CHAPTER 1

110 10 11
                                    

Ang love hindi hinahanap, kusa daw itong dumadating sa buhay ng tao. Either nagising ka na lang in love ka na pala sa isa mong kaibigan or pwede ring nabunggo ka ng isang pogi tapos tinulungan ka niya tapos na fall ka or pwede ring as simple as love at fisrt sight. Tipong, nagslow-mo tapos siya na lang focus ng mata mo.

Napangiti ako ng maalala ko 'yong una't huli kong naging boyfriend- si Martin... Na-love at first sight ako sakanya.

Anyway, nakamove on na ako. Pero hindi naman ako bitter. I still treasure those time na may nagpaparamdam sakin na special ako. Like I am the most beautiful woman, even only on his eyes. He's one hell of a sweet guy. Hindi ko 'yon makakalimutan. Pero tanggap ko na na hindi kami meant to be.

We are better off without each other. May anak na nga siya ngayon.

I may be his first love but not his greatest love. Dumating na 'yong babae para sa kanya.

'Yon ang naging motivation ko para mag-antay- kahit inabot na ako ng five years kakaantay. Dumating na nga ang greatest love niya kahit sya ang nang-iwan, ako pa kaya na faithful sa naging relationship namin?

Pero sabi nga nila, lahat ng bagay may katapusan. Tapos na akong maghintay! Pagod na akong maghintay!

Almost three years din bago ko nasabi sa sarili ko na okay na ako. Inabot ako ng three years bago ko sya nginitian na hindi sumasakit ang puso ko.

Bumuntong-hininga ako.

Inayos ko ang files sa ibabaw ng mesa ko.

Enough of Martin na nga, kawawa naman baka matadtad na 'yong dila nya ng sugat kakaisip ko sa kanya. Basta, after ko magmove on, I open myself to others. I give chance to anyone na alam kong safe ako. I mean, I accept suitors pero 'yong katiwatiwala naman.

I give the maximum of one month. Kapag in that time frame wala pa rin akong nararamdamang something special, sinasabi ko agad. Kapag kahit papaano may something, hinahayaan ko ng ilan pang buwan. But then, wala ni isa sakanila ang greatest love na hinahanap ko.

Pero napagod din ulit ako. I stopped for a year.

Trabaho, bahay, konting clubbing. 'Yon ang naging buhay ko. For the past year...

Until one day, I met the most handsome surgeon my eyes had ever laid. Lalaking gustong gusto ko.

Nakaupo ako sa swivel chair, checking for some patients status. A knock disturbed me.

"Ms. Fermin, may I remind you, may meeting po kayo with the directors." Paalala ni Nurse Amie.

"Okay. Thank you!" I smiled to her and slightly nod.

I am the resident peciatrician ng Palmiano Medical Fondation. After ko grumaduate, naging volunteer ako sa isang remote area. Coincidently, nandoon din ang PMF, para sa charity work nila. And they said na kamamatay lang ng pedia nila. So I inquired, and fortnately, natanggap ako nang mag-apply ako.

"Everyone, this is Mr. Niel Agravante. The youngest part of the board. And also, he will be the newest addition to our surgeons. He's a neuro and heart surgeon. The head of Pediatric department. "

Everyone was clapping. The room had been filled with applause. I was just there. Staring at him. At his handsome face.

Napaka fresh niyang tignan. His clean cut hair compliments his defined jaw. Kahit malayo, it was so noticeable that he has thick eyebrows. His lashes were long and curved giving more emphasis to his deep-seated choco-brown eyes. That nose... pointed. I can look at him all day.

He looks so divine. Naka lab coat sya pero ang hot niyang tignan. The white coat fits his fair skin. Para syang basketball player sa NBA, 6 footer! His broad shoulder and muscled arms... hindi sila makakatakas sa paningin mo.

Cupid's Other ArrowTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon