Hoofdstuk 1

30 7 6
                                    


Ik ben op dit moment in het bos. Morgen is de boete. Ik ga het samen met mijn ouders en broertje op tv kijken. Ik zal iets meer over ze vertellen. Mijn broertje is 9 en voelt zich overal te goed voor. Hij hoort echt in het capitool thuis en maakt van alle luxe veel gebruik. Maar hij kan ook heel lief zijn hoor, hij weet gewoon niet beter doordat hij in luxe is opgevoed. Mijn moeder is kapster en houd iedereen op de hoogte van de nieuwste trends en hypes. Daar heb ik geregel discussies over met haar. Ze wil dat ik mijn haar verf maar dat wil ik niet. Ik houd het liever bruin zoals het nu is. Mijn broertje heeft het oranje, verschrikkelijk. Hij is er heel trots op en het staat eigenlijk ook best lief maar toch vind ik het maar niets. Met mijn vader heb ik een hele goede band. Hij respecteert me hoe ik ben en luistert altijd naar mijn mening. Ik zie hem alleen niet zo vaak omdat hij toezichthouder is in district 7. Hij wisselt het wel af met een paar collega's van hem, dus soms werkt hij thuis. Hij is nu nog in district 7 maar hij komt vanavond thuis zodat we morgen de boete samen kunnen kijken. Ik sta op van de steen waar ik op zat en begin richting huis te lopen. Hoe dichter ik bij de rand van het bos kom hoe harder ik de geluiden van het drukke capitool hoor. Als ik bijna thuis ben zie ik mijn broertje al buiten zitten. Zodra hij mij ziet begint rent hij op me af. 'Dahlia, waar was je nou mama zoekt je!' 'Ik ben er nu toch', zeg ik en ik haal een hand door de oranje krullen van mijn broertje. 'Dahlia blijf van mijn haar af!' ik grinnik en loop door naar binnen. 'Hey mam!' 'hey schat waar was je nou ik moet je echt iets laten zien, kom maar mee.' Mijn moeder loopt opgewonden op naar de woonkamer. Ik volg. 'Tadaa! Vind je hem mooi?' over een stoel hangt een jurk. Geweldig. 'Heel leuk hoor mam bedankt.' Zeg ik zogenaamd enthousiast. 'Hij is voor als de tributen hier komen wij gaan kijken! Dan moet je er natuurlijk wel leuk uitzien.' 'Wacht, we gaan kijken als de tributen hier in het capitool komen?' 'Ja, is het niet leuk.' 'Van welk district?' 'District 12 ik had graag voor een ander district gekozen maar de kaartjes waren allemaal al uitverkocht.' 'O, oke.' Ik pak de jurk en loop naar mijn kamer. Fijn nu mag ik die tributen dus toe gaan juichen. Alsof ik het leuk vind om te kijken hoe ze straks dood gaan, o wacht dat hoort ook zo. Ik kijk naar de jurk die ik in mijn handen heb. Het is niet dat ik hem niet mooi vind, het is gewoon niets voor mij. Een jurk zit echt alles behalve comfortabel, je moet steeds letten op hoe je zit enzo. Een broek vind ik veel fijner. Ik zucht, was papa maar thuis hij weet altijd hoe hij me op kan vrolijken. Het lijkt of het nog een eeuwigheid duurt tot hij thuis komt.

Heey, dit is hoofdstuk 1 van mijn verhaal. Ik hoop dat je Dahlia nu wat beter hebt leren kennen. En wat is jullie stijl? Zou je wel een jurk dragen of niet? ik wel. De jurk staat bovenin. Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen. Reacties zijn altijd leuk ;)

xxx 1StoryForYou

Born in the capitol (dutch)Where stories live. Discover now