Κεφάλαιο 15

5.6K 440 43
                                    

Μεριά Αθηνάς ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μόλις βλέπουν την σκιά ο Άρης μου κάνει νόημα να πάω δίπλα του και όταν το κάνω μου ψιθυρίζει σε όλη την ομάδα

''Με το τρία αρχίζουμε να τρέχουμε... ένα... δύο... τρία.'' Είπε και όλοι αρχίσαμε να τρέχουμε χωρίς δεύτερη σκέψη προς την ίδια κατεύθυνση με σκοπό να φτάσουμε στα αυτοκίνητα μας όσο πιο γρήγορα γινόταν.

''Γρήγορα από εδώ.'' Φωνάζει ο Αχιλλέας ενώ στρίβει και μπαίνει στο αυτοκίνητο του μαζί με την Ινώ.

Ο Νίκος ανεβαίνει πάνω στην μηχανή του και εμείς μπαίνουμε στο αμάξι το Άρη και αμέσως ξεκινάμε για το σπίτι του Άρη επειδή ήταν το πιο ασφαλές. Είχε κάμερες ασφαλείας, security και πολλούς προσωπικούς του μπράβους.

Όταν φτάσαμε παρκάραμε στο εσωτερικό γκαράζ που ήταν ένας ολόκληρος όροφος και από εκεί ο Άρης άνοιξε μία πόρτα και μπήκαμε σε μία αποθήκη. Δεν είχε καθόλου παράθυρα αλλά είχε τηλεόραση που έβλεπε στις κάμερες ασφαλείας του σπιτιού. Επίσης είχε ένα τραπέζι με καρέκλες γύρω του και έναν καναπέ μπροστά στην τηλεόραση.

Μαζευτήκαμε όλοι στο τραπέζι και ανοίξαμε τα χαρτιά μας. Από την μία πλευρά ήταν τα γράμματα μας τα οποία ήταν όλα σχεδόν ίδια, όμως όταν τα γυρίσαμε από την άλλη υπήρχε ένα κομμάτι της πόλης σε κάθε γράμμα.

''Αυτό είναι αδύνατον.'' Είπε ο Άρης μετά την πρώτη προσπάθεια να ενώσουμε τα κομμάτια μας, ήταν σαν να φτιάχναμε πάζλ.

''Τι εννοείς είναι αδύνατο;'' Ρώτησε ο Νίκος που τόση ώρα κοιτούσε μία τα χαρτιά και μία την τηλεόραση.

''Να κοίτα και μόνος σου, οι δρόμοι δεν είναι σωστά ενωμένοι και δεν βγάζουν πουθενά παρά μόνο σε αδιέξοδο. Αν όμως αλλάξουμε την σειρά τους ίσως να ταιριάξουν.'' Είπε η Ινώ ενώ σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπο της.

''Ακριβώς, λοιπόν θα βάλουμε το κομμάτι του Νίκου δίπλα στο δικό μου και του Αχιλλέα δίπλα στης Ινώς, ενώ του Άρη για δείτε περιέχει μέρος και από τα δικά μας κομμάτια, άρα θα το βάλουμε στο κέντρο. Ορίστε... Κάπως έτσι.'' Είπα και κοίταξα πάνω, όλοι με κοιτούσαν έκπληκτοι ενώ ο Άρης χαμογελούσε σαν να έλεγε ''Μπράβο, τα κατάφερες.'' Κατευθείαν ήρθε και με φίλησε γλυκά στο στόμα. Εγώ ανταποδίδω αμέσως, ενώ βάζω τα χέρια μου στα μαλλιά του και τα τραβάω προς εμένα, πράγμα που φαίνεται πως τον τρελαίνει αφού με φιλάει πιο κτητικά.

Εμείς...Μαζί. Με τίποτα.Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα