In a REALationSHIT (Trese Series #1) - PUBLISHED (PSICOM)

IAR [44]

"I can't change the past. I can't rebuild the damage that has been done. I'm sorry, Dad, 'coz I'm certain that I can't give you what you want. I love Heather. Alam 'yun ni Xyrene. Way... way back then. Pero bakit hanggang ngayon bawal pa rin? Hindi pa rin pwedeng maging kami? Lahat na lang... lahat na lang ng taong nakapaligid sa'min kontra sa'kin. Am I that really a depraved person? No... No one can ever dictate me now, even you. Hell no!"

Naningkit ang mga mata ko nang ngumiti si daddy. "Oh no... Don't be so serious, Grant. I'm just, you know... testing you?" Inilapag niya ang mug sa bilog na mesa rito sa porch at lumapit kay Grant. Tinapik niya ito sa braso. "I know you love Xhaiden, but once you hurt her again... I swear—"

"Oh God, Hellix! I curse to your tëstis, I'll cut your pënis into pieces, if you're not gonna zip your lips. Just shut up and go back inside. Let's eat!" Daling namutla si dad nang magtaas ng boses si mommy. Tinulak siya nito papasok sa loob. "Enjoy your day!" Lingon pa nito sa'min bago sila mawala sa'ming paningin.

Ilang sandali pa akong hindi kumurap bago tumingin kay Grant na laglag panga pa rin. Mas priceless ang reaksiyon niya kaysa sa'kin.

Nakalimutan ko lang naman kasi na trying hard si daddy sa pagiging villain.

Sumasabay kasi siya sa personalidad na meron si mom, kaya kadalasan ay nagmumukha siyang alien.

"It's dad. It's mom. They're just... you know, out of this biosphere creatures." Hinawakan ko siya sa braso. "Let's go. Malalate ka na." Sumunod siya sa'kin pero mukhang lumulutang pa rin ang isip. Aftershock ng pagiging weirdo ng parents ko.

"I'm thankful that you aren't like them," pabulong na komento niya habang pinagbubuksan ako ng pinto ng kanyang sasakyan. Simula raw kasi ngayon ay ihahatid sundo na niya ako papuntang flower-shop. Ako na may service. Ako na rin ang may "oh-so-hot-driver."

Tahimik kami sa biyahe. Lumilikot pa rin sa isipan ko ang sinabi niya kay daddy. Mahal niya ako. Nakakataba ng puso.

Nilingon ko si Grant. Nakatuon ang atensiyon niya sa pagmamaneho pero ang kanyang kanang kamay ay nasa ibabaw ng tuhod ko. Nakapatong lang pero ang kanyang hintuturo ay sumasabay sa bit ng tumutugtog sa stereo.

Lumunok ako at hinawakan ang kamay niya. Pinipilit niya lang umaktong normal pero malalim ang iniisip niya. Marahan kong pinisil ang kanyang palad at tumikhim. "I love you..." Baka sakaling mabawasan niyon ang bigat na nararamdaman niya.

Kilala ko talaga siya. Hindi masama ang intensiyon ni Dad, pero iniisip niya 'yon.

Lumingon siya at ngumiti. Hindi ako kumurap dahil bigla na lang nag-iba ang aura ng kanyang mukha. His eyes were dazzling; too many emotions to explain. My heart stroke fast just because he smiled. "I love you. More than you can ever imagine." He bent, bit his lower lip, and pouted it to kiss me.

I giggled and hit him hard. "Drive..." He frowned.

*.*.*.*.*

"G-GREEN..." NATIGIL ako sa pagpasok sa loob ng office ko. Nakaupo siya sa couch habang panay ang dial sa hawak na cellphone. Lumingon siya at tumayo. "W-What are you doing here?"

Lumapit siya. Gumuhit ang ngiti sa kanyang labi. Kinagat ko ang dila dahil 'yung ngiting 'yon ay halatang pilit.

Lumingon ako sa labas. Pasakay pa lang si Grant sa sasakyan. Oh God! Mabuti na lang hindi na siya nag-abalang pumasok sa shop.

Para akong aatakehin sa puso.

Nahagip ng mata ko si Pau. Humihingi ng paumanhin ang aura niya. Her eyes were saying... "I'm sorry, Ma'am. I couldn't resist Sir Ryder's charm."