Surrender

Chapter 15

"Gosh Millicent!" Muling tili ni Geneva. Kumalas siya.

Ibubuka ko pa lamang ang bibig nang yakapin ako ni Cassia. Nag-init ang aking mga mata.

"Ikaw na ba talaga 'yan Millie?" Hindi makapaniwalang tanong ni Cassia. "Gosh, I miss y-you." Her voice broke. "Anong ginagawa mo dito? Bakit-"

"I didn't recognize her." Putol sa amin ni Monica, ang best friend ko. "Can you please let go of her, Cassia?"

Sinunod ni Cassia ang utos ni Monica.

Hindi ako makapaniwala. Hindi ko akalaing dito pa kami magkikita-kitang muling magkakaibigan. Pagkalipas ng ilang taon simula noong nagtapos kami ng highschool ay ngayon ko lang ulit sila nakita.

"Millicent..."

Hinarap ko si Monica. Nagtutubig ang kanyang magagandang mga mata.

"Oh my God, it's really you!" Niyakap niya ako at ganun din ang aking ginawa. Humikbi siya at ako ay umiling-iling nang makitang naluluha na din si Geneva. "You're like a ghost after we graduated! Bigla ka na lang nawala! Kapag naman binibisita ka namin sa bahay ninyo-"

"I'm sorry." Putol ko agad sa kanya. Kumalas ako sa yakap at tumungo na sa upuan.

Lumapit silang tatlo sa akin.

Totoo ang sinasabi nila. Hindi na ako nagpakita pagkatapos namin ng highschool. They wanted me to go to college. They wanted to lend me some money. Pero ang pag-iwas sa kanila ang ginawa kong paraan para hindi na nila ako pilitin pang mag-aral. Hindi ko ginustong tumigil pero kailangan. Hindi kaya ng mga magulang ko. Ayaw din ng mga magulang ko ngunit ako na ang nagdesisyon na tumigil muna dahil nagkasakit noon si Nymph at kinailangan pa siyang operahan sa appendix. Ang pang tuition ko ang ginamit para maipagamot siya.

"Ganyan ba talaga kayong apat pag nagkita-nagkita? Everybody would forget that I'm here?" Nakalahad ang mga kamay ni Phoenix habang nakangisi.

Tumayo sina Geneva at Cassia at magkasunod na yumakap sa kanya. Nang lingunin ko si Monica ay nakita ko sa mga mata niya ang isang nakakatakot na bagay. Isang bagay na hanggang ngayon ay hindi pa din ata nagbabago.

She stared at Phoenix. Nag-iwas ako ng tingin at pinakiramdaman ang malakas na pagkabog ng dibdib ko.

"Bakit kayo magkasama ni Millicent? Is this some kind of coincidence?" Kasama na namin si Sebastian nang basagin ni Geneva ang katahimikan. Ang mga mata niya ay nakatutok kay Phoenix na nasa harapan ko.

Pinagsisilbihan kami ng mga katulong para sa hapunan. Nalaman kong kaya sila pumunta dito ay dahil kaibigan din ni Sebastian ang tatlo at dahil na rin kay Hiro na hinihintay din namin ang pagdating. Hanggang ngayon ay patay na patay pa rin si Cassia dito. Halata iyon sa mukha at mga mata niya sa t'wing nababanggit ang pangalan ng nasabing Dela Vega.

"She's my-"

"Maid, Gen." Putol ko sa pagsasalita ni Phoenix.

Umalingawngaw sa buong kusina ang hindi inaasahang pagbagsak ng mga kubyertos na gamit ni Sebastian.

Tumingin ako sa kanya na lumalim ang pagkakakunot ng noo dahilan para datnan ako nang matinding kaba. Hindi ko na din nagawang tignan si Phoenix dahil kinakabahan ako sa maaaring naging reaksyon niya.

"K-katulong niya ako." Ulit ko at tinignan si Monica. Kahit hindi siya nagsasalita ay batid kong kanina pa gumagana ang kuryosidad niya. Kanina ko pa din nakikita sa mukha niya na gusto niyang magtanong.

They saw us together. Kapag sinabi kong coincidence lang ito ay hindi kapani-paniwala. Ayokong isipin nila na may relasyon kami lalo na't nandito si Monica at batid kong sa paglipas ng panahon ay mas lalo pang lumala ang nararamdaman niya kay Phoenix.