A Rude Boy fall in love into A Nerdy girl [EDITING]

chapter 18: handkerchief

may bilang dumating at nag abtot nga panyo di ko makita yung muka nya kasi naka yuko ako umiiyak, kay tiningala ko yung ulo ko para ma kita sya

0      0  ------>  ako yan
   ---

"hoy tatanggapin mo ba o hindi" di ko nalang sya pinansin tumingin ako sa ibang direksyon "hoy nerdy girl ano ba?"

"tigilan mo nga muna ako ngayon rude boy wala ako sa mood maka pag asaran sa yo ha! leave me alone" oo tama kayo si rude boy nga yun nakaka bwisit ang bigat bigat bigat na nga ng nararamdaman ko dadag dagan pa

"alam mo ang dami mo pa kasing arte eh! di ka naman maganda" hinawakan nya yung kamay ko (0_0) tapos binigay yung panyo "lalo kang pumapanget kapag umiiyak hahaha!" tssss! lakas ng trip nito ahh pero nabawasan din yung pakiramdam ko dun

tumabi sya sakin ang bilis ng heart beat ko BAKIT?? ba? "ba't ba nandito ka"

"kasi may narinig lang naman akong umiiyak hay! ang ingay nya"    (>___<) ako yun eh!

"sorry ahh! di ko lang kasi mapigilan eh!" so embarrassing 

"bakit ka ba kasi umiiyak, ngayon mo lang ba na realize na panget ka" ^___^ ngumiti pa sya ng malapad katulad nyan 

talaga itong lalaking 'to "hoy kung pumunta ka dito para abusuhin ako wag mo ng ituloy lumayas ka na shooo! tsupii!" hay bwisit kasi tong lalaking 'to eh

"bakit mo ako pinaaalis sayo ba 'to nakalimutan mo bang akin 'tong school na 'to" aahy! oo nga pala -__- patay tayo dyan

"ahh! eh!" putik wala akong masabi

"ih oh uh, ba be bi bo bu, ca--" di na nya nasabi yung sasabihin nya tinuk tukan ko sya ng libro sa ulo mukang baliw eh! "aray ko! ano bang problema mong nerdy girl ka ha?" 

umalis na ako dun wala namang mangyayari dun eh! nakaka bwiset lang kasi aasarin nanaman ako ng rude boy na yun ay mali inasar na pala ako, di parin maalis sa isip ko si kylie kawawa yung best friend ko ehh! kailangan nya ako , after class pupunta na ako dun wala namang pasok mamayang tanghali eh! meeting ng mga teachers 

---------

uwian na niligpit ko na yung mga gamit ko pupunta na ako kila kylie tatawagan ko na lang si kuya brix na pupunta ako sa bahay nila kylie. 

naglalakad ako pauntang sakayan ng tricycle pero may biglang humintong kotse sa tabi ko, bumaba yung bintana at nakita ko ang enemy ng buhay ko ang napaka gwapo DAW ang rude boy ng buhay ko. oh wag kayong kiligin walang ibig sabihin yun

"oh! san ka pupunta?" sasabihin ko ba dito "sabay ka na sakin"

sasabay ba ako dito kung hindi sayang yung pamasahe ko ang layo pa naman ng bahay nila kylie. pakipot muna baka sabihin nito easy to get ka "ahh! wag na kaya kong pumunta mag isa sa pupuntahn ko" yan okay yan steph

"wag ka nang mag pakipot" tinulak nya ako papasok sa kotse nya psshhh! kung hindi lang 'to gwapo  na ihambalos ko na 'to eh! pasalamat sya pinanganak syang gwapo

tahimik lang kami dito sa loob ng kotse habang sya nag dri-drive ang cool nya talaga mas gumagwapo sya kapag seryoso, inalog ko yung ulo ko, ano ba yung pinag sasabi ko

"baka malusaw naman ako hahaha" pshhh! yabang di naman sya titnititigan tsss!

"ang feeling mo talaga yung nasa bintana mo yung tiningnan ko" pero sya talaga yung tinitingnan ko ang gwapo nya kasi eh! "hoy! nagmamagaling ka dyan alam mo ba kung san ako pupunta ha?" umiling lang sya "dun sa kabilang subdivision dun sa pang mayaman" oh yes mayaman si kylie pero napaka humble di rin sya maarte kaya nga nagustuhan ko yung ugali nya ehh! 

"ano namang gagawin mo dun?" ba'y curios ka

"wala ka na dun" yun lang ang sinagot ko sa kanya totoo naman diba wala na sya dun

"just answer me!" huh! bakit naging seryoso si rude boy (o_o)

"fine..... pupuntahan ko si kylie" hay nako di ko alam kung bakit tinatanong nitong lalaking to

"ok!"

habang papunta kami kami kila kylie kinakabahan ako baka pag nakita ko sya maiyak na din ako ayokong makita nya akong iiyak kasi magiging mahina sya gusto kong maging malakas si kylie para man lang sa mama nya kay tita dianne. naramdaman ko na naman yung luha sa pisngi ko na unti unting bumababa paano kapag ka harap ko na sya maiiyak akong lalo, iniisip ko pa lang naiiyak na ako paano kapag kaharap ko na sya ganito rin ba ako

"huy! nerdy girl binigyan kita ng panyo ah! gamitin mo nga nag e-emo ka nanaman" tiningnan ko sya nag dri-drive lang pshh!

"pake alam mo ba?" yan lang ang nasabi ko 

"baka kasi yung kotse ko mapatakan ng luha mo baka madumihan lang yung kotse ko" adik ba 'tong lalaking 'to napaka babaw pssh!, di na lang ako nag salita

at eto na kami papunta na ako kay kylie nakita ko na yung bahay nila at si kylie nandun sa may labas ng bahay nila umiiyak naka burol na yung mama nya, ano ba yan naiiyak na naman ako kawawa yung best friend ko, may dumampi sa pisngi ko, pag tingin ko o_o si lourence pinupunasan yung luha ko, naiyak na pala ako

"alam ko na kung bakit ka nag e-emo"  saka binalik sa kin yung panyo tumalikod na sya sakin "sige uwi na ko bye nerdy girl" di ko rin maikakaila sometimes mabait at gentleman 'tong rude boy na to haha!

pinuntahan ko na si kylie iyak sya ng iyak di na nya ako napansin na papunta sa kanya dahil sa pag iyak nya naaawa na ako sa best friend ko, hinawakan ko yung balikat nya humarap naman sya sakin "steph huhu! wala na si mama *sob*" 

"shhhH! wag ka namang umiyak sige ka malulungkot si tita nyan pag ganyan ka ayaw ka nyang umiiyak diba? strong kylie" naiiyak na ako oh no! wag please teary wag kayong lumabas, pero kahit anong pigil ko kumawala sila tumulo lang sila ng tumulo ayokong nakikita yung best friend kong ganito di ko kaya 

+++++chapter end+++++

A/N:

awww kaawa naman si kylie condolence