Psikopat Mafya[the wattys 2022] [Tamamlandı]

Düzenlendi."Eleme Günü"

Kerem Uzman

Ani seslere oluşan antipatik bir tepkim var. Buna asla engel olamıyorum ve olamayacağım da sanırım...

"Oğlum kalksana be! Daha elemelere gidicez ya." Bora'nın düzenli olarak odama girip söylenmesi artık sinirlerimi bozuyordu.
"Ya seni eve alan aklıma tüküreyim ben be."

"Oğlum elemeler var. Önemli deyip duruyorsunuz kalk güzel bir kahvaltı yapalım." demesiyle gözlerimi refleks olarak hemen açtım.

 "Ne elemesi?" diyerek yataktan aynı hızla fırladım.

"Voleybol turnuvası ile futbol turnuvası elemeleri vardı ya unuttun mu?"

"Ben onu unutmuşum ya."

"Of kalk hadi kalk. Ecem aradı seni, telefonun şarjdaydı ben açtım. Buraya geliyorlarmış." dedi ve odayı terk etti. "Of offf!" Erken kalkmayı zerre sevmiyordum! Yataktan çıkar çıkmaz dolabımın kapağını açtım. Haftada 2 veya 3 kere makinayı çalıştırdığımız için genelde cuma gününe eşofman kalmıyordu fakat ben hafta başı saklamıştım bile. Tişörtlerimin arkasına elimi attığımda boş rafla karşılaşmama karşılık gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve;

"Ulan Eray!" Bir hışımla "Benim eşofmanım nerede?" diyerek altımda boxerla aşağı indim. Ses gelmeyince tam geri dönüyordum ki arkamda adım sesleri duydum. "Hanginiz ald.." lafımı bana bakan gözlerle bölmek zorunda kalmıştım. Ecem gelmiş ve yanında Sude'yi de getirmişti. "Sude ne alaka ya?"

"Ke, Kerem?" dedi Ecem elinde ki poşetlerden bir tanesini yere düşürerek. 

Aynı anda "Kerem sen hep böylemi geziyorsun?" dedi Sude bıyık altından gülerek. Aynen geri zekalı komple böyleyim yaz kış! Allah'tan Bora kurtarıcı melek gibi bir hızla elindeki hırkayı verdi elime ve alıp belime sardım. Göz kırparak teşekkürlerimi sunarken Ecem'in öksürüğü ile tekrar önüme döndüm. "Ben bir üstümü şey edeyim." dedim basamakları çıkarken.

İlk işim kesinlikle Eray'ın odasına gitmek oldu. Genelde kıyafetlerimi hep o araklar ve asla haber vermezdi. Odaya girdiğimde Eray üzerinde benim hafta başından sakladığım eşofman ile gayet rahat bir pozisyonda uyuyordu. Zerre şaşırmamıştım eşofmanımı burada bulduğuma.
Onu dürtüp; "Bir kerede haber ver pisherif. Niye benim eşofmanımı giydin sen lan yine?" dedim. O ise tepki olarak sadece yorganı üzerine çekti.
"Lan başlatma uykuna çıkar şunu kendi şeyini giy! Donla kaldım ortada kızlara ayıp oluyor bak sövdürtme kendine."

Yattığı yerden doğrulup gözlerini ovaladı. "Abi benim ki ıslaktı gece kalktım giydim ne var ya. Sen şu diğer eşofmanlarından giysene. Ne bu tantana sabah sabah."

"Ulan Eray seni bir damla suda boğarım bak. Kalk kızlar geldi, kahvaltı yapacakmışız. Bunun rövanşını sonra alacağız pis herif." diyerek odadan çıktım. Arkadan Eray'ın tahmin ettiğim sesini duydum. "Lan Gizem geliyor ve sen bana söylemiyorsunuz öyle mi? Bora! Nerede lan parfüm!"

Balkona çıkıp askıdaki eşofmanlardan birini üstüme geçirdim ve odamdan da gri ince hırkamı giyip aşağı indim. Açıkçası Ecem'den korkuyordum ama korkunun ecele faydası da yoktu. Tam merdivenlerden inecekken Ecem beni tuttuğu gibi banyo ya attı.

"Hayırdır şimdide sapıklığa mı başladın?" dedim gülerek ortamı yumuşatmak için.

"Kes sesini de senin ne işin vardı donla salonda?" dedi kızarak.

Tek kaşım usulca havaya kalktı. "Hayırdır kıskanıyor musun şimdi de ?" Sorum karşısında hiçbir şey demedi. Bakışları göz yaşına dolar gibi olunca çekildi benden. Arkasını dönüp biraz bekledi ve çıktı ardından. Ne oldu şimdi? Böyle olmaması esmesi gürlemesi gerekiyordu ama öyle olmamıştı. Neden?