KİTAP ÖN TANITIMI

127 15 4
                                    

Saatin aksama yaklaştığını anladığımda pencerenin önünden kalkıp odama dogru ilerledim.
askidan montumu alip merdivenlerden asagi indim.
Kapinin yaninda ki dolaptan uzanip anahtari aldim.Kapidan disari ciktigim anda yagmur uzerime hucum etti.Gozlerimi kapattim. Belkide son yagmurum du bu.Son defa islanacaktim. Kapi girisinde ki merdivenleri inip yagmuru iyice hissettim. Iliklerime kadar hissettm hemde.Saclarim,uzerim aninda sirilsiklam olmustu.Onemli degil di ama. Onemli olan yagmuru hissedebilmekti. Yurudum,bazen durdum,bazen agladim,bazen gulumsedim. Etrafimda ki insanlar canavarmis gibi kaciyorlardi. Bulduklari ilk dukkanin onunde saklaniyorlardi yagmurdan.Yagmur. Oysa ki telaffuzu bile cok guzeldi bence.Yagmur iyiden iyiye hizini arttiriyordu. Kaldirimda biriken sular birlesip asagi dogru akiyordu.Kimisi ayagimi teget gecip giderken kimisi ayakkabimin uzerinden geciyordu.Ben kaldirimdan yururken yoldan bir araba gecti ve uzerim daha da islandi. Durdum ellerimi cebimden cikartip uzerimi yokladim. beni islatan araba ilerde durdu kapisi acildi.

Tekrar uzerime baktigimda elimi cebime goturdum telefonumu cikardigimda onun da sirilsiklam oldugunu gordum.arkasini cevirdim kapagini acip karti cikardim icinden.Telefon belli ki ise yaramayacakti. Telefonu yanimda ki cop kutusuna attigim sirada yanima biri geldi.Yuzune baktigimda gozleri dikkatimi cekti.Gozleri cok guzeldi.Benim solgun mavilerimin yaninda yesilleri kusursuzdu.

=Afedersiniz.Bir anda hizimi kontrol edemedim.Sorun varmi?

=Hayir hayir.Onemli degil.

=Pardon.Kusura bakmayin.Isterseniz evinize birakabilirim sizi.Fena yemissiniz.

O an onu kabul etmek icin harcadim yagmuru.kafa salladim. Bugun son gunumdu belki iyi guzel bitsin istedim.

Arabaya neredeyse kosarak gidiyorduk.Arabanin kapisini acip bindigimde o da binmisti.

=Kusura bakmayin.

=Sorun yok,gercekten.

Onune dondu arabayi calistirip biraz bekledi.Sonra tekrar bana donup

=Tanisalim.Ozgur ben.
Gulumsedim.

=Derin bende.

Bir yol boyunca bana derin desin istemistim.Hep bana bakarak ismimi soylesin istedim. Evet o beni buyulemisti.
Araba harekete gecince onume dondum.

=Evin nerde

=Aradan saga doneceksin.caddedin arka tarafinda kaliyor.

Kafasini sallayip devam etti yola.Cok az yurumustum daha evimden.Mesafe azdi. Ozgure iki dakika sonra veda edecektim.Icim burkuldu biraz.Onunla sohbet etmeyi cok istedim kendi kendime. sokagin basina geldigimizde

=hangisi

=beyaz olan

kapini onune geldi durdu.Kafasini egip eve bakti.O biraz zengindi sanirim. Ben ailem oldugunden beri kendime ancak yetebiliyordum.Bedenen de ruhen de.

=tesekkur ederim ozgur.

=rica ederim.
Elim kapinin kulpuna gittiginde basim donuyordu.Yine basliyordu.Durup Ozgur e dondum.

=Vaktin var mi

Hafif gozlerini kisip gulumsedi.

=Var.

=Kahve icelimmi.Tesekkur babında

=Gerek yok benim ki özür babındaydı ödeştik.

Gülümseyerek söylemişti bunu.

=Naz mı yapıyorsun?

=Tamam,içelim

Bezmiş gibiydi sesi. Arabadan inip kapıya gittiğimizde durdum. Bekledim.

=Kapıyı açmayacakmısın?

Ununtmuştum. Etrafıma bakındım anahtarı nereye koymuştum. Özgüre baktığımda birşeyin ters gittiğini anlamıştı. Hastalığımı bilmesin iki gün istedim.

=Ah burda.

Kapıyı açıp içeri girdim. Başım dönmeye başlayınca dolaptan tutunmaya çalıştım ama kolum yetmedi. Yere düştüğümde bayılmıştım.

***

SON SAYFAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin