- H11 Mattie Fay & Happy dance -

53 1 1
                                    

-Mick en Lori op de foto-

Het briefje heb ik na gisteren op mijn nachtkastje gelegd nadat ik er eerst minuten naar heb gekeken, denkend of ik het handschrift ken. Het is een slordig jongens handschrift, is het enige wat ik er over kan vertellen. Veel jongens ken ik niet, ik ken er eigenlijk maar een paar die maar op twee handen te tellen zijn en de meeste daarvan zitten bij mij in de klas. En die zien mij niet eens staan, dus nee die kunnen het niet geweest zijn daarvan ben ik overtuigd.

'Je hebt mijn briefje gelezen zie ik'. Ik voel een warme adem in mijn nek en meteen ontstaat er kippenvel. Met het briefje nog steeds in mijn hand draai ik mij om. Mijn mond valt een klein beetje open en als ik kijk recht in de warme, bruine ogen kijk van Mattie Fay, een van de knappere jongens bij mij op school. Hij kijkt mij met een schuine lach aan. Het staat hem goed, ik kan het niet ontkennen. 'Het is van jou?', vraag ik zachtjes. Hij schud ja met zijn hoofd en nog steeds kijk ik verbaast. Meteen kijk ik rond, nee ik zie geen camera's. Toch blijf ik wachten tot bananensplit komt of een andere tv show die mij gaat vertellen dat dit een grap is. Mattie wijst naar zijn mond. 'Je mond staat uhm, open'. Snel doe ik mijn mond dicht en loop ik langs hem heen. Snel draai ik nog een keer om en zie ik hoe hij mij aanstaart, een beetje verward.

Snel wandel ik door de gangen opzoek naar Lori, net wanneer je haar nodig hebt kan je haar niet vinden. Dan vallen mij ogen op een meisje, ze zit alleen aan een tafel met een zak chips. Lori, eindelijk. Ik loop nu iets sneller naar haar toe. 'Lori, ik weet van wie het briefje is', hijg ik. 'Het is van Mattie'. Nu valt ook de mond van Lori open. Ze kijkt mij verward maar blij aan en ze maakt een maak-je-een-grapje blik. 'Hij stond achter mij', vertel ik verder. 'Hij zei 'Je hebt mijn briefje gelezen zie ik'. Ineens staat Lori op, ik ga wat naar achteren met mijn stoel. Je weet maar nooit wat er gaat gebeuren. Ineens begint ze te bewegen, volgens mij danst ze maar ik durf het niet vast te stellen. 'Wat doe je?', vraag ik lachend. 'Dit is mijn happy dance'. Ik proest het uit, een paar minuten blijf ik lachend met tranen in mijn ogen toe kijken.

Lori gaat weer zitten nadat zij ongeveer 10/15 minuten heeft staan dansen, nee ik maak geen grapje. Volgens mij had ze nog langer door kunnen gaan maar ze werd moe, of ze had honger dat kan natuurlijk ook nog. De bel gaat en ik schrik op. Die stomme bel ook, die moeten ze echt veranderen naar een leuk liedje ofzo, daar wordt iedereen vrolijker van. Dat in plaats van een domme tring je ineens Ed Sheeran hoort. Dat is nog niet eens zo'n heel erg slecht idee. Meteen begin ik Ed Sheeran te neuriën, you don't need me and I don't need you. Opeens heb ik door dat ik het hardop ben gaan zingen en Lori kijkt mij raar aan. 'Sorry'. Meteen begint Lori Justin Bieber te zingen. We kijken elkaar een tijdje aan terwijl we allebei iets anders zingen. Ineens is het stil en schieten we allebei in de lach. Wat een gek toch ook, mijn beste gek.

---**---

Een iets langer hoofdstuk dit keer als ik het zo zie, ik hoop dat jullie het leuk vinden! Wat vinden jullie tot nu toe van Mattie, ook al kennen jullie hem nog niet goed, maar wees niet getreurd, jullie gaan hem misschien nog meer zien. Hoe denken jullie bijvoorbeeld dat hij eruit ziet? Ik ben benieuwd! :)


Ik heb zoveel schrijf inspiratie, misschien kwam dat door mijn kip die ik net at  *heaven*  dus waarom niet gelijk uploaden mwahaha. *kuchkuch*




Drowning Boy.   ||DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu