Bab 28

24.9K 806 3
                                    

Aku keluar dari toilet dengan muka yang super bengang. Bengang dengan suami sendiri. Bencinya!

Tak bolehlah aku stress stress macam ni. Nak cari sapa ekk buat lepaskan geram. Aku buka phone pergi contacts list and yes! I need along. Along please jangan busy. Along je yang layan stress aku selama ni. Aku terus call along. Aku cari tempat duduk yang tak ramai orang.

"Assalam, pehal kau call aku acik?"

"Along busy ke?" Tanya dulu, kang kesian pula aku tengah serabut aku tambahkan serabut dia. Parah parah.

"Taklah, tengah borak-borak dengan Abang Alif"

Abang Alif tu suami along merangkap kaki gaduh aku merangkap lagi abang ipar aku.

"Pass phone ni kat Abang alif jap" along bagi tanpa banyak soal

"Ello abang lip. Pinjam my along jap boleh?" mintak izin dengan suami dia dulu.

"Ambillah acik oit"

"thanks bang lip, okay pas balik kat along" arah aku.

"Kenapa ni acik, macam ada problem je. Nak share?" soal along

"Alongggg! Afi jahat! Afi selfish! Afi pentingkan diri sendiri! Orang benci dia along" merintih aku. Berjurai-jurai lagi air mata aku keluar. Semua sebab Afi.

"Apa acik cakap ni. Tak baiklah. Dia husband acikkan? Acik kena hormat dia, tak baik cakap macam tu. Berdosa tau"

"orang tahu berdosa. Tapi dia dah mungkir janji dia dengan ayah long. Orang tak boleh terima long" aku nangis lagi.

"janji apa? Dia menduakan acik ke?"

"bukanlah, dia tak tak bagi orang sambung belajar along. Orang sedih sangat. Tadi orang ajak dia temankan orang cari barang nak sambung belajar. Dia buat layan tak layan je. Orang tanyalah kenapa, sekali dia cakap yang dia tak bagi orang sambung study. Kenapa dia jadi macam ni long" rintih aku lagi. Tak boleh dah nak pendam. Sakit hati.

"Seriuslah acik?" membulat mata along. Terkejut gila

"tak guna orang tipu long"

"Bincanglah dengan dia balik cik, haritu tak bincang ke? Kang along dengan angah suruh acik bincang balik pasal izin sambung study tu"

"yess, orang dh bincang dah dengan dia. Masa tu dia bagi. Tapi sekarang dia ubah fikiran long. Macam mana ni long. Orang nak sambung belajar. Acik tak nak orang pandang serong dengan acik. Kawin awal sebab tak nak belajar. Along tahukan impian acik?"

"I know sayang. Along pun tak tahu nak tolong acik macam mana. Yang along boleh bagi nasihat, acik bincang balik dengan Afi. Maybe, hati afi boleh lembut sikit"

"hmm, tengoklah nanti along" gumam aku.

"ehemm, sayang we need to talk" ehh, sapa ni? Afi? Tak balik lagi dia, pandai juga dia cari aku. Dia terus duduk sebelah aku. Tunggu aku habis call maybe.

"Hello, along acik call baliklah nanti. Afi ada nihaa"

"okay. Haa, bincang elok-elok. Jangan gaduh-gaduh. Turunkan sikit ego acik tu" kena sedas perli dari along.

"Okay, bye"

Habis aku matikan call tadi. Terus aku sembur Afi.

"Apa yang U nak 'we need to talk' sangat nih?" soal aku. Tak berani aku nak pandang mata dia.

"Kenapa sayang angin sampai macam ni haa?"

"U tanya I kenapa I jadi macam ni? Ha ha ha, U buat lawak kampus mana ni?Tanyalah diri U sendiri" aku tolak dada.

Nampak sangat dia marah aku ni, sampai cakap pun guna I U, tak guna sayang abang. Okay Afi, jangan curahkan lagi api yang marak dengan petrol. Dia hot kau cool. Bisik afi.

"Okay fine, abang mengaku abang salah. Abang terlampau ikut perasaan. Abang takut hilang sayang. Abang selfish. I'm sory sayang" Afi genggam tangan aku. Terusik jugalah hati aku.
Aku jelingkan Afi.

"abang pentingkan diri sendiri. Abang tak pikir pasal perasaan sayang, kehendak sayang. Abang pun tak tahu kenapa abang jadi macam ni. Abang sayang sayang sangat sangat. Please sangat jangan diam macam ni. I'm sorry again. And one more thing abang izinkan sayang sambung belajar tu"

Mata kau pun dah berkilau-kilaulah dengan air mata. Tambah lagi dia dah izinkan. Ikhlas ke dia?

"sure abang izinkan? Betul ni? Ikhlas ke?" sejuklah sikit hati aku dengan sorry tadi.

"yupp, I'm sure. Yehh, abang ikhlaskan. Untuk kejayaan dan kebahagiaan sayang, abang ikhlaskan" Afi usap kepala aku.

"Okay, thanks" terus aku bangun tinggalkan dia. Walaupun hati aku dah sejuk sikit. Ego aku masih tinggi lagi.

"Nak pergi mana tu?"

"Baliklah"

"Kata nak shopping barang kolej?" aku jalan kat depan, afi jalan kat belakang. Aku jalan laju masa ni. Semput jugalah jalan laju sambil bercakap. Testlah.

"Tak ada moodlah"

"Pulak dah. Okay kita balik" terus dia peluk bahu aku. Huss, lajunya mamat ni jalan.

"lepaslah rimas. Abang ingat dengan peluk peluk macam ni orang dah maafkan? Sorry ea. Dah lepaskan"

"Sayang! Muka sayang macam hantulah. Mata dahlah bengkak. Hidung merah pula tu" gelak Afi.

"Ada sayang kesah" aku jalan lagi laju. Tinggalkan dia.

'Hakalah dia ni, tak surut-surut lagi marah kat aku rupanya. Adoi sayang, macam ni rupanya ego sayang. Tak cukup lagi rupanya tiga tahun abang kenal sayang. Patutlah ayah dulu pesan jangan selalu buat bini aku mengamuk, buat dia marah. See, macam ginilah jadinya. Bingung aku tak tahu nak buat apa. Kenapa sayang buat abang macam ni! ' Afi geleng kepala.

Jodoh I Encik SweetWhere stories live. Discover now