Lina's life?!!

{18}

'OMG LINA HOEGAAT HET?!! Is alles goed. Is er iets gebeurd heb je pijn. Wollah wie heeft jou pijn gedaan ik hoek hem. Ewa die kip was wel lekker. Reageer e Smeta!!' Wollah dit meisje het ze is gestoord maar wel mijn schatje.

~~~~~~~~~~~~~❤️~~~~~~~~~~~~

Ik moet lachen om haar bericht. 'Dus je kan ook lachen...... Hmm oke' ik kijk op naar dat rare wezen dat tegen mij praat. ' ik weet ik ben mooi je hoeft niet zo dromerig te kijken hoor alles is van jou' nadat hij dat zegt gaat hij met zijn hand op en neer. Als teken dat hij zijn lichaam bedoeld. 'Luister goed naar mij raar wezen IK.DENK.OF.DROOM.NIET.OVER. JOU' sis ik hem duidelijk toe. En ik ben nog niet klaar hoor. Ik stap dreigend naar hem toe en duw hem tegen de muur. 'Luister goed naar mij praat niet tegen mij en denk niet aan me. En raak mij al helemaal niet aan!' Drieg ik hem. Hij kijkt mij aan en moet lachen en met een beweging draait hij mij om en pint mijn handen boven mijn hoofd. 'Luister goed meid....' Hij kan zijn zin niet eens afmaken. Ik gaf hem vol op een knietje in zijn edelen. En een vuist tegen zijn gezicht krijgt. 'ik zei je duidelijk raak mij niet aan' ik kijk hem grijnzend aan.

Ik hoor hem kreunen van de pijn waarna hij neer valt van de pijn op de grond. Door al dat gekreun van de pijn en gevloek dat uit zijn mond komt komen er wel 6 tot 8 jongens aan rennen inclusief Youssef. Ik sta daar maar zelfvoldaan te kijken Naar mijn werk met mijn armen over elkaar. 'Lina heb jij dat gedaan?' Vraag Youssef vol ongeloof maar hij moet toch lachen.'hij irriteerde mij en ja ik verdedigde mezelf... Dus jah..' Zeg ik en probeer niet in lachen uit te barsten. Maar toch barst ik in lachen uit om het gevloek.

Waarna iedereen in lachen uitbarst ,wat die jongen harder en meer laat vloeken. Na een tijdje lachen grijp Youssef mijn hand vast en trekt me van achter naar zich toe. Hij zet zijn hoofd in mijn nek en kijkt de jongens een voor een dodelijk aan. Waarom? Omdat ze mij blijkbaar aan staarde. en niet normaal ook. Ze liepen grinnikend weg en gaven mij een blik sommige zelfs een knipoog. 'Loop door loop voordat ik jou ogen er uit trek' hoorde is Youssef zeggen waarna hij met zijn hand wuifde typisch weer zoals elke marokkaan doet.

ik draaide met lachend om en keek hem aan. hij heeft echt mooie ogen. ze lijken net de zee zo mooi en helder. ik word uit mijn gedachten gehaald door youssef die naar me kijkt en met zn hand voor mn gezicht zwaait.

'Hmm wat?' Vraag ik en kijk hem vragend aan. Hij begon te lachen. Damn die lach. Toen keek hij me weer serieus aan. 'Ik zei heeft hij wat gedaan?'  Ik schudde met mijn hoofd "nee". Hij keek mij geamuseerd aan en pakte met zijn handen mijn gezicht. Zijn ogen doorboorde de mijne alsof er een tekst in mijn oog zat. 'Lina lieg niet tegen me'. Ik pakte met mijn handen die van hem en haal ze van mijn gezicht af.

'Oke ja hij heeft me aangeraakt' ik zie hem boos worden. 'Maar ik heb hem terug gepakt' hij lijkt in zijn gedachten verzonden en dan moet hij lachen. 'Ik hoop dat je mij nooit op die manier pijn gaat doen' ik moet zelf lachen.

Hij pakt mn hand vast en kijkt diep in mijn ogen. Ik kijk gelijk weg omdat ik voel dat ik helemaal rood ben geworden. Zie je wat voor een effect hij op mij heeft.

'Heb je honger?' Ik kijk op en schud langzaam nee. Maar natuur zegt mijn maag iets anders. Ik hoor hem lachen. 'Niet lachen!' Zeg ik en geef hem een klap op zijn borst. Hij begint nog harder te lachen. Uhg het irriteert mij nu.

Ik zet mijn armen over elkaar en kijk hem boos aan. 'Kom dan gaan we eten' en hij steekt zijn hand uit. 'Nee ik ga niet met jou mee' zeg ik kinderachtig en draai me om. 'Ik ga lekker alleen eten!' En ik loop richting de deur. 'Hoe wil je gaan lopend?' Zegt hij terwijl hij de sleutels in zijn zat probeert te zoeken. Ik moet lachen en laat hem de sleutels zien. 'Nee ik ga rijden' ik ren weg en echt typisch een actie voor mij. Ik loop naar boven en niet naar de auto toe echt dom.

Ik loop langs een aantal deuren en hoor Youssef al roepen. Ik loop een random kamer in en sluit de deur. Oeps verkeerde kamer. Hij zit vol met jongens en een paar schaars geklede meisjes. Net als ik de kamer uit wil hoor ik Youssef mijn naam roepen. Ik duw de deur gelijk weer dicht en kijk rond. Natuurlijk kijkt iedereen mijn kant op.

De meiden kijken mij vies aan en de jongens. Ja hoe zal ik het zeggen. Mannelijke hoeren? Ja dat is het.

'Laat me hier ergens verstoppen' zeg ik. Ik kijken een jonge aan van mijn leeftijd die niet naar mij kijkt een ook niet keek toen ik in de kamer kwam. 'Waarom vraagt je het aan mij?' Vraagt hij en kijkt mij aan met een vragende blik.

Ik zucht. Ik wil net beginnen met praten als ik iemand op de deur hoor kloppen. 'IMAD DOE DIE DEUR OPEN!'  Omg Youssef ik geeft de jongens een smekende blik. 'JA WACHT!' Hoor ik hem terug schreeuwen. Imad heet hij dus oke.

Hij doet een teken met zijn hand dat ik moet komen. Ik negeer alle starende blikken en volg hem. Ik stap de kast in die mij is toe gewezen. Er zitten allemaal chique pakken. Ik hoor hoe hij de deur open voor Youssef. 'Waar is ze?!' Hoor ik hem zeggen. 'Wie?' Hoor ik waarschijnlijk Imad zeggen. Hij helpt mij. Mooi.

Word vervolgd........

Hai baby's. Oke jullie zijn geen baby's maar mijn schatjes. Ik heb lang niet ge-update sorry daar voor maar oke.

Ik zal kortere delen schrijven zodat ik er meer kan plaatsen.
Ik hoop dat jullie het begrijpen.

Love you xx

Schrijfster 030 ❤️