Euclid Shellingford (Volume 2)

CHAPTER 1: Hijacked

Matapos pumila ng halos 20 minutes sa bus terminal, dumating na rin ang bus na magdadala sa'min papuntang Manila. Tiningnan ko ang kasama ko na kasalukuyang naglalaro ng Piano tiles sa cellphone niya habang nasa harapan ko at nakapila.

"Oi tigilan mo muna yan, papasakay na tayo ng bus!" bulong ko sa kanya. Alam ko namang kahit nakaearphone ito, dinig niya ang boses ko.

"Okay!" tinanggal niya ang suot na earphone at pagkatapos ay umakyat na ng bus. Tahimik lang akong sumunod sa kanya at tumabi sa inupuan nitong pandalawahang upuan.

"Yihhh excited na ko!" nakangiting sabi niya sa'kin.

"Tss... umiral na naman pagkachildish mo," kinuha ko yung earphone sa bulsa ko at sinaksak sa cellphone ko. Sa tantya ko, aabutin kami ng mga isang oras at kalahati sa byahe.

"Eh ngayon lang ulit ako nakasakay ng bus ei!" tuwang-tuwa pa nitong sabi.

"Pwede naman kasing ipagdrive na lang kita ng kotse ayaw mo pa," sagot ko sa kanya.

"Mabilis tayo makakarating pag nagkotse tayo noh!"

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Eh di maganda?" sabi ko sa kanya. Nagpout ito at saka tumingin sa may bintana.

"Namiss lang naman kita ei," mahina nitong sabi na nadinig ko naman. Napangiti ako. Nilagay ko sa tenga ko yung earphone at saka pumikit. Naramdaman kong tumingin siya sa'kin. Naiimagine kong pinaniningkitan niya ko ng mata. Gusto kong tumawa kaso pinigilan ko ang sarili ko. Tinaas ko ang kanang kamay ko.

"Hmm?" rinig kong reaksyon niya.

"Naghihintay yung kamay ko ohh," sabi ko sa kanya. Maya-maya hinawakan niya na yung kamay ko kaya binaba ko na ito.

"Pfft—"

Dinilat ko yung isang mata ko at tiningnan siya. Tinitingnan nito yung kamay naming magkahawak.

"Euclid...." Nakangiti siyang tumingin sa'kin. Pumikit ulit ako. "Hihi ang cute mo," rinig kong sabi niya.

"Tss... kaya ka nga nainlove sa'kin ei," nangingiti kong sabi sa kanya.

"Ehem, ticket niyo ohh," napadilat ako nang magsalita ang konduktor sa tabi namin. Halata namang nagpipigil sa tawa si Nickan. "Ayy manong dalawang ticket po pa-Buendia, estudyante!" sabi dito ni Nickan. Maya-maya binigay na ng konduktor ang dalawang ticket. Tiningnan ko kung magkano at pagkatapos, kumuha ako sa wallet ko at nagbayad na sa kanya.

"Basag-trip si manong noh Euclid? Hahaha," natatawang sabi ni Nickan pakalayo-layo ng konduktor. Sinuot ko yung hood ko at pagkatapos ay pumikit. Jeez nakakahiya yun ah!

Makakatulog na sana ko kung di lang biglang huminto ang bus na sinasakyan namin. Napatingin ako kay Nickan na mukhang bigla ring nagising dahil sa biglaang paghinto nito. Tumingin ako sa labas.

Nasa expressway kami ahh... bakit tumigil yung bus?

Nasagot ang tanong ko nang biglang may pumasok na tatlong lalaking nakaitim at nakabonnet. Nilapitan nung isa yung driver at mukhang tinutukan ng baril. May binulong ito dito at pagkatapos ay dahan-dahan nang umandar ang bus.

"Euclid..." mahinang sabi ni Nickan na napakapit sa braso ko. Mukhang yung mga nasa harap lang ang nakapansin nito. Nasa gawing likod kasi kami ng bus kaya hindi masyadong pansin ng mga nasa likod kung anong nangyayari sa harap hangga't hindi mo talaga titingnan. Kinuha ko agad ang cellphone ko at tinext si uncle.

"Makinig kayo! Nasa ilalim na ng kontrol namin ang bus na 'to! Ikaw, kunin mo mga cellphones nila! Barilin mo kapag umalma!" utos niya sa isa pa nitong kasamahan. Nagpanic ang mga tao. "Tumahimik kayo! Kundi magsisimula na kong bawasan kayo!" malakas nitong sabi at tinutok sa direkson ng mga tao ang dalawang baril na hawak nito. Mukhang siya ang leader sa tatlo. Tumingin ako sa relo ko. May apatnapu't limang minuto na simula nang magsimula ang byahe namin. Kung ganun, mga 10 minutes pa bago makalabas ng expressway. Mahihirapan silang tumakas kapag nakarating na sa may Alabang ang bus dahil marami na ditong mga commuters na posibleng mamukhaan sila. Kung ganun, plano nilang tumakas bago makalabas ng expressway. Pero yun ay kung ang dahilan lang nila sa paghijack nito ay para kunin ang mga pera at cellphones namin.