Hoofdstuk 2

23 5 1
                                    

Vandaag is de boete mijn moeder heeft taartjes bij de bakker gehaald en we gaan straks samen kijken. Ik zit op mijn kamer een boek te lezen als mijn vader binnen komt lopen. 'Hey' zeg ik. 'Hey' zegt hij. Mijn vader komt naast me op het bed zitten. 'ik heb iets voor je'. Nieuwsgierig kijk ik hem aan, mijn vader neemt wel vaker cadeaus voor ons mee maar die geeft hij meestal als hij thuiskomt. Hij haalt een groot pak tevoorschijn. 'Dankje'. Ik scheur het papier van mijn cadeau af. Mijn vader heeft me een boog gegeven. 'Dankje pap dat had je echt niet hoeven doen'. Ik zeur al mijn hele leven over een boog, ik had nooit verwacht dat ik er ooit nog een zou krijgen. 'Deze hoort er nog bij' mijn vader haalt een pijlenkoker achter zijn rug vandaan. 'Ik hoop dat je beseft dat je niet op mensen mag schieten'. 'Ja pap, ik ga straks wel oefenen in het bos'. Ik geef mijn vader een knuffel. 'Dankje'. 'Graag gedaan' zegt mijn vader, en hij loopt de kamer uit. Ik loop naar beneden waar mijn broertje en ouders al klaar zitten voor de tv. 'Waar bleef je nou Dahlia? Straks was je te laat gekomen'. Mijn broertje kijkt me een beetje boos aan. Ik ga snel zitten 'gewoon op mijn kamer'. Het embleem van het capitool licht op en we zien Caesar in beeld. 'Beste mensen we zijn aangekomen bij het grote evenement waar we elk jaar op wachten. 'Welkom bij de boete van de 74e Hunger Games!' 'Laten we gelijk beginnen met district 1!' We zien hoe de alle kinderen van district 1 bij elkaar staan. Er wordt 1 naam getrokken uit de kom van de meisjes. Glimmer! Een meisje met krullend blond haar en een grote glimlach op haar gezicht komt naar voren lopen. 'En nu de jongens ,... Marvel! Dan nu district 2! We beginnen gelijk bij de meisjes... Clove! Clove loopt naar voren en gaat op het podium staan. En nu de jongens.... Cato! Het gezicht van Clove betrekt een beetje, maar ze weet zich snel te herstellen en loopt samen met Cato naar binnen. 'Zo wie wil er een taartje', mijn moeder houd de schaal met taartjes omhoog. Snel pak ik een aardbeientaartje, mijn broertje en ik hebben altijd ruzie maar gelukkig heeft mijn moeder er twee gekocht. We eten de taartjes tijdens het kijken en als we ze op hebben zijn we al bij district 11 Thresh en Rue. District 12, als eerst de meisjes. Effie maakt het spannend voor iedereen door er niet iets langer dan de anderen over te doen. Primrose everdeen! Het is doodstil in district 12. Ik kijk naar de tv en probeer erachter te komen wat er aan de hand is. Dan snap ik het, Primrose is een twaalfjarige. Het komt niet vaak voor dat een twaalfjarige meedoet aan de Hunger Games maar als het gebeurt heb ik altijd veel medelijden met ze, ze hebben geen kans op winnen. 'Prim! Prim!' een ouder meisje met bruin haar loopt naar voren. 'I volunteer!'. 'Ah we hebben een vrijwilliger'. Effie wenkt het meisje naar voren'. 'Nee, Katniss!' Primrose probeert naar haar toe te komen maar ze word tegenghouden. 'Wat is je naam?' vraagt Effie. 'Katniss Everdeen'. 'Dat was je zusje nietwaar?' Ja...' 'Oke, een groot applaus voor onze vrijwilliger: Katniss Everdeen!'. Niemand klapt. Inplaats daarvan doen ze een soort groet met drie vingers in de lucht. Het is doodstil in district 12 en ik ben vastbesloten uit te vinden wat die groet betekend. 'Ehm, nu de jongens...' Effie lijkt een beetje van haar stuk te zijn gebracht. 'Peeta Mellark!'. Een jongen met blond haar komt naar voren lopen. 'Onze tributen!'. Weer klapt Effie alleen. Dan is het afgelopen en praten mijn ouders nog even over tributen. Ik niet, maar dat zijn ze wel gewend van mij.

Heey,

Dit is alweer hoofdstuk 2. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Sorry als er fouten in zitten. Als jullie nog ideeën voor het verhaal hebben zijn die altijd welkom.

xxx 1StoryForYou

Born in the capitol (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu