CANIN CEHENNEME

TANITIM

TANITIM

"Ne oldu yoksa daha fazla dayanamadın ve gelip çıkma teklifi mi etmek istedin?"

"Keyfini bozmak gibi olmasın ama sen kimsin be? Ben sana mı bakarım?" dedim. Sırıtışı yavaşça kayboldu. Sinirlenmişti. Onu küçümsememden hoşlanmamıştı. Bense keyifle onu bozmanın gururunu yaşıyordum.

"Bana bak kızım! Derdin neyse söyle. Sinirlenmeye başlıyorum." Ayy paşam sinirleniyormuş. Amaç o zaten senin sinirlenmeni sağlamak. Hızlıca daha çok sinirlensin diye konuşmaya başladım. Sessiz kalacağımı düşünmüyordu herhalde.

"Açıkçası sinirlenip sinirlenmemen umurumda değil. Benden uzak dur. Sürekli bana bakmayı da kes. Senin için kötü şeyler olur." dedim. Uzun bir süre bana baktı. Onu açıkça tehdit etmiştim. Ve öylece suratıma bakıyordu. Sinirim bozuldu. Gülecektim şimdi. Ne demek istediğimi anladığını umarak arkamı döndüm. Anında elini kolumdan tuttu ve ilerlememe izin vermedi. Beni hızlıca kendini çevirdi. Şimdi yüz yüzeydik. Fazla yakındı. Çok fazlaydı. Rahatsız olup kafamı geri ittim biraz.

"Umurumda değil. Bana çirkin demenin hesabını vereceksin." dedi. Büyük bir kahkaha attım. Egoistti demek. Çirkin demem zoruna gitmişti. Çok yerinde bir tepkim olmuş o halde. Kendimi alkışladım içimden. Aferin kızım istesen ne güzel de sinir bozuyorsun.

"Hadi ya! Ciddi misin? Çok korktum!" dedim. Kolumda olan elini sıktı ve pis bir gülüş attı. Bana şiddet uygulamak ha. Sinirlendim ve kolumu çekip onu itmeye çalıştım. Ama o kadar sinirliydi ki bu hareketim onu etkilememişti bile.

"Görürsün güzelim. El mi yaman Bey mi yaman. Sen bunun bedelini bana âşık olarak ödeyeceksin." dedi. Gözlerimin içine bakarak bana aşık olacaksın demişti.

Şok olmuştum. Yanımdan geçip giderken öylece bakıyordum. Ne diyordu bu? Ben mi ona âşık olacakmışım? Ben bu öküze aşık olacaktım? Ukala, bencil, egoist bir öküze?

İnanamazsınız ama sanırım haklıydı. Çünkü içimdeki ses adeta bağırıyordu. Bir yandan da kahkalarla gülüyordu.

"Büyük konuşma. Ondan hoşlanmaya başladın bile. Bu tatlı sinirinin nedeni bu?"

Hemen içimdeki sesi susturmaya çalıştım. Bir insanın iç sesi kendisine düşman olur muydu arkadaş? Benimki bana düşmandı zaten. Başka düşmana gerek yoktu. Sinirle Rüzgâr 'ın arkasından bağırdım.

"Canın cehenneme."

Merak edenler için hikâyeme bekliyorum.