The Delinquent and The Silent

Chapter 5

"Bakit hindi mo na lang tinanong 'yong mama?" tanong na naman ni Danny habang hinihila ko siya. Tumalikod ako para tingnan kung narinig siya nung mama pero mukhang hindi naman kaso nakatayo pa din siya dun habang hinihithit 'yong yosi niya. Naaalala ko si Hercules sa kanya. Alam kong hindi nagyoyosi si Hercules pero sa siya nga ang naaalala ko!

"Masama kutob ko sa kan—"

Natigilan kami ng bigla na lang may sumigaw sa bahay. Sabay kami ni Danny na lumingon. Hindi ko sana papansinin pero ang lakas ng sigawan.

"Wala ka ng ginawang tama! Pahirap ka sa bahay na 'to! Pipi ka na nga wala ka pang kwenta!"

Hinihila ng isang babae ang buhok ni Century habang may isa pang lalaki na may hawak ng baseball bat. They're pulling Century outside the door and Century's limping. Mukhang pinalo siya ng baseball bat somewhere sa legs or sa paa niya. I cringed. That hurt.

"Hala lumayas ka! Layas!" sigaw nung lalaki na may hawak ng bat sabay hataw uli kay Century sa likod. She was thrown to the ground.

Okay. I know she's not my business pero that's abuse already. I jogged to them. Hindi ko na pinansin ang mga nag-iinuman sa sinabi nilang wag akong lumapit.

I rushed to Century's side. Her hands and arms are bleeding. Ouch.

"Excuse me sir. Ano po ba kasalanan niya?" Danny asked. His voice is a bit harsh. Nakatayo siya sa likuran ko habang inaalalayan ko si Century tumayo. Danny might be a child most of the times but not at times like this.

"Sino ka ba? Kaibigan ka niya?!" tanong din ng babae na humila sa buhok ni Century kanina.

We didn't respond but Century groaned.

Sasampalin pa sana nung babae si Century kung hindi ko agad siya iniwas.

"Tama na" nagpipigil na saway ko.

She glared at me then turned to Century. "Tandaan mo 'to Century, wala ka ng bahay na babalikan dito! Wala kang kwenta!!"

Agad ko siyang hinila paalis pero dahil hindi siya makapag lakad ng maayos, binuhat ko na lang siya. She protested at first pero hindi ko siya binaba then she calmed down.

Nauna na si Danny para kunin ang sasakyan niya. Sinalubong niya kami at agad huminto. Sinakay ko si Century sa backseat. Nag-panic ako nang hindi na siya gumagalaw.

"Danny, sa hospital tayo. Bilis!" sigaw ko matapos tabihan si Century.

I examined her wounds. Dumudugo pa din 'yong kamay at braso niya. May red marks sa leeg niya na halatang sinakal. And her head's bleeding. Her cheeks have those nasty bruises and she has busted lips. I shook my head. Ano bang buhay ng babaeng 'to?

"Where is she?" tanong ni papa nang makalapit sa'min.

"O.R. dad. Mag-iisang oras na siya dun." I answered.

Agad kong tinawagan si papa nang maisugod namin si Century sa emergency room. She's so pale and I know naubusan siya ng dugo. She's a mess.

"What happened?"

I shrugged. "I don't know—she's..." I paused. "They're beating her"

Dad pursed his lips and scratched his neck.

"I don't know her story but she's got bruised all over her body. Some are healing, some are worse. That's what the nurse said."

Dad slowly nodded. "I need a lawyer."

With that, he walked away. Tumingin ako kay Danny.

"Thanks man. You can go home now."

He shrugged. "It's okay. I wanna stay."

"Okay."

"Tingin mo, anong nagawa niya kanina?"

I shook my head. "Hindi ko alam pero... bakit ganun na lang siya ipagtabuyan kanina."

"Who knows." He stood up. "She's tough though. Hopefully, maging okay siya."

"Luke Aragon?"

Tumingin ako sa doctor na tumawag sa'kin. "Me"

"Stable na siya. Ipapalipat namin siya sa ward. She'll be unconscious for the next 24 hours or so but she's okay now. You can see her in her room in five minutes"

"Is she okay?"

We both turned to my dad. Buti naman andito siya. Wala akong idea kung anong sasabihin sa doctor na 'to.

"Yes... sir" alanganing sagot ni Doc ewan.

"Sorry, my name's Jin Aragon. Luke's my son. I'm the guardian of the patient, doctor."

Doc nodded.

"Can I talk to you in private, doc?"

"Yes of course. This way please."

Dad glanced at me. "Get her a private room, Luke"

I nodded then he followed the doctor. Whew.

hrE