Chemin 3

3. Vergeet hem

Eindelijk was het opgehouden. Het was doodstil op straat.
Toen stond mijn moeder op en krijste het uit. "Dit is al de tweede keer dit jaar!" Ze was echt overdonderd en teleurgesteld. Ze trapte met haar voeten en keek schuddend met haar hoofd naar de glas scherven. "Breng me de stoffer en blik en ook meteen een glas water."
"Ja mama."
"Waar is Chinola eigenlijk?"
"Die is nog op school." Zei ik snel.
Ze keek uit het gebroken raam naar buiten. "Alleen maar beesten!"

Even later kwam Chinola voorzichtig naar binnen. "Wat is...."
"Een bende klootzakken reden voorbij. Eentje vond het leuk te schieten in onze raam."
"Dat is niet het enige, de tuinkabouter is kapot en ook de plastic flamingo."
Mijn moeder rende naar de deur en deed het open. Ik rende achter haar aan. Achter Chinola zagen we bloemen die waren platgetrapt... dit moet wel iemand zijn die ons haat.
Maar ik dacht dat we die allang uitgeschakeld hadden.
Didero lag op het spoor en Ejenay was hartstikke doodgeschoten.

Wie zou het ons nog meer aan doen?
"Meiden we verhuizen!"
"Wat? Nu? Deze periode?! Ik heb tentamen!" Ik stribbelde tegen.
"Als je je tentamen wilt maken en geen ongelukken krijgen kunnen we beter gaan zoeken!" Riep mijn moeder half kwaad.
Ik keek naar beneden. "Okee." Zei ik. "Maar ik ben niet bang voor helemaal niemand."
"Jaja meid we snappen het. Zeg maar als je weet wie het is." Chinola liep geïrriteerd naar boven.
Ik stak mijn wenkbrauw op. Miranda stond er versuft bij met Samuel in haar armen.
"Laat mij eens." Zei mijn moeder nadat ze klaar was met opruimen. "Ik ken een paar trucjes die je kunt gebruiken. Zo zijn ze sneller stil." Ik liep weg totdat ik het niet meer kon horen. Toen hoorde ik Chinola snikken.
Dus ik rende de trap op naar haar kamer. Klop klop
"Ga weg!" Zei ze huilend en sniffend.
"Nee, vertel wat er is."
Ik hoorde even niets en toen kwam ze aan de deur.
"Ja kom binnen."
Ik deed de deur achter me dicht en ging op haar bed zitten.
"Zo vertel eens."
"Het gaat om Quinten. Hij heeft niet meer gebeld of geappt en ik zag hem vandaag op zijn vespa."
Ik keek haar scheef aan. "Huil je daarom?"
"Nee! Wacht." Ze snoot haar neus die inmiddels rood is.
"Hij zei dat hij niet meer met mij wilde praten omdat hij andere belangrijkere dingen aan zijn hoofd heeft."

"Meid fuck hem... hij is jou niet waard. Hij was en is niets bijzonders en al helemaal niet belangrijk. Hij heeft vast een ander."
"Ja daarom!!" En ze huilde nog meer.
"Er reden wel rondens op motoren. Misschien schoot hij wel, hij kent jou.
"Mij boeit hem niks. Ik denk niet dat hij het was."
"Hmm... het kan inderdaad ook random zijn. Maak je geen zorgen. Alles is voorbij weet je nog? Didero is er niet meer, Ejenay ook niet... L..Ladina ook niet gelukkig."
Ze knikte. "En er zijn meer vissen in de zee. Bekijk het positief."
"Ja je hebt gelijk." Zei ze. Ze veegde haar tranen af.
"Eet ijs, koop make-up,spreid je vleugels uit meid! Je leeft maar een keer."
Ze lachtte onder haar tranen en gaf me een knuffel.
"Kom zullen we gewoon een filmpje kijken in de kamer?"
"Goed idee." Zei ik.