Destiny By The Moon

Amanda

Ik ren snel naar binnen. Shit ik ben te laat. Snel ga ik zitten en luister naar wat mijn pa als Alpha te zeggen heeft. "Amanda je bent laat" zeg hij kort af. "Het spijt me alpha". Bij besprekingen moet ik hem alpha noemen. Anders debken de andere dat ze dat ook mogen. Wat natuurlijk niet zo is. "Amanda ik en mijn beta hebben overlegd, je moet je mate direct vinden en dit land over nemen. Ik word er niet jonger op. Als je eigenlijk 16 bent. Geven we een groot feest. Waar we heel veel mensen op uit nodigen. Zo wordt de kans groter dat je je mate vind. Als je hem niet vind dan ga je een week optrek tocht en als je hem dan nog niet gevonden heb ga je met een wolf na mijn keuse trouwen". Ik slik. Dit was niet wat ik in gedachten had. Zou hij me echt daar toe dwingen. Nee toch? Ik knik. Mag ik het feest zelf organiseren samen met mijn toekomstige Bèta?" Zei ik vlug. Ik was dan misschien een vrouw. Maar als mijn man geen alpha zou zijn zou ik de alpha/luna zijn. Dus had ik ter voorbereiding al een bèta uitgekozen. "Is goed, ik geef je geen vrije kaart. Er zijn een paar dingen waar je aan moet houden en ik doe zelf de gasten lijst. Je mag wel wat vrienden uitnodigen natuurlijk. Hou het wel netjes". Yess dit wordt leuk. Ik pak mijn telefoon aangezien ik nog niet kan mind linken. Ik stuur Mark een appje. Hij is al 17 en heeft zijn mate ook al. Jennifer. Samen helpen ze met het feest. Het gaat erg snel de week vliegt zo voorbij. Ik en Jennifer gaan ook de stad in om een jurk te kopen. Hij is wit en kant. Super netjes. Ook koop ik witte hakken. Jennifer koopt ook een mooi paars kleedje voor het feest. Al snel breekt de dag aan en beginnen we samen met de kokin van de pack alles te koken. Het kwam erg handig uit want vanavond was het gelijk vollemaal. Ook mijn wolf Quincy was deze week gekomen. Ze was super blij dat het eindelijk tijd werd. Toen ook alle hapjes klaar waren rende ik naar boven om me om te kleden en te douche. Ik nam een lange douche en genoot van de warme stralen die al het zweet van het massale koken en mijn zenuwen weg spoelde. Ik droogde me af en liep naar mijn bed waar alles klaar lag. Ik trok mijn jurk aan en bekeek mezelf nog een keer. Woww als mijn mate me ziet... maar ik denk niet dat ik hem ga vinden denk daarna. Ik trek mijn schoenen ook aan. Als ook mijn haar gefühnt is steek ik het op. Dan is mijn make-up aan de beurt. Ik doe snel wat make-up en zie dat mijn haar toch niet mooi zit. Ik pak mijn krul tang en krul mijn haren. "Dat is beter" zeg ik tegen mezelf als ik het eindresultaat zie. Ik kijk op de klok. Show time.
Mijn vader kijkt me met grote ogen aan. "Perfect". Is het enige wat hij uitbrengt. Hij is nooit emotioneel. Het tegen over gestelde van mijn moeder. Toen ze me zag begon ze te huilen. Misschien is ze zelfs iets TE emotioneel. Ik ga bij de bloemen poort staan die ik besteld heb samen met Mark. Ik zeg tegen iedereen "fijn dat u bent gekomen" en als ze me feliciteren dan bedank ik ze vriendelijk. Als bijna iedereen er is, is mijn mate er nog niet. Ik laat een traan vallen. Helaas. Dat word een trektocht. Gadverdamme daar heb ik dus echt geen zin in. Ik loop snel naar het begin van het podium waar mijn vader een speech wil beginnen. "Bedankt voor het komen op mijn dochter's verjaardag zoals jullie weten is het ook om haar mate te vinden". Hij kijkt naar mij en ziet dat het niet gelukt is. "Helaas heeft ze hem niet gevonden. Maar goed de bar is geopend vanaf nu". Mijn pa loopt omlaag. Hij trekt me in een knuffel." Het komt goed meid, zo niet dan toch". "Kan ik niet gewoon alpha worden en dan later mijn mate vinden? " stel ik zachtjes voor. Mijn vader weet dat ik me altijd veel heb gefocust oo dat mate gebeuren. "We zien wel na je trektocht". Met andere woorden "nee". Dan ruik ik het. Een mind geur gemengt met chocolade. Ik ren er op af. Mijn vader heeft het door en rent mee. Plots bots ik tegen iemand op. Hij draait zich om. Ik kijk omlaag. "Het spijt me, ik zocht iemand" hij pakt mijn kin. Ik kijk in zijn ogen. Mijn neus vukt zich met de geur. Mijn ogen verdrinken en mijn lichaam smeekt om hem. "Mine" gromt hij. Ik spring in zijn arme. "Ik heb je gevonden, eindelijk" gromt hij alweer. Het word langzaam donker. Ik heb mij jurk verwisseld voor een lelijk setje kleding. Dan gebeurt het. Ik voel hoe ik transformeer. Quincy schreeuwt het uit van plezier. Al snel ren ik samen met mijn mate waarvan ik de naam nog niet weet door het bos. We rennen en rennen tot ik in een val loop. En weg ben ik. Ik probeer omhoog te springen uit de kuil maar het lukt niet. Ik verwissel in mijn mensen staat. Net als mijn mate. Hij pakt me bij mijn arm en trekt me er in een beweging uit. Dan lig ik op hem. Naakt. Hij ook. We beginnen te lachen. "Ik ben Nathan" zegt hij dan met de stem waar ik altijd op heb gewacht.