SS -1-

63 15 6
                                    

Gözümü açtığımda Özgür koltukta oturmuş bana bakıyordu. Hastane,yatak,serumlar,iğneler tanıdıktı ama Özür ilk defa katılıyordu benim kabusuma.

= Bi kahve içecektik başına dert oldum.

beni duymamış gibi gözlerini kısıp odayı süzdü tekar bana baktığında

=İyimisin?

=Ben böyle yaşamaya alıştım sürekli bayılmalar falan.

Gülümseyerek söylüyordum bunu ama o bana acır gibi bakıyordu. Öyle bakmasını istemiyordum.

=Unutman da bu yüzdendi.

Kafamı salladım. Annem ve babamın öldüğü trafik kazasından bana bir mirastı bu. 'Beyin tümörü'.
Doktorlar her bayılıp gelmemde "gençsin çok rahat atlatırsın tedavi alırsan" diyordu. En iyi tedavi için İstanbula gitmem gerekiyormuş.Ben eğer öleceksem İzmir de ölmek istiyordum. Annem ve babamın evinde.

=Tedavi olman gerekiyormuş.

=Bunu da sürekli söylüyorlar.

=Sonuç?

=Özgür bak yaşamadın bilmiyorsun. Grip olup hastaneye gitsen doktor elini bile sıkmıyor. Kaldı ki çevrendekiler. Bunu sadece sen biliyorsun. Zaten bugün sen gttikten sonra üstü kapanır. Tedavi olmam. Ölürsem de sessiz,kimsenin birşeyden haberi olmadan öleyim. İlla ki bedenimi biri yıkar.

= Düşündüklerinin hepsi saçmalık. Kurmuşsun kafanda ölüme koşuyorsun.Sandığın kadar güzel birşey değil ölüm.

Ayağa kalkıp ceketini eline aldı.Gidiyordu.

=Cafeye iniyorum birşey istiyormusun?

gülümseyip kafamı olumsuz anlamda salladım. Odadan çıkıp kapıyı kapattı.

Dışarıdan görülen le benim gördüklerim çok farklıydı. Benim gördüklerim ölüm ,acı her günümü bu gün son günüm diye geçiriyordum 1 yıldır ben. Her gün bugün son günüm diye evi topluyordum. Hergün bir tencere helva yapıp gece tekrar döküyordum. Ben ölüme kendimi alıştırmıştım. Şimdi hayat cazip gelse de bu fikri kafamdan atacaktım. İnsanlardan soyutlaşmak istemiyordum. Eminim böyle rahatsızlığım,olduğunu duysa en yakın arkdaşım bile benimle mesafeli olurdu. Tümör bulaşıcı değildi ki.
Sadece benim canımı yakardı. Özgür; o ilk gördüğümde dahi içimi ısıtmıştı. Kaçmamıştı ben oraya bayıldığımda. Ayıldığımı gördüğü halde gitmemişti. Onu kaybetmek istemiyordum. Sadece ilk görüşümle ondan hoşlanmıştım. Yada ne biliyim aşık olmuştum.

Kapı açıldığında özgür elinde bir tepsi kapıyı dirseğiyle tutarak bana gülümsüyordu. Bu görüntüyü kafamın biryerlerine gizledim.

=Çikolata seviyorsundur.

=Bayılırım.

Kapıyı ayağıyla kapatıp yanıma geldi.

=Kay.

yatağın elverdiği kada yana kaydım. Özgür de hemen yanıma oturdu. Botlarını ayağıyla çıkartıp ayaklarını pikenin içine sokup uzattı. Tepsiyi benim dizlerimin üzerine koydu. İçinde tepeleme çikolata vardı.

=Anlat.

Bunu söylerken eline bir paket çikolata almıştı.

=Neyi.

=Bu illet seni nasıl buldu.

Bende elime bir çikolata paketi aldım. Açmaya çalıştım ama elim kuvvetini kaybetmişti tekrar denedim ama açılmadı. Özgür paketi elimden alıp açtığında ona gülümsedim. Tekrar çikolatayı elime aldım.

SON SAYFAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin