Si Promdi made at Si State side

Epilogue

10 years later...

Kagaya ng nakagawian nilang magasawa, nasa probinsya nanaman sila dahil bakasyon sa eskwela ng kanilang kambal na lalaki. Yes, they're blessed with a twin na ngayon ay pitong taong gulang na. At kagaya nilang magasawa, gwapo pareho ang kanilang mga supling. Sa katunayan nga ay lumalabas sa mga magazines at may mga billboard na ang kambal kasama ang tatay nila. 

Ten years in there marriage was not always a bed of roses. It wasn't a simple walk in the park. There was bump and sharp curves along the way. But they manage to ease their way. May mga pagkakataon sa loob ng sampung taon nilang magasawa na gusto na nilang kalmutin at kalbuhin ang isa't-isa. Pero nanatili ang kanilang kagustuhang manatiling totoo sa sumpaang binitawan sa harap ng Dios. They stayed true to their commitment to each other. Minahal at pinatatag lalo nila ang kanilang pagibig para sa isa't-isa. At dahil doon kung kaya't hanggang ngayon ay banaag pa rin ang kanilang pagmamahal, paghanga at pagiging proud to be each others partner. In sickness and in health, till death do they part.

''O, bakit nandito ka pa sa labas? Di ka pa ba napagod sa ginawa natin kanina sa ilog.'' wika ng asawa nya ng makita sya nito sa labas ng bahay. Agad itong iniyakap ang mga braso sa kanyang bewang at hinapit sya nito palapit.

''Hindi pa. Ikaw, bakit gisiging ka pa? 'Yung mga bata, tulog na ba?'' tanong nya dito habang hinanamnam ang init na hatid ng katawan nito sa likod nya.

''Tulog na. Pati sila nanay at tatay.'' he answered as they started gently swaying side to side. 

''Uhm.. hon?'' 

''Hmm..?''

''Do u think it's about time na sundan na natin sina Nail and Rail?'' (si paku at si relis. hahha)

Ihinarap muna sya nito at niyakap bago sumagot.

''I'm still scared. That memory still hunts me and i don't want you and me to go through that again.'' wika nito at mas hinigpitan pa ang yakap sa kanya. 

He still remember how scared he was when the monitor in the delivery room went flat on his wife. The fear, the cold sweet, nararamdaman pa rin nya na parang kahapon lang. 

''You have to move on, Nate. Technical ang nangyari. It wasn't really me but the machine.'' natatawang wika nito na ikinasimangot nya.

Kamuntik na nyang idemanda ang hospital sa galit nya sa mga ito. Pasalamat nalang talaga ang mga ito at nakinig sya sa asawa nya.

''Alam ko. Pero paano kung sa susunod, hindi na?'' he said saka ito hinarap sa kanya. 

And there he saw a woman that became more prettier each day. Mababanaag sa maganda nitong mukha ang contentment and he is sure that she can see the same in his eyes. 

''Ang morbid mo.'' nakasimangot na wika nito. 

''Teka nga muna, bakit ba nagtatanong ka nang ganyan? Are you pregnant?'' kunotnoong tanong nya dito. She bit her lower lip first before answering. Habang kumakabog naman ang kanyang dibdib sa hindi malamang dahilan.

''I forgot to take my pill last night and we made love last night too and you came inside me and i'm fertile.'' mabilis na wika nito na kababanaagan ng pagaalala ang mukha.

He is silent. Mata lang ata at adams apple nito ang gumagalaw. Slightly opened ang bibig. 

''Magsalita ka nga at wag umarteng parang minor na nabuntis ang girlfriend.'' naiinis na itinulak nya ito ng mahina. Few more seconds at hinapit na sya nito palapit at niyakap.

''We'll go buy pt tomorrow.'' he wispherd in her ears nasinamahan ng kaunting landi. 

''You're not mad?'' 

''No.''

''Will you be ok?''

''I will be. Pero kapag naglihi ka, 'wag mo naman akong habulin ng butcher knife dahil lang kinain ko ang tira mong mais, Swang ha..'' wika nito na ikinatawa nilang dalawa.

''Di na.'' she asnwered na natatawa pa rin. 

39 Weeks and 3 days later...

A baby's cry can be heard in that certain delivery room. People are busy turning back on the machine after everything just turned off nang walang pasabi. They are almost done stitching her up nang biglang magbrown out. 

''I told you na sa states na lang manganak!'' di  napigilang sigaw ni Nate sa asawa na ngayon ay tatawa-tawa sa reaksyon nya. 

''Just give him our Jewel.'' natatawang utos ni Rostica sa may hawak ng anak nya. 

Kahit na galit pa rin ay di naman nya mapigilang maluha sa kaligayahan ng makita at mahawakan ang pangalawang babae sa buhay nya proprotektahan nya hanggang kamatayan. 

''I love you Nate.'' nakangiti ng ubod tamis na wika ni Rostica sa asawa. Inilapit naman ni Nate sa asawa ang baby nila. 

''I love you too. At last na talaga ito.'' he said. Bumalik na naman ang busangot na mukha.

''Last na talaga dahil isinama nila ang tubal ligation ko.'' nakangiting wika nya na ikinangiti naman ni Nate ng malapad.

After just a few hours dumating ang kanilang mga magulang kasama ang kanilang mga anak. Ngunit di na ito nagtagal pa sapagkat kailangan ng pahinga ni Rostica. 

''Thank you for the gift of life and for my beautiful life.'' Nate murmured as he look at his wife's sleeping face.

Life indeed is grate and full of suprises. It wasn't easy but it is all worth it.  

***Nate&Rostica***

-wow finally i'm done! first ever story na natapos ko. salamat sa mga nagtyagang basahin ang story na ito. thank you for finding it worth your time reading kahit na there are a lot os mistakes and error. kahit na marami namang mas magagandang stories dito sa wattpad. :))

but please do me a favor. can you please rate this story form 1-10. 10 being the hieghest. thanks a lot and God bless!-

*duterte2016- :)*