My new life (voltooid)

3. Bespreking

Rachel
Tijdens het eten waren er niet veel woorden gewisseld. waar ik stiekem heel fijn vond.

We waren klaar met het eten. en ik sta op om de borden op te ruimen maar Mitch pakt me arm vast 'dat hoef jij niet te doen hoor we hebben daar mensen voor' zei hij en lachte naar me
Ik steek me tong uit en loop dan toch met de borden naar de keuken.

Als ik voor de deur sta hoor ik Mitch en zijn moeder praatte 'wat een goed en lief meisje alleen heb ze het volgens mij nog niet op kinderen' zei Larissa 'nee moeder maar in als mens krijg je meestal kinderen als je 20 ben dus voor haar was het wel even schrikken dat u al Over kinderen praatte' vertelde Mitch haar 'mensen hebben wel rare gewoontes hoor ik was ook 17 toen ik jouw kreeg' Mitch knikte en volgens mij waren ze klaar met het gesprek

Ik liep naar binnen naar Mitch en stak mijn arm door de zijne hij schrok een beetje dus ik lachte naar hem toen richte ik me op Larissa 'meisje het is leuk je ontmoet te hebben en ik wens jullie veel geluk samen' het leek net alsof ze afscheid nam voor een hele langen tijd terwijl de bruiloft al over 7 dagen is 'maar mevrouw komt u niet naar onze bruiloft' vroeg ik beleefd

Eerst keek ze verbaasd maar daarna verdrietig ik ging naast der staan en keek Mitch streng aan 'heb je je ouders niet eens uitgenodigd voor onze bruiloft' vroeg ik geschokt hij haalde zijn hand door zijn haar en gaf me een glimlach waarvan ieder meisje van zal smelten maar ik nu even niet

Ik richte me op Larissa 'mevrouw u bent van harte welkom op onze bruiloft wacht even' zei ik en rende naar een kast waar we nog 1 uitnodiging voor de bruiloft in moest liggen 'hebbes' zeg ik blij.
Ik liep weer naar Larissa en gaf haar de uitnodiging 'ik nodig u en u man uit voor onze bruiloft' ik keek om me heen 'waar is u man eigelijk'

Larissa lachte naar me 'ten eerste ik ben blij dat we als nog uitgenodigd zijn
want ik vind het geweldig dat mijn zoon gaat trouwen met zijn zielsverwant dus drankje dat je me als nog heb uitgenodigd' ze ademde even in en weer uit 'en mijn man is terug naar huis' waarom zou die naar huis zijn mocht ie me niet

Larissa maakt me somberen gezicht op 'hij vond je hartstikke aardig Rachel maar hij is niet goed in afscheid nemen en is dus na het eten is ie alvast naar huis gegaan' ik knikte en voelde me gelijk een stuk geruster

'Nou ik moet gaan maar ik vond het geweldig om je ontmoet te hebben' zegt Larissa en geeft me er knuffel 'eens gelijk mevrouw uh ik bedoel Larissa' ze liet me los en lachte naar me toen zei ze Mitch gedag en verliet het huis

Ineens voel ik twee armen om me heen ik kijk omhoog en zie Mitch 'zie je wel dat het niet zo erg was' ik lach naar hem en knik me hoofd 'alleen jij bent echt erg je heb een jaar de tijd gehad ok ze uitgenodigden en je was het nog vergeten' zeg ik en geef hem een nep geïrriteerde blik 'gelukkig heb ik jouw daarvoor' zegt Mitch en geeft me een kus op mijn haar 'zullen we anders even door de tuin wandelen' vraagt hij lachend knik ik en we lopen naar de tuin

Als we ren tijdje in stilte hebben gelopen begint Mitch 'sorry dat mijn moeder al over kinderen begon' zegt hij en gaat voor me staan en pakt me handen 'het geeft niet' zei ik en lach naar hem 'mijn moeder is bang dat er geen opvolgers komen voor mijn alpha titel' mompelt hij 'wees gerust alles op zijn tijd' zeg ik en geef hem een kus op zijn mond