The Perfect Girl

Chapter Two

In case you're finished noting you may now raise your hand and say what you have written before the entire class.   

At pag katapos ko yang isulat itataas ko na sana ang aking kamay ngunit may unang tumaas maya tiningnan ko kung sino. "Ay si Kazumi lang pala." Bulong ko sa aking sarili saka muling tumungo.

WAIT!

Loading...

Refreshing...

OKAY ANONG PINAG-SASABI KO? SI KAZUMI? ANO DAW?!

LANG!?

"Okay young woman please stand and say what is composed in your paper," sabi ng aming guro.

Kaya tumayo na si KAZUMI at pumunta na sa harap.

"Ehem," sabi niya at ngumiti ng napamatamis.

At nag simula na siyang mag salita. Hindi ko mapigilang titigan siya habang nag-sasalita siya sa harapan. Para bang kami lamang ang tanging tao sa mundo.

At noong sinabi niyang magkapatid sila ni Kazami, yung nerd niyang kakambal, ay pansin kong halos lahat sila ay nag bulong-bulungan. Ngunit nanatili lamang akong tahimk hanggang sa humupa na ang ingay.

Malamang sa malamang alam ko namang mag kapatid sila ni Kazami nuh at 'di lang basta't basta mag kapatid dahil mag kambal sila diba? 'Di ganap, stalker ako 'no.

At pag katapos niyang sabihin lahat ng nasa papel niya, na para 'bang hindi niya tiningnan the whole time, 'yon bang parang memorize niya na, ay tumungo siya ng kaunti at pag-kataas niya ng kanyang ulo ay ngumiti siya na parang pinapakilig niya ang lahat ng lalaki. Kaya ayun ang mga gago namula.

"Okay, Miss Coldsmith you may now sit down." Sabi ni Ma'am kaya ayun umupo na si Kazumi. Kaya ako naman ang nag taas ng aking kamay.

"Okay, mister you may now speak in front of the class." Sabi ni Ma'am sakin habang tinuturo ako.

Kaya tumayo na ako at nag simula ng mag usap sa harap.

Nang matapos na ako'ng mag-salita ay may narinig akong ingay sa likod kaya napatingin naman ako sa gawi ni Kazumi.

Haynako di pala siya nakikinig eh. Naka earphones siya eh. Pero, wait?! Naka earphones sya? Bawal kaya yan dito sa amin at hindi kailanman lumabag si Kazumi ng patakaran dito sa eskuwelahan.

Haynako makaupo na nga lang.

Kazumi's POV.

I'm here at the cafeteria at this moment since it's our break time. I wish my closest friend is here.

She's here physically, but we can't be seen with each other.

Our parents, especially our Mother, doesn't want us to be seen together. They know all our moves. One wrong move can lead us to an inconvenience.

We're not allowed to talk to each other here in school, but we obviously talk to each other when we're home. We talk about how our day went, and more.

If you're curious as to whome I'm pertaining to, my closest friend is also my sister. The very known Nerd in our campus.

We are not allowed to talk to each other because my Mother is scared that it might stain my reputation.

If you can remember, I've mentioned a while ago that I have a sister, a twin at that matter. We look bery much the same because we're identical twins, kaya nagtataka ako kung bakit ang daming nagsasabing pangit si Ate, when in fact most of the people call me beautiful.