Gerçekler

1.2K 49 4
                                    

Salak!

Bir insan nasıl bu kadar kör olabilir anlamıyorum.Onun için endişelendiğimi,canı yanacak diye her an panik olduğumu göremiyor ama benim ona sinirlenip Katherine'le yaptıklarımı görüyor.Pekala bu durumdan övünmüyorum.Yani bir kıza sinirlenip başka bir kızı kullanmak bir İngiliz beyefendisine yakışmayacak bir şey ama kız bunu kendi istiyorsa ve sırf bunun için seni tahrik ediyorsa bence biraz da olsa hoş karşılanabilecek bir durum.Evet kısaca ben bu durumda tamamen suçsuzum.Bu sabah ki planlarımın içinde tüm bunlar yoktu.Açık konuşmak gerekirse şu sarışın tamamen bir yalandı.Yani sadece onun verdiği tepkiyi ölçmek istemiştim.Anlarsınız işte bana karşı bir şeyler hissedip hissetmediğini öğrenmek için uydurulmuş masum bir yalan.Arabadan indikten sonra bana kırıldığını belli etmesi ise gerçek anlamda beni mutlu etmişti.Yani onun da benim onu önemsediğim gibi beni önemsediğini bana düşündürmüştü.Bu yüzden hemen onun peşinden gitmiştim ama onu o sarışın çocukla o kadar samimi görünce sanırım kıskandım.Yani 5 dakika öncesinde bana kızan bir kız hemen ardından kahkahalar atabiliyorsa eğer bu bana gerçekten değer vermediğini gösterir.Ya da en azından benim ona değer verdiğim gibi bana değer vermediğini gösterir.Ama eğer beni önemsemiyorsa neden beni Katherine ile görünce kızdı?Anlamıyorum.Bu kızı bir türlü anlamıyorum.

“Harry tatlım nereye gittin?”

Katherine’in sesiyle nefesimi öfkeyle verip onu duymamış gibi yaptım ve yürümeye devam ettim.Tabi bana yetişip koluma girene kadar.

“Neden bana cevap vermiyorsun?”

“Benim sevgilim değilsin öyle davranmaktan vazgeç.Bu yapışık tavırlardan da.”

Kolumu bırakmadan beni durdurdu ve sağ eliyle sol elimi tutup “Bana böyle davranma.” Dedi.

“Sanırım anlatamadım.Umurumda değilsin Katherine.Beni.Rahat.Bırak. “ dedim heceleyerek.Hemen ardından kolumu kurtarıp yanından uzaklaştım.Bu sırada arkamdan bir şeyler söylüyordu ama onu umursamadım.Zaten bu okula geliş amacımın da sırf Candice’a daha yakın olmak istediğim için olduğu gerçeği sinirlerimi daha bozuyor.O yoksa ben neden derse gireyim ki?

Hızla arabama yöneldim ve bu sırada sabah beni bu arabayla görünce ne kadar şaşırdığı aklıma gelince suratımda tuhaf bir gülümseme oluştu.Birden fazla arabam vardı şu anda sadece iki tanesini gördüğü göz önünde bulundurulursa daha çok şaşıracak. Tabi benimle konuşursa.Tanrım!Şu halime bak.Ona kızgın olduğum halde hala benle konuşup konuşmayacağını düşünüyorum.Keşke o gece onunla tanışmasaydım.Neden saçma bir süper kahraman olma girişiminde bulundum ki.Onun mavi gözlerini görmek zorunda mıydım?Ya da ağlarken ki masumluğunu?Ya da onu düşünmek zorunda mıyım her an? Benden uzaklaşacak olmasının düşüncesi bile canımı yakmak zorunda mı?Lanet olsun!

Bu lanet düşünceler sinirlerimi o kadar bozdu ki gaza biraz daha bastım ve direksiyona birkaç kere vurup bara sürmeye başladım.Bu düşüncelerden ayık kafayla kurtulamayacağım bir gerçek.

Birkaç dakika sonra bara geldiğimde arabayı durdurdum ve hızla bara girdim.Saatin daha erken olması ve barın kapalı olması benim gibi birkaç kişiyi durduramamış olmalı ki ellerinde içkiler ve yanlarında ki birkaç kızla oturmuş sohbet ediyorlardı.Barın sohbet etmek için kullanılmadığına oldukça emindim oysaki.Yine de onları umursamadım ve barmene sert bir şeyler vermesini söyleyip telefonumu çıkardım.Mesaj atmak ve aramak seçenekleri arasında kalsam da telefonu açmayacağını düşünüp mesaj yazmaya başladım.

“Candice.”

Farkındayım hiç de açıklayıcı olmayan bir mesaj ama ne yazacağımı bilemedim.Zaten birkaç dakika sonra beklediğim gibi hiçbir şey yazılmamış boş bir mesaj geldi.

“Eğer sarışınla işin bittiyse buluşalım.Her şeyi anlatacağım.”

Evet sanırım artık uzatmanın anlamı yok.Her şeyi açıkça anlatmak en iyisi.Neden saçma oyunlar oynayayım ki?Mesaj gelene kadar 2 bardak içki bitirmiştim.Acaba şok mu oldu derken telefonum titreyince bakışlarımı telefona çevirdim.

“Nerede?”

Ona barın yerini mesaj atıp içmeye devam ettim.Zaten kısa bir süre sonra da bardan içeri o girdi.

“Erken başlamışsın.” Dediğine güldüm ve bardağı kafama dikmeden hemen önce ona kısa bir bakış attım.

“O çocukla işini erken bitirmişsin.”

Kendi kendime gülerken barmenin bana uzattığı bardağı aldı ve “Sarhoş olmuşsun.Saçmalıyorsun.” deyip bardağı dikti.Sarhoş olmuş olabilirim ama saçmaladığımı hiç sanmıyorum.Sarhoş da olmadım bence.

“Anlat.” Sessizliğimden sıkılmış olacak ki direk konuya girdi.Hadi bakalım Harry.

“Sarhoştun.Yani hatırlamaman bu yüzden ama haklıydın.Aramızda bir şey olmadı.Sadece seni kurtardım.Bir bakıma.Lanet olası süperman davranışları.”

“Konuya gir Styles.”

“Evet haklısın.Olay şu ki partiye geldiğimde seni tanımıyordum.Tek yaptığım içmek ve kız tavlamaktı.Daha sonra birkaç kişinin senin hakkında konuştuğunu duydum.Dediğim gibi seni tanımıyordum ama yapacakları şey hoş değildi.Yani seninle ilişkiye girip bunu kameraya kaydedeceklerdi ve dediğim gibi bu durum süperman içgüdülerimi harekete geçirdi ve çocukların peşinden gittim.Hemen ardından senin hıçkırıklarını duydum.Endişelendim ve içeri girdim.Seni ilk o zaman gördüm.Yatakta o kadar masumdun ki.Seni oradan çıkartmam gerektiğini düşündüm ve çocukları dövdüm.Hemen ardından seni kucakladım.Doğruyu söylemem gerekirse o şekilde ağlayınca senin bir bakire olduğunu düşünmüştüm ama hemen ardından sen konuşmaya başladın ve o çocukların zorla seninle yatmaya çalıştıklarını söyledin.Daha sonra bana bakıp sende mi öyle yapacaksın? Dedin.”

Aklıma gelen olayla sinirle inledim ve bardağı tekrar kafama diktim. O da benim sessiz kalmamı fırsat bilip kendi bardağını içti.Bir süre daha sustum ve olayları tamamen hazmetmesini bekledim.Çok geçmedense konuşmaya başladı.

“Hatırladım.”

Bakışlarımı ona çevirdim o da aynısını yaptı ve bana bakmaya başladı.O gece ki gibi masumdu bakışları.Biraz da utanç vardı.

“Sana evimi tarif ettim.Bana yardım ettin.Ben sana her şeyi anlattım,sen de bana anlattın.Aileni,ilk aşkını,her şeyi.Sonra beni yatağıma yatırdın,uyuyana kadar yanımdaydın.”

Onu onaylarcasına başımı salladım ve bir anda bana sarıldı.

“Teşekkür ederim. Seni tersledim,belki de normal bir insanın benden nefret etmesine yetecek kadar çok şey yaptım ama yine de yanımda kaldın.Dediğin gibi arkadaşım oldun ve ben buna minnettarım Harry.Hayatımdaki üçüncü kişi olduğun için çok teşekkür ederim.”

Pekala beklediğim tepki bu değildi ama bu da olur.En azından artık bana kızgın değil.Bu arada hala bana sarılıyor.Sende ona sarılsana! İç sesime hak verdim ve kollarımı beline dolayıp onu kendime biraz daha çektim.Saçlarının muhteşem kokusu beni büyülerken benim gibi onunda parfümümü kokladığını fark ettim.En yakın zamanda parfümden birkaç şişe daha almam lazım.Ayrıca en yakın zamanda Candice’a itiraf etmem lazım.Bunu yapmam lazım.

WHAT HAPPENED TO LAST NIGHT?Where stories live. Discover now