SADİST +16 #wattys2016 (RAFLARDA✔)

Bölüm 9

Yerdeki kırmızılıktan gözlerimi alamamış,olduğum yerde duruyordum.Özledin mi beni diyordu? Ya zevk alarak benimle dalga geçiyordu,ya da yazdıklarının her kelimesinden ciddilik akıyordu.Korkuma karışmış sinirimle kesik kesik nefesler alıyordum.Omzuma değen elle sağ tarafıma döndüm.

"Meyra iyi misin?"dedi Akın endişeli sesiyle.Bakışlarımı ondan alıp sinirle tekrar yere baktım.

"İyi miyim öyle mi?"dedim sinirle yere bakarken.Bir anda kafamı okul bahçesine çevirdim.Bekçi kulübesinin yanında bir kova suyu görünce hızla oraya yürüdüm ve kovayı kucakladım. Yine aynı serilikte yazının oraya ilerledim ve suyu yazının üstüne döktüm.Elimdeki kovayı yere fırlatıp Akına döndüm.

"Çok iyiyim.Harikayım hatta.Beni her defasında nerede olursam olayım tehdit eden bir manyağım var.O kadar iyiyim ki korkudan elim ayağım bağlanmış vaziyette."dedim bağırarak.Yazıya baktığımda suyu döktüğüm için hafif hafif akmaya başlamıştı.

"Bunu kimse görmemeli."dedim kafamı iki yana sallayarak.Yine okul bahçesine baktım ve süpürge gibi bir şey aradım ama bulamayınca üstümdeki tişörtümü çıkarıp yere eğildim ve yazıyı yok etmeye başladım.

""Çık hadi çık."dedim elimdeki tişörtü bastırarak.Tişört çoktan elimde yok olurken,yazının sadece "Özledin"kısmı çıkmıştı.Sonunda olmuştu.Çıldırmanın zirvesini yaşıyordum.Şuan yok oluşumu anı anına yaşıyordum.

"Meyra kendine gel."dedi Akın kolumu kavrayarak.Kolumu ondan kurtarıp yine yazıyı çıkarmaya çalıştım.Bu defa Akın daha hızlı kolumu kavrayınca kendimi ayakta buldum.

"Sana kendine gel dedim."dedi dişlerinin arasından.Elimdeki tişörtü sinirle fırlatırken,bakışlarımı ona çevirdim.

"Kendime mi geleyim?Kendime gelsem ne olacak sanki he.Kurtulabilecek miyim ondan?"dedim yerimde tepinerek.Yüzü kasılmış şekilde bana bakıyordu.Ellerimi saçlarıma geçirip çekmeye başladım ve etrafıma bakındım.

"İzliyorsun değil mi şuan? Eserinde gurur duyuyorsun,nasıl delirttim diyorsun.Tebrikler başardın manyak.Ama var ya sen korkağın tekisin."dedim boş sokağa bağırarak.Sinirden elim ayağım titrerken,nefes alışverişlerimi kontrol edemiyordum.Akın hala aynı ifadeyle bana bakarken,bana doğru yaklaştı.

"Rahatladın mı?"

"Hayır."

"İdare et o zaman."dedi ve hızla tişörtünü çıkardı.Aynı serilikte başıma geçirirken mandalinaya benzeyen parfümünün kokusu burnumu doldurmuştu.Kollarımı da geçirirken ağlamaktan yanan gözlerimle ona bakıyordum.Yüz ifadesi yumuşarken beni yavaşça kendine çekti ve kollarını belime sardı.Ben yaptığıyla hafif şaşkınlık geçirirken ellerimin aşağıda kalması saçma durduğu için göğsüne koydum.

"Bana hep laf sokan,diklenen çillinin içinden ne çıktı öyle."dedi sırıtarak.Kendimi geri çekip alayla yüzüne baktım.

"Laf soktuğumu kabul ediyorsun yani?"dedim sırıtarak.Oda aynı alaylıkla sırıtıp tekrar kendine çekti.

"Bugün sana bir şey demem.Çıldırırsın birde benim üstüme atlarsın.Önlem alıyorum kısacası."dediğinde gülümsemem genişledi.Akının beni gülümseteceği aklımın ucundan geçmezdi.Üstelik kaslarına dokunuyor vaziyette ona sarılırken.Bu defa o beni uzaklaştırıp yüzüme bakmaya başladı.

"Okulu siktir et şimdi.Bana gidelim hem yemek yaparsın."

"Sen iyice hizmetçin belledin beni."dedim diklenerek.

"Tamam bir şey demedim ama 1 hafta ne dersem yapmak zorundaydın unutma."dedi sırıtarak.Gözlerimi devirip okulun içine ilerlemeye başladım.5 dakika önce kriz geçirirken 5 dakika sonra gülebilecek kadar dengesizleşmiştim.Ama şuan bir şey beni rahatlatıyordu.Bu ya sert esen rüzgarın beni kendime getirmesindendi yada o rüzgarın etkisiyle burnuma gelen mandalina kokusundan.