Maine's POV
Im in the kitchen preparing dinner. Gaya ng pinag usapan kanina eh sa nagpatawag kami ng family dinner. Simpleng salo salo in celebrating the kids' 1st month and our monthsary.
"Bango! Excited na ko kumain." alden
Sya kasi ang taste tester ko. Kaloka walang ginawa kundi mangulit kong tapos na ba.
"alam mo Dad, minsan PG ka eh noh?"
"hala, minsan lang naman eh. Tsaka kunti lang." alden
"diba on diet ka?"
"walang diet diet kapag ikaw nagluto. Double time nalang sa work out next." alden
"hala sya. Bigat mo oyyy.."
"Eh kasi po totoo namang masarap yung mga luto mo. Tsaka paborito ko pa lahat." sabay yakap sakin.
"lambing pa more ah. Oh, try this check if ok na lasa."
"sarap ah. Kain na tayo gutom na ko eh." alden
"wag ka, may mga bisita pa tayo. Di pa nga dumadating eh magbihis ka na doon para pogi. Dali nah."
"hala sya eh palagi naman akong pogi. (baling sa kambal) diba bebes? Pogi diba si Daddy?"
Pabebeng tanong nya sa mga bata...i find it cute and very RJ. makulit na kung di ka masyadong close sa kanya eh di mo talagang masasabing makulit sya.
"alam mo Dad, gutom lang yan. yaan mo malapit na tong matapos then kakain na tayo. ok?"
"alam mo din Mom, grabe ka sakin, kita mo na ngang mag e-emote ako eh. "alden
"ikaw naman kasi ang arte mo Dad, sige na akyat na."
"ayaw, sabay na po tayo. please."alden
"Alam mo Ricardo, ang kulit mo. Di pa po ako tapos dito sa niluluto ko oh." maine"
"eh gusto ko kasama ka eh. please."alden
"sige pero tataposin ko muna to. kaya behave ka jan. wag makulit."
"yes mommy!"alden
oh diba parang anak ko lang na panganay, makulit. Asawa ko ba talaga to oh anak?
"sit down Alden, oh di kaya bantayan mo yang mga anak mo para di mo ko maistorbo at di tayo magtagal dito ok?"
"ok Mommy." alden
as i was cooking our food ay talagang behave lang sya. it's either kakargahin nya ang isa sa kambal or kakantahan nya or tatabi sya sakin para tumukim ng mga luto ko.
"i missed this."alden
"miss what?"
"yung ganito, spending time with you, with the kids."alden
"oo nga nuh? masyado narin kasing busy eh but i'm happy coz, your always finding ways to spend time with us,"
"i will always find time with you. kahit anong mangyari. Alam mo namang di mabubuo ang araw ko kung di ko kayo nakikita or nakakausap diba?"alden
"i know kaya nga pati ako nasasanay ng anjan ka lagi kasama ko eh. Spoiled na kami sa attention mo Dad. Ang hirap din mag-adjust minsan. "
i looked at him. i remember the first time i saw him. yung sa broadway, yung time na malapit ko na syang makita ng malapitan at makausap pero may umepal lang na plywood.
yung unang date namin na may umepal na namang long table na rason para di kami magkalapit at yung alarm clock na nag-pauwi agad sakin.
yung titig na parang ngayon ko lang sya nakita, Na para bang kahapon lang yung tamang panahon for us. yung time na nasa stage kami ng phillipine arena, na kahit ang layo palang kami sa isa't isa ay ramdam kong parang ang lapit lang nya.
