A Rude Boy fall in love into A Nerdy girl [EDITING]

chapter 15: thinking of lourence

"ha! ganon ba" nako! na paka yaman pala nila rude boy kaya pala maraming takot dito sa kanya at ako lang ang nag iisang lumaban sa kanya ang tapang ko pala

di na talaga maalis sakin yung kakaisip sa mga sinabi  ni rude boy parang seryoso nga sya nakakabwiset talaga yung rude boy na yun pinag iisip ako ng malalim. Nagising naman ako sa bell dahil time na 

*triiiiiiiiiiiiiiiiiiing*

"ay sorry ate loraine, i have to go" 

"ah! o sige ingat ka ha!" sinabi nya ng papaalis na ako

"sige ate loraine ingat ka din" 

habang tumatakbo ako papunta sa room ko

*booooggshh!*

"ay sorry po di ko po sinasadya" pagmamakawa ko sa naka bangga ko

"DI KA KASI TUMITINGIN SA DINADAANAN MO" si rude boy pala to sinong may sabing sigawan nya ako ang aga aga eh!

"bakit ako lang ba yung hindi tumitingin kung nakita mo akong tumatakbo di tayo mag kaka bungguan"

"at ako ngayon ang may kasalanan"

"heh! ewan ko sayo late na ako kaya di na lang ako makikipag talo sayo sige bye"

"ikaw nerdy girl" sigaw nya ng papaalis na ako

nakakabwiset naman oh late na late na ako dumagdag pa yung oras sa pakikipag talo ko dun sa rude boy na yun nakaka dismaya. SHEMAY na buhay to oh napaka malas nabwibwiset ako dun babg nakita ko sya lahat ng sinabi nya bumalik sa utak ko yan tuloy isip ako ng isip.

"Sorry ma'am i'm late" bati ko kay mrs. villanueva patay na naman ako nito oh! ayan na naman yung mga laway ni mrs. villanueva

"it's okay miss lazaro umupo ka na" woahhh! bakit? ang bait nito

"ha? talaga po?" sagot ko 

"di mo ba narinig umupo ka na baka mag bago pa isip ko ayokong ma stress" kahit di naman kayo ma stress muka parin kayong stress eh! hahaha ang sama kong estudyante

umupo na ako baka malawayan na naman ako ni mrs. villanueva alam mo naman yun monster kung magalit. lumulutang yung isip ko buong klase kaiisip kay rude boy di ko nga malaman kung bakit ko iniisip yung rude boy na yun wala naman akong pake sa kanya haaaay! di ko na alam ang gagawin. 

*triiiiiiiiiiiing*

 nabuhay yung katawang lupa ko sa bell. lunch time na ang bilis ng  oras. lumulutang kasi isip ko eh! haaaaay!. di ako umalis dito sa room. dito na lang siguro ako mag lu-lunch may baon naman ako eh

"friend ano bang nangyayari sayo kanina ka pa tulala" sabi sakin ni kylie

"ay kylie ikaw pala" gulat kong sinabi " wala to! may iniisip lang"

"baka naman si papa lourence yang iniisip mo ah!" at nginitian nya ako

"HA! ANO HINDI AH! BAKIT KO NAMAN SYA IISIPIN. HINDI, HINDI TALAGA SYA" pasigaw kong sinabi

"oh! easy friend, tinatanong ko lang naman nag hy-hysterical ka na dyan" pa asar na sinabi ng kaibigang kong napaka bwiset , kagaya din to ng rude boy na yun eh!

"nakaka bwiset kasi yung mga pinag sasasabi mo"

"ha? okay nag hy-hysterical kasi agad eh!. kung ano man yang iniisip mo kalimutan muna"

di ko naman kasi makalimutan yung mga pinagsasasabi ni rude boy kahapon di ko na makakalimutan yun pagod na nga ako kakaisip eh! dahil lang dun. totoo kaya yung mga sinabi nya kahapon o nagloloko lang sya. baka nga nagloloko lang yun....

+++++chapter end+++++