"Seni o otelin lobisinde ilk gördüğüm gün asla senin ile ilgili böyle düşüncelere sahip olabileceğimi düşünmezdim. Sadece aksi ve mızmız kızın tekiydin benim gözümde, ama birde şimdi sana bakıyorum ve karşımda kalbime asla söz geçiremediğim bir kız...
Okul çıkısı Ali ile otoparka kadar beraber yürüdük. Sohbeti gerçekten çok hoş ve içtendi. Onunlayken Yağmurun yanında olduğum kadar rahat olduğumu hissetmiştim, hemde ilk günden. Bence bu çok önemli bir noktaydı. Otoparka girdiğimiz gibi Ali bana "Bil bakalım hangisi benim arabam" diye sordu.
Pağlı arabaları pas geçtim ve kız arabalarını da. "Şu külüstür bmw?"
"Hayır değil."
"Hmm. Peki ya şu Beyaz Dacia?"
"Hayır."
"Dacia nın yanın da ki?"
"Hayır oda değil Kapat gözlerini ben götüreyim seni."
Olur diyerek gözlerimi kapattım ve Ali beni elimden çekiştirerek bir sağa bir sola döndüre döndüre götürdü.
"Mızıkçılık yapmıyorsundur umarım."
"Aşk olsun ben Yağmur değilim" dedim alınmış takliti yaparak.
Beni son bir kez daha sola doğru çekiştirdi ve "Tamam aç bakalım" dedi.
Gözlerimi hemen açtım tabi ki de, ve işte o beklenen an. "Hadi canım" diye mırıldandım elimde olmadan ve sonra da kahkahayı patlattım. Bildiğiniz yarıla yarıla gülüyordum. Bir yere yatıp karnımı tutmadığım kalmıştı ama öyle bir gülüyordum ki, o manzarayı aratmıyordu doğrusu. Sonra birden kahkaham kikirdemeye dönüştü ve ben Aliye baktım. Oda bana gülümsüyordu, aman iyi alınmamıştı en azından.
"Ay Ali harbi şaka gibisin."
Ellerini arabasının üstünde gezdirdi "Bence tam bir şaheser."
"Bence de, bu devirde kim sarımsı vos vos kullanır."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sarı değil, altın rengimsi."
"Bunun bir adı var mı?" diye sordum arabanın etrafını gezerek. Harbiden çok güzel bakmıştı ama arabaya.
"Tweety."
"Yani" dedim arabanın ön kaportasına bakarak "Güzel isim şeçimi."
"Beğenmene sevindim, genelde insanlar dalga geçer benimle."
Aliyle bir süre bakıştık. Hüzünlüydü ve ben onun hüznünün sebebini de tahmin ede biliyordum. "Ali gel buraya" diyerek bir kaç adım yaklaştım ve sarıldım ona. "Hey üzülme, lisede nasıl bir hayatın vardı bilmem ama burada kesinlikle farklı olacak."
"Benim ne olduğumu biliyorsun değil mi?" diye fısıldadı kulağıma.
"Tahmin" diye bildim sadece.
Sarılmayı bıraktı ve "Benim gibi biriyle Üniversite hayatını gerçekten paylaşmak ister misin? Yani sonuçta ben normal erkekler gibi değilim."
"Şşşş" dedim ona "Sakın öyle düşünme, ben seni bu halinle gerçekten çok sevdim."
