sinabi kong mahal ko si stanly

pero bakit niya nagawang ilihim sa akin yun

nagpasya akong umalis ng palasyo nagbabakasakaling makita ko stanly sa pinagdalhan niya sa akin dati nong time na lugmok na lugmok ako

pagkarating ko doon ay tama nga ako at nandito siya

kaya agad agad akong tumakbo papunta sa kanya at niyakap

"s-stanly"

maya maya ay tinanggal niya yung kamay ko sabay sabing

"tama na mianna o lezianna , suko na ako , kahit alam kong si daylan rin mahal mo pinilit parin kitang mahalin ako at ngayon nagsisisi ako , hayaan mo babawi ako , ako mismo ang gagawa ng paraan para magkasama na kayong dalawa pasensya na"

aalis na sana to ng hawakan ko ang kamay niya

"s-stanly , pa-pano na-naman a-ako ?? , ma-mahal n-na kit-kita , hu-hulog n-na hu-hulog na ak-ako sayo"sabi ko na basag na ang boses dahil sa pag iyak

"sorry ,pero narealize ko na hindi kita mahal , affection lang yung pinakita ko sayo"
pagkasabi niya noon ay umalis na ito

maya maya lang ay ng mapagpasyahan ko ng umalis ay nakita ko si daylan

iiwasan ko na sana siya ng magsalita siya

"diba sabi ko sayo sa oras na nahihirapan ka , tawagan mo lang ako dadating na ako ?? , bakit di mo ginawa , pero kahit ganon , andito lang ako para hilumin yang puso mo mianna ko , mahal ko , magsimula tayo"sabi niya

at niyakap ako ng sobrang higpit

napaiyak nalang ako sa mga naririnig ko

daylan mahirap kalimutan si stanly

pero sana mahintay mo gaya ng paghihintay niyang mahalin ko siya katulad ng ginawa mo dati sa akin

sana lang talaga mahintay mo

hanggang sa muling pagkikita natin stanly mahal na mahal kita

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-

pagkatapos ng nangyari ay napagdesisyonan ko nalang na pumunta sa bar

nagbabakasakali lang naman na matanggal tong mga sama ng loob ko

parang mas mabigat to kisa sa dati

bakit ???!!!!

kasi hindi ko alam kung saan ba ako dapat !!!

kay daylan na mahal ako o stanly na mahal ko

gulong gulo na ako

ayokong gawing rebound si daylan para kay stanly, pero sa pinapahiwatig niya parang ganon

tinuon ko nalang sa alak ang mga sama ng loob ko ni hindi ko na nga naririnig ko napapakiramdaman na maingay dito ehh

ang tanging iniisip ko ay inom inom inom!!!

hanggang sa malasing ako

maya maya pa ay parang umiikot na ang mundo ko kaya napagpasiyahan kong umalis na kaya lang may humila sa akin

"mianna wag mo namang aayangin yang buhay mo para kay stanly nandito naman ako ehh ,mahal kita at sana turuan mo ulit ang puso mong mahalin ako ,mahal na mahal kita please"

"d-daylan"pagkabanggit na pagkabangit ko ng pangalan niya ay hinalikan ko kaagad siya

labis ang pagkagulat ni daylan

pero ang mas ikinagulat niya ng sukahan ko siya

at hanggang doon nalang ang naaalala ko

(kinabukasan)

tok !!!

tok!!

tok!!

katok ng nasa labas

kaya pagkatayo ko ay bigla akong napaupo dahil sa sakit ng ulo ko

"what the !!!!"

pero kahit ganon ay pinilit ko paring buksan ang pintuan at tumambad sa akin si ina na halatang natataranta

"anak si stanly daw naaksidente at nasa kritikal ang lagay !!"

hindi na ako nagpatumpik tumpik pa dahil kumuha ako ng jacket at dali daling tumakbo papuntang garahe

stanly hintayin mo ko kapit lang please

++daylan pov++

mianna kilan mo ba ako ulit hahanap hanapin ??

pagsinabi ko bang mamatay na ako magaalala kaparin tulad ng pagaalala mo ngayon??

ang sakit pala no !!! ang sakit magtiis

pano mo nagawa yun ng matagal na panahon??

pero ito lang ang kaisa isang sasabihin ko

mawala man lahat lahat ng nasa akin

wag lang ikaw ,dahil para na din akong namatay kung ganon

kaya kahit malabong maging tayo ulit pipilitin kong makasama ka ulit , mahal na mahal kita mianna ko

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-

Enjoy

Comment & Vote

Be a fan ;)