Endişelenme Tatlım!

1.9K 64 4
                                    

İnsanlar bazen hata yaparlar ve bunu telafi etmeye çalışırlar. Ama ya hatırlamazlarsa. Ben dün akşam bir hata yapmış olabilirim. Bununla yüzleşebilir miyim? Hiç sanmıyorum. O yüzden şu anda üstümde havlu elimde telefonum odamın kapısının önüne çökmüş bir halde duruyorum. Telefon ne için demeyin aşağıdaki çocuk bir sapık olabilir yada hırsız. Hatta daha kötüsü bir seri katil. Ya tabi seri katil, aslında seni dün öldürecekti ama uzun süredir beyinsiz yaşadığını görünce senin nesli tükenen bir tür olduğunu anlayıp acıdı diye karşılık verdi iç sesim. Bense sadece kapa çeneni! deyip ayağa kalktım ve üstüme giyecek bir şeyler baktım.Salaş tişört,şort ve dağınık topuz yapıp derin bir nefes aldım. Hazırım sanırım. Odadan çıkmadan önce kendime bakmayı ve bir kez daha lanet okumayı unutmadım tabiki. Düşünüldüğünün aksine bu lanet, 'başın belada sürtük' tarzında değildi. Neden bu kadar tatlısın şeklindeydi. Burdan da çıkardığım sonuç ölmek üzere bile olsam egomu korurum. Evet. Kesinlikle tuhaf bir insanım. Herneyse. Kapıyı açtım ve anında burnuma dolan nefis kokularla gözümü kapatıp bu anın tadını çıkarmaya başladım.Benim evimde uzun süredir mutfak kullanılmaz ve sanırım bunu özlemişim. Bu yüzden yavaş adımlarla kokuyu takip ettim ve mutfağımda hala bir şeylerle uğraşan sapık hırsız katil Harry'i gördüm. Artık hangisiyse.

"En sonunda gelebildin. Seni beklerken o kadar sıkıldım ki artık kahvaltıyı bırakıp başka şeyler yapmaya başladım."

"içinde et var mı?"

Harry sorum karşısında şaşırmıştı."Hayır. Neden?"

Ona öldürdüğün kızların etini yiyip yemediğini merak ettim sadece diyemediğim için "Merak ettim."dedim ve çenemi kapatıp sandalyeme oturdum.

Açıkçası ya sofra çok güzeldi ya da ben çok açtım.Hangisi olduğunu bilmiyorum ama umrumda da değil çünkü Harry'nin arkası dönükken salatalıkların tekini ağzıma atmıştım bile.

"Hatırlamadığın her çocukla kahvaltı yapar mısın?

"Doğrusu seks yaptığım her çocuk sabah uyandığımda yanımda olmaz. Eğer uyuyakalırsa da onları yanımdan kovarım ve eminim dün gece seninle yatarken de aynı şeyi düşünmüşümdür."

Harry'e cevap vermiştim evet ama kendime cevap verdiğim söylenemez.Neden onu hala kovmadım? En önemlisi neden onunla kahvaltı yapacağım? Bilmiyorum. Cevabım yok. Sadece ona güveniyorum. Neden onu da bilmiyorum. Sanırım gerçekten psikolojik yardım almam gerekecek.

"Bak bu konuda haklısın."

Harry'nin sesini duyunca hafifçe irkildim ve sesli düşündüğüm için kendime küfür etmeye başladım.

"Hey! Senin gibi bir hanımefendiye küfür yakışmıyor."

"Zihnimden uzak dur!"

Pekala. Candice Amy Carter. Düşünülmeden söylenmiş bir cümlenin daha kurbanı oldun. Tebrik ederim. İşin iyi yanı bizim sapık ya da her neyse son söylediğimi umursamamış ve her ne yapıyorsa ona devam etmişti.

"Kahvaltını etsene."

Ben onun kıvırcık saçlarına bakarken bir anda bana dönmüştü ve bende çok fena bir şekilde yakalanmıştım. Tabi beni kendine hayran hayran bakarken görünce gülümsemesi suratına daha çok yayıldı ve bende elimde olmadan -daha doğrusu çenemi kapalı tutamadan- onu ilk gördüğüm andan beri merak ettiğim soruyu sordum.

"Çok fazla gülüyorsun, suratın kasılmıyor mu?"

Komik bir şey söylemedim ama kıvırcık-Pardon Harry- kahkahalarla gülmeye başladı.

"Yine sesli mi düşündün yoksa buna gerçekten cevap vereyim mi?"

Ona ne halt yersen ye bakışımla umrunda değilsin omuz silkmesi hareketimi yaptıktan sonra önümdeki salatalıklara geri döndüm. Bu sırada göz ucuyla onu izlemeyi de ihmal etmiyordum tabi. Harry saçlarını karıştırdı ve sır verecekmiş gibi bana yaklaştı.Bense sözde umursamama grevime devam ediyordum.

"Kızları etkileme yolum.Gamzeli bir yakışıklıya hayır diyemiyorlar."

Ciddi olup olmadığına bakmak için başımı hızla kaldırdım ve oldukça ciddi -dikkat edin gülmeyen- bir suratla karşılaştım.

"Hangi kızlar bir gamzeden etkilenir ki?"

"Mesela sen."

"Sanmıyorum."deyip oturduğum yerden kalktım.

"Daha kahvaltı ediyorduk."

"Aç değilim.Mümkünse dün geceyi konuşmak istiyorum." 

Yalaaaaaaaaan!!!!

Açlıktan ölmek üzereyim.

"Pekala. Bekle o zaman." deyip mutfakta bir şeyler yapmaya devam etti.Bense salona geçip kendimi televizyonun karşısındaki koltuğa attım.Zaten bir kaç dakika sonra da Harry içeri girdi.

"Pekala Candice.Nerden başlayayım.

"Adımı biliyorsun. Etkilendim."

"Dün gece söyledin."

"Tanrı Aşkına ben dün gece neler söyledim?"

Harry benim bu halimden zevk aldığını belli edercesine gülerken "Ne kadar zamanımız var?" dedi.

"Ben yeter diyene kadar."

Derin bir nefes aldı ve "Başlıyorum." dedi.

"İlk olarak sütyen numaranı söyledin,regl olduğun zamanı ve o zamanlarda yapmayı sevdiğin ve sevmediğin şeyleri söyledin.Seks yaparken kontrolün sende olmasını sevdiğini söyledin ayrıca-"

"Yeter!!!"

"Ama en güzel kısmındaydım."

Onun bu pişkin hallerine dayanamadım ve hızla ayağa kalkıp daha önce hiç kullanmadığım bir oktavdan bağırmaya başladım.

"Defol git seni pis sapık! Seni bu evde 5 dakikadan fazla tutmam hataydı zaten. Defol! Hemen şimdi!"

Harry kahkahalarla yerinden kalktı ve "30 dakika sonra fırını kapat." deyip çıktı gitti.

Bense sinirle yüzüstü koltuğa yatıp çığlıklarımı yastıkla bastırdım.

"Lanet olası sapık."deyip televizyonu açtım ve o lanet herifi unutmak için The Vampire Daires'ın sezon finalini izlemeye başladım Tüm dikkatimi ise mavi gözlü seksi vampirime verdim.

***

Aman Tanrım! Katherine insan oldu! Sezon finalini bitirdim ve şu an şok olduğumu söyleyebilirim. Ama daha da önemlisi ben şoku üzerimden atamadan burnuma gelen yanık kokusu. Hızla mutfağa koştum ve fırını kapatmayı unuttuğumu hatırladım. Çok geç!

Hızla fırını kapatıp içindekini dikkatlice alıp masaya koydum. Kapkekler!

Kapkeklere bayılırım.Ama bu kapkeklerin üzerinde yazı yazıyordu. Gerçi bir kısmı yanmıştı ama yine de anlaşılıyordu.

Sapığın neden fırına bak dediği belli. Çocuk resmen bana kapkekle mesaj yazmış.

"Endişelenme tatlım!"

WHAT HAPPENED TO LAST NIGHT?Where stories live. Discover now