Surrender

Chapter 16

"Shut up, Hiro!" Pigil ni Phoenix bago pa madugtungan ng pinsan ang sinasabi.

"P, I'm just stating the fact." Umiling siya. "'Wag mong sabihing hindi ka nasasaktan-"

"I said shut up!"

Pumailanlang ang katahimikan sa amin. Ang tanging maririnig lang ay ang ingay na nanggagaling sa TV. Tumayo ako at hahakbang na sana nang hawakan niya ang aking baywang.

"Don't mind him."

Hinarap ko siya. Worry's palpable on his face. Hinaplos niya ang pisngi ko bago ako pakawalan.

Lumabas ako ng bahay at dumiretso sa pool area. Hinubad ko ang aking sandals bago maglublob ng mga paa sa tubig.

"He's unmistakably damned in love until now. You should feel blessed, Millicent."

Umupo sa aking tabi si Geneva. I saw this coming. Kaya hindi na ako nagulat sa kanyang pagsunod. Nilingon ko siya. Her face was dead serious.

"You know Hiro's right. You're hurting Phoenix big time."

"Geneva, hindi ko siya sinasaktan." Pumikit ako. I couldn't make myself certain about this.

"Guys would hide their true feelings, Millie. 'Pag nasasaktan ang mga 'yan, tumatahimik, ngumingiti, o minsan nagkukunwaring walang pakialam. In your case, nginingitian lang niya ang ginagawa mo."

Inilapat niya ang kanyang kamay sa kamay kong nakatungkod sa aking tabi. Pinisil niya ito.

"Kagabi sa harap namin na mga kaibigan niyo at pinsan niya, sinabi mong katulong ka lang niya." She shook her head and smiled faintly. "Iyon pa lang ang ginawa mo Millicent, pero yung lungkot sa mga mata niya kitang-kita ko. Nasasaktan siya."

My eyes started to burn.

"G-ginawa ko lang naman 'yon dahil kay Monica."

She hugged me. Hinaplos niya ang aking likod. Pinigil ko ang pagtulo ng aking luha.

"You're always thinking about others. You're too kind that I always believed you're worthy to get Phoenix's love than Monica."

"Geneva, hindi ko sinasadyang saktan siya. Seeing him hurt pains me too."

Kumalas siya. She gave me a consoling smile.

"I know... because you've already fallen in love with him." Tumayo siya at inilahad sa akin ang kamay para itayo ako.

Napagitnaan kami ng katahimikan kahit hanggang sa makabalik na kami sa loob ng bahay.

Pasado alas nueve ng gabi ay hindi pa rin sila umuuwi. Umiinom ang magpinsan at pinag-uusapan ang tungkol kay Sebastian. Kami nila Geneva ay nagkukwentuhan din tungkol sa mga nangyari nitong mga nakaraang taon. Dahil napili kong lumayo sa kanila ay madami kaming pinatsihang butas. Catching up with them was a good thing.

"Nigel deserves what's happening now." Umirap na sabi ni Geneva. "Palugi ang negosyo nila. Karma siguro dahil sa pambabae niya." Inikot niya ang barbeque at pinasadahan ito ng cooking oil.

"You better stay away from him if ever he comes back. Hindi malabong mangyari iyon." Naiiling si Cassia.

"Phoenix won't let that sleazeball." Ang mga naluto ay sinimulan ni Geneva na ilagay sa plate. "I bet he still loves you, Millie."

"Ginusto niya yung ginawa niya tapos sasabihin mong mahal niya pa din ako? Nagbibiro ka ba?" Nginisihan ko sila at tumalikod para kunin ang barbeque.

Lumapit ako kila Phoenix at nilapag ito sa table. Pahakbang na ako palayo para balikan ang mga kaibigan ko nang higitin niya ako.

Nakita ko ang pagngisi ni Hiro. Tumayo siya at mabilis na umalalay si Cassia. Hindi ko namalayang iniwan niya din pala si Geneva.