EVA ✽

✽Tanıtım✽

Geçmişten bir kesit olduğu için bu bölümün anlatımı böyle. Hikaye Eva'nın ağzından olacak. Yorumlarınızı büyük bir merakla bekliyorum. Hepinizi kocaman öptüm :')

✽

New York, 2000

Küçük kız, minik ellerini karşısında duran çocuğun yanaklarına koydu ve gözlerinden akan yaşlar eşliğinde, "Burada bizimle kal. Söz veriyorum asker bebeklerinle oynayacağım. Hatta istersen arabalarınla yarışta yaparız." diye yalvardı. Buz mavisi gözlerinin etrafı ağlamaktan kırmızıya dönerken tek istediği yanında kalmasıydı.

Minik çocuk kızın gözleri gibi olan masmavi gözlerini yan tarafa çevirdiğinde, "Gitmemiz gerekiyormuş." diye mırıldandı. Hiç istemiyordu buradan ayrılmayı. Karşısında duran bu küçük kızla daha izlemeleri gereken tonla çizgi film vardı. Hem onunla oynadığı evcilikleri de çok seviyordu. Kız huysuzdu ve hep kendi istediği olsun istiyordu ama onu güldürüyordu. Burada ki tek arkadaşı karşısında hıçkırarak ağlamaya devam eden minik kızdı. Kendisi de ondan ayrılmayı istemiyordu ama annesi gitmeleri gerektiğini söylemişti.

Heyecanla kafasını tekrar kıza çevirdiğinde, "Ama geri geleceğim. Hem o zamana kadar bozulan arabamı da yapar babam. Oynarız değil mi birlikte?" diye sordu.

Minik kız gözlerinde ki yaşı hızlıca silip kafasını aşağı yukarı sallayıp gülümsedi. "Geleceksin ama?" diye onaylatmak istedi tekrar. Eğer tekrar gelecekse, gitmesi o kadar da kötü olmazdı hem onun için. Bekleyebilirdi. Birkaç bölüm çizgi filmi yalnız başına izlemesi gerekirdi ama beklerdi.

Çocuk uzanıp minik kızın gözlerinden akan yaşı küçük elleriyle sildi ve yanağına bir öpücük kondurup hızlıca geri çekildi. Geçen gün bunu terasta yine yaptığında yanakları hemen yanmaya başlamıştı. Hatırlayınca tekrar gülümsedi.

"Geleceğim uğur böceği."