Maine's POV
Kring kring!!!
What the... Naman oh, ang sarap pa ng tulog eh. Inabot ko sa lamesa nag alarm clock. Its already 10:00 am. Im sure binago na to ni Rj, naka set to ng 11 eh.
Before i stand, i say a thank you prayer muna then i touch my baby bump. Actually parang di na sya bump lang eh. Bola na sya.
"good morning baby Ulan, sorry nalate na naman si Mommy ng gising ah. Im sure gutom ka na rin like me so kakain na tayo ah."
Pagbangun ko ay nagsuot lang ako ng robe at bumaba na. Sa kusina, naabotan ko si Mama at Ate Niki
"oh gising na ang buntis, kamusta pakiramdam mo?" niki
"eto mukhang nakalunok ng isang buong pakwan. Ang bigat din ni Baby Ulan."
"it's juat normal, atleast di underweight si Baby. Kain ka na, binilin ka pa naman samin ng asawa mo." nanay
"btw, nay nabigay mo ba kay Rj ang breakfast nya?"
"oo, ang laki nga ng ngiti pagkatanggap eh." nanay
"wait if your here ate, nasaan si Matti?"
Mula sa likod ko may patalikod na yumakap.
"tita tinang yaya dub." matti
"cutie Matti patotii...diba i said its Tita Ninang Maine? Right?"
"sorry tita, how's baby Raine? Hi baby kuya's excited to meet and play with you." matti
Biglang sumipa si baby kaya napa impit ako sa sakit.
"seems like baby is excited to meet you too kuya Matti"
After ay sumakit na naman
"sipa ng sipa si baby eh."
Then for the third time ay isang mahabang guhit ng sakit ang naramdaman ko. Mapakapit tuloy ako sa lamesa.
"mukhang di na to sipa Baby Raine ah."
Then i feel that something's flowing down my legs. I looked at my nanay and ate niki. Parang magpapanic na sila.
"ok guys lets be calm, sabi ni doc di naman agad lalabas si baby after i broke my water bag so dont panic."
Huminga sila ng malalim and then nagcompose ng self nila. Ako naman ay halos mapaupo na pero bigla din namang nawala ang sakit which is normal sabi ni doc.
"ok, so Baby Matti could you pls tell Tito ninong to please ready the car?"
"why tita" matti
"coz tita's going to the hospital. Ok?"
" ok." matti
"ate pakisabi narin kina yaya yung bags sa taas pakidala na sa sasakyan. Then di ko na kaya umakyat so pakikuha nalang ako ng damit at undies dito na ko sa baba magbibihis."
"ok sige wait lang."niki
"tatawagan ko na ba si alden?" nanay
"no, wag na muna nay, kakaumpisa plang ng TRMS baka magpanic yun at di siputin yung bata. Sya pa naman guest ni Ryza"
"pero," nanay
"ako po bahala besides di pa lalabas si raine, matagal pa to."
I smiled at nanay, bigla narin itong nag smile. Dumating narin si ate niki kaya nagbihis nalang din ako.
"everythings ok na, nadala na sa kotse." niki
"sige, lets go na nay."
"sasama kami ni Matti, lets go anak."niki
"oh, edi halika na"
Habang nasa sasakyan ay sumasakit ang tiyan ko. Every 10-15 minutes ang interval. Malayo rin ang bahay sa hospital kaya natagalan din kami. Pasalamat lang at walang traffic.
Pagdating sa hospital ay sa VIP entrance ako diniretso. Walang nakakita sakin they really did the plan. Pagdating sa DR ay examine ako ni doc.
"matagal tagal pa Maine, nasa 3 cm palang. Doon ka muna sa room mo, nakaready na yun as what your husband instructed." dr. Shin
"ok doc."
To make everything private ay pinasuot na nila ako ng hair cover and facemask. Wala narin sina nanay nung transfer ko i'm sure nasa room ko na sila.
Pagdating sa room ay nakapwesto na sila sa visitor's area.
"Pakitawagan nalang po si Daddy Richard pakisabi andito na ko sa hospital. Wag lang muna nilang sabihin kay Rj."
"sige anak," nanay
"kayang kaya mo yan sis. Basta relax ka lang muna" niki
"kayo nga tong, panic ni nanay eh.?
"hahaha, adik ka meng."niki
"asan na ba phone ko?"
"here"niki
I took my phone and take a pic of my armband. Then i posted it sa IG account ko.
"Nicomaine Dei Mendoza-Faulkerson, 28
St. Luke's Medical Center"
Ilang minutes palang after i posted it ay ilang libong favorite na agad. I turned off my IG's notifs ng biglang humilab na naman ang tiyan ko.
