Би: Хусог?
Хусог: Яасан?
Би: Т-үлэнхий үнэртээд байна
Хусог: О.О....
Хар хурдаараа гүйн гарсан түүний араас чимээгүйхэн алхсаар очиход түлэгдсэн гоймонгоо бариад гэмгүй царай гарган зогсож байлаа. Хамар дээр нь хөө болчихсон. Би түүнийг шоолонгуй инээхэд өөдөөс ярзайгаад: Чи хоол хийх хэрэгтэй бололтой.
Би: Сайн тогооч байна шүү
Хусог: Би сайн тогооч шүү. Энэ бүхэн чамаас болсон шүү
Би: Яагаад?
Хусог надруу ойртож ирээд гараараа хацарнаас барин: Миний эн уруул намайг өөртөө татаад
Би: Надаас хол бай.
Хусог: Үгүй ээ. Үнсмээр байна
Би түүнээс зугатан: Эхлээд наад хөөгөө арилга
Хусог: Би чамайг хөөднөө *араас хөөх*
Би: Үгүй эээ
******************************************************************
Би: Орой болчихож. Одоо эртхэн хариаа
Хусог хошуугаа унжуулан: Гадаа харанхуй болчихсон. Би айна ш тээ
Хэжин: Тийм шүү. Манай ах айчихна ш тээ
Би: Юу?
Хэжин хормойноос зүүгдээд: Ааш муутаа гэж дуудахаа болъё. Тийм болохоор ахыг хоноод яв гэж хэл
Би: Юу?
Хусог: Би ч гэсэн нэг хүслийг чинь биелүүлье
Би: Битгий даварцгаа. Чи хурдан яв
Хэжин уйлагнан: Би таниас залхаж байна. Тэгээд ч би ч гэсэн энэ гэрийн эзэн. Тиймээс царайлаг ахад хонох зөвшөөрөл өглөө
Хусог гадуур хувцасаа тайлаад Хэжиний гараас атган: Баярлалаа... гэж хэлчихээд надруу нүдээ ирмэчихээд явсаар зочны өрөөнд орон тоглож эхэллээ.
Би: -_-
************************************************************
Хэжин: Би өрөөндөө орж унтах гэж байна. Та хоёр намайг байхгүйд заваарч болохгүй шүү
Би: -_-
Хэжин: Бас Хана гуай. Энэ царайлаг ах бол минийх. *хацар дээр нь үнсэх*
Би: -_-
Хэжин: Энэ уруул нь ч бас минийх *хацраа бөмбийлгөн Хусогт үнсүүлэх*
~Empty...~
Começar do início
