Mafya Patronum

Bölüm 1

Evet arkadaşlar şu anki kapağımız geçici bir kapaktır yeni kapağımızı en kısa sürede bulmaya çalışacağım. Fazla uzatmadan hikayeye geçeceğim bu arada "Aşk Engel Tanımaz" adlı kitabıma da göz atmayı unutmayın .

Medya:şu an ki geçici kapağımız

Eveet 18 yaşıma basmam ile birlikte yetimhaneden çıkmak zorunda kaldım şimdi sokakta bir başımayım .
Karşımda duran kırtasiyeye gidip bir gazete ve bir fosforlu kalem aldım ve parasını ödeyip çıktım. En yakındaki kafeye girip bir tost ve meyve suyu söyleyip gazetedeki iş ilanlarına bakmaya başladım.Sonunda kendime göre olduğunu düşündüğüm ilanı aramak üzere telefonumu çıkardım.

İlânda;
-Yatılı
-Hizmetçilik yapabilecek ve çocuk bakabilecek 18 yaş üstü bayan aranır
-Fiyat konusunda anlaşılabilir.

Telefonun açılması ile konuşmaya başladım
(+ ben -iş ilanının sahibi )

+ Merhaba ben iş ilanı için aramıştım.
-Peki adresi mesaj atacağım gelin görüşelim.
+Tamam.

Adresi mesaj attı ve adrese gitmek üzere kasaya parayı ödeyip kafe den çıktım bir taksiye binip adresi söyledim ve yolu izlemeye başladım. Taksicinin geldik demesiyle taksiciye parayı verdim ve eve doğru ilerledim . Bahçenin demir kapısının yanındaki zile bastım .
Kim o denmesiyle
"İş ilanı için gelmiştim dedim ve kapılar yavaş yavaş açılmaya başladı.
Diğer ev kapısı olduğunu düşündüğüm beyaz demir kapıyı çaldım ve genç bir adam kapıyı açtı ve beni içeriye davet etti. Yüzünde üzgün bir ifade vardı.
Konuşmaya başladı;
"Para konusu önemli değil istediğin miktarı söylersin hallederiz. Burada kalacaksın odanı istediğin gibi düzenleyebilirsin bir ihtiyacın olursa yarından itibaren korumalar tekrar gelecekler onlara söyle onlar gidip alırlar.Şu anda aklıma başka birşey gelmiyor gelirse daha sonra söylerim.Şartlar sana uyuyorsa işe başlayabilirsin."

Sadece "evet , uyuyor başlayabilirim" dedim.
Üst kata çıktı ve elinde bir bebekle geri döndü .
"Oğlum Rüzgar onun kılına bile zarar gelirse seni yaşatmam."dedi.
Sonradan sesimin biraz ürkek çıktığını ve kekelediğimi fark ederek
"T-tamam" dedim.
'Bugün çalışma odamdan hiç çıkmamayı düşünüyorum.Arada kahve falan almak için çıkarım en fazla. Yemeği bu akşamlık dışarıdan söyleyebiliriz.Birşey olursa seslen duyarım" dedi.
"Şe-şey isminizi öğrenebilir miyim acaba ? " dedim neden kekeliyordum ki lanet olsun.
"Aras" dedi kısaca.
"Senin bir ismin yok mu ? " dedi.
"Özür dilerim Defne ben " dedim.
"Özüre gerek yok ilk gün heyecanı olmalı " dedi ve göz kırptı . Çocuğu dikkatlice kucağıma verip üst kata çıktı.