Κεφάλαιο 21

4.5K 366 33
                                    

Μεριά Αθηνάς

«Εγώ συμφωνώ. Θέλω να τελειώνουμε με αυτή τη χαζομάρα.» λέει και πιάνει το χέρι της Ινώς. Ειλικρινά κάτι παίζει με αυτούς και δεν υπάρχει ποιο κατάλληλη ώρα για να ευχαριστήσω την περιέργεια μου.

«Και εγώ. Δεν έχει καμία ουσία πλέον. Εξάλλου και εγώ βγαίνω με κάποια. Άρα τέλος τα κορίτσια. Δεν παίζουμε πλέον μαζί τους και δεν υπάρχει νικητής στο τέλος της χρονιάς. » λέει ο Νίκος για να το σιγουρέψει και οι άλλοι δύο γνέφουν καταφατικά. Εγώ από μέσα μου πανηγυρίζω που επιτέλους τελείωσε αυτό το παιχνίδι. Δεν χρειάζεται πλέον να φοβάμαι να είμαι με τον Άρη. Δεν θα με πληγώσει.

«Για πείτε μου εσείς, τρέχει κάτι μεταξύ σας;» ρωτάω όλο νόημα και η Ινώ κοκκινίζει, κοιτάζει τον Αχιλλέα και εκείνος γνέφει θετικά.

«Ναι ήμαστε μαζί εδώ από τότε που τα ξαναφτιάξατε.» λέει η Ινώ και εγώ ουρλιάζω και την αγκαλιάζω τραβώντας μερικά βλέμματα πάνω μας. Όχι πολύ περισσότερα από αυτά που είχε τραβήξει η παρουσία των αγοριών. Όλες κοιτούσαν σαν ξελιγωμένες.

«Λυσσάρες!» λέω ψιθυριστά αλλά ο Άρης το ακούει και πλησιάζει το αυτί μου. Η αναπνοή του πέφτει καυτή πάνω στον λαιμό μου.

«Θέλεις να πάμε κάτω να μείνουμε μόνοι μας;» με ρωτάει και εγώ γνέφω και παρατηρώ την σερβιτόρα να πλησιάζει με την δική μας παραγγελία.

«Εμείς πάμε στην τουαλέτα.» λέει ο Άρης και οι άλλοι μας κοιτάνε.

«Μαζί;» ρωτάνε και οι τρείς μαζί και εγώ γνέφω ενώ η Ινώ μου κλείνει το μάτι.

Εγώ πιάνω τον Άρη από το χέρι και μαζί πηγαίνουμε ως τις σκάλες που οδηγούν έξω από τις τουαλέτες. Στον διάδρομο ο Άρης με μία απότομη κίνηση με στριμώχνει στον έναν τοίχο βάζοντας τα χέρια του στις δύο πλευρές του κεφαλιού μου, φυλακίζοντας με κυριολεκτικά.

Χωρίς να χάσει χρόνο αρχίζει να φιλάει και να δαγκώνει τον λαιμό μου. Εγώ αναστενάζω από ευχαρίστηση. Εκείνος προχωράει προς τα πάνω κατακτώντας τα χείλη μου. Εγώ ανταποκρίνομαι με την ίδια ένταση. Ο Άρης ακουμπάει με την γλώσσα του το κάτω χείλος μου αλλά εγώ αρνούμαι. Αυτός με φιλάει με περισσότερη επιθετικότητα. Αυτή τη φορά μου δαγκώνει το χείλος και εγώ αναστενάζω. Βρίσκει τότε την ευκαιρία και βάζει την γλώσσα του στο στόμα μου και αρχίζει να εξερευνά το δικό μου. Ακούω βήματα στις σκάλες και πάω να απομακρυνθώ αλλά δεν με αφήνει και συνεχίζουμε να φιλιόμαστε.

Εμείς...Μαζί. Με τίποτα.Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα