Insane •H.S• Dutch

//019//

'Wat mag het zijn?'

~

'Je bent flauw gevallen, waarschijnlijk door een paniek aanval.' Hoorde ik de stem van Mariëlle. Ik schudde mijn hoofd. Ik zat rechtop op de behandeltafel van de ruimte. Ik draaide me richting Mariëlle. Ik had helemaal geen paniek aanval gehad, wat er was gebeurt was echt. 'Nee het was geen paniek aanval, je.. Je snapt het niet.' Probeerde ik uit te leggen. Mariëlle draaide zich om en keek me aan. 'Je hebt het je allemaal verbeeld kind.' Zei ze. 'Misschien moeten we je aan de olanzapine zetten.' Ik keek Haar blank aan. 'Aan de wat?' Mariëlle kwam tegenover me op een stoel zitten. Ze ademde diep in.

'Het kan zo zijn dat je een psychose hebt gehad, dat vermoeden we tenminste wel.' Vertelde ze. 'Je hebt je dingen ingebeeld en dingen gevoeld die er niet waren. Dit kan een gevolg van stress of-'

'Ik heb het me niet verbeeld!' Onderbrak ik haar. Ik voelde hoe mijn gezicht rood werd van woede.

'Luister nou even naar me.' Zei de zuster tegenover me. 'Een psychose kan een gevolg van stress of depressie zijn. Een psychose komt niet vaak voor op deze leeftijd, maar blijft natuurlijk altijd mogelijk.'

Ik schudde mijn hoofd weer. 'Ik heb me niks ingebeeld, echt niet.' Ik voelde tranen opkomen. Waarom geloofde ze me niet gewoon?

De deur ging open en Mark kwam de kamer in. Hij wenkte naar Mariëlle die vervolgens de kamer verliet. Mark liep vanaf de deur mijn richting en nam plaats op de stoel waar Mariëlle zojuist nog zat nadat hij me een glas water had gegeven. Ik bedankte hem. Hij vouwde zijn handen en zuchtte diep.

'Ik wil dat je me vertelt wat er precies gebeurd is.' Zei Mark kalm. 'Dan zal ik een diagnose vast stellen.' Ik knikte langzaam. Ik ging gooide mijn benen over de rand van de behandel tafel en deed mijn benen bij elkaar gezien ik niet meer droeg dan een lang shirt. Ik nam een grote slok van mijn water en zette het vervolgens naast me neer op een tafeltje. Ik haalde diep adem en vertelde mark wat er gebeurd was tot aan dat het zwart werd. Mark luisterde aandachtig en vulde ondertussen een formulier in.

'Zoals ik het nu begrijp is dit een psychose geweest.' Vertelde Mark. 'Weet je wat dat is?' Vroeg hij. Ik knikte. 'School werkstukken enzo.' Legde ik uit. Mark knikte. 'Dus je snapt ook waarom wij denken dat een psychose het geval nu is?' Ik haalde mijn schouders op. 'Ik heb het me echt niet verbeeld dat weet ik zeker.'

'Er kunnen geen mensen in spiegels verschijnen, Isa.' Zei Mark. 'De kamer kan niet ineens in de duisternis verdwijnen.' Ik bleef stil, niet wetend wat ik hier op moest zeggen. Hij had gelijk, dat kon inderdaad niet. Maar het voelde zo echt. Misschien word ik wel gek?

'En nu?' Vroeg ik stilletjes. Mark keek even door zijn papieren heen. 'Eerst wil ik je bloed controleren. Aan de hand daarvan kunnen we bepalen wat precies de oorzaak is, te weinig suiker, te hoge bloeddruk...' Ik knikte. 'En daarna wil ik nog dat je een formulier invult zodat we kunnen bekijken welk medicijn het beste bij je zou passen.' Mark haalde een formulier uit zijn werk tas en gaf die aan mij samen met een pen. 'Begin maar alvast, dan haal ik Mariëlle.'

Ik deed wat van me gevraagd werd en pakte het blad en de pen aan. Ik ging comfortabel zitten en begon te lezen.

Heb je vaak last van hoofdpijn?
Dagelijks-wekelijks-regelmatig-af en toe-nooit

Ik zette een cirkel om 'af en toe'

Heb je wel een hallucinaties?
Weer de keuze uit dagelijks-wekelijks-regelmatig-af en toe-nooit
Ik omcirkelde 'nooit'