My new life (voltooid)

19. Het geheim

Mitch
Ik had het geheim gehouden de hele tijd ik wou niet dat Rachel het wist dat ik haar broer had gebeten hoe kon ik zo stom zijn ! De broer van mijn mate bijten ! Maar ik wist het nog niet ik was 12 en net veranderd in een wolf

*flashback*
Ik liep door het bos boos op mijn ouders ik wou geen mate ! Ik wou zelf kunnen dat ik zelf kon beslissen wie mijn zielsverband was niet een of andere maangodin !
Ik was weggelopen ik wou niks horen over dat mate gebeuren en wou gaan leven als een normaal mens maar aan een ding had ik niet gedacht
Voedsel..
Opeens zag ik een jongen door het bos lopen ik had van mijn leraar gehoord dat weerwolven vroeger mensen vlees aten ik kwam om van de honger dit was de enige manier om in leven te blijven
Ik veranderde in een wolf en rende op de jongen af en beet hem
Het was vies en het bloed zat in me mond
Ik liet hem los en rende richting mijn pack
Ik wou niet meer weg want straks bijt ik nog meer mensen
En het spijt me van het lot van deze jongen
*einde flashback*

Toen ik er achter kwam dat hij rachels broer had kreeg ik bijna geen lucht maar ik kon het haar niet vertellen ze zou woedend zijn ze zou niks meer met me te maken willen hebben
Maar nu hoorde ze het van een of andere roguer...

Rachel
Hij had me niks verteld hij was de gene waardoor mijn hele leven veranderde in het verleden hij heb me broer gebeten waardoor ik en mijn vader doordraaide en wolfsbloed vermoorden hij was de schuld van mijn verleden
En ik ben verdomme voor zijn charmes gevallen Austin had me gewaarschuwd en ik ben te ver gegaan

Ik heb me laten bijten !

Ik heb me laten marken !

Maar het ergste van allemaal

Ik baar op dit moment kinderen van hem !

Ik hield het niet meer uit grof sloeg ik zijn arm van me af en rende de het huis uit richting het bos

Ik hoorde Mitch achter me dingen roepen dat hij spijt had dat hij er niks aan kon doen dat ie van me houd en nog meer dingen maar het kon me niet schelen

Ik rende tot de rand van het bos tot ik ruw aan me arm werd getrokken ik keek naar de persoon die me arm vast had het was Mitch met tranen in zijn ogen 'verlaat me niet' zei hij en verslapte zijn greep ik nam er gebruik van en rukte me arm los 'Rachel het spijt me' zei hij vervolgens 'mij ook' zei ik en rende het bos in dit keer ging ie niet achter me aan hij stond verlaten bij de rand van het bos