De uitverkorene

48. Haar eerst reddingsactie

Na het ontbijt

Marilou

De meiden zijn allemaal naar huis en ik en Ross zijn aan het opruimen. " wat ga je vandaag doen?" Vraagt ie. Ik haal mijn schouders op. " ik denk dat ik ga oefenen voor de auditie voor Sony Music " zeg ik en leg een bord in de vaatwasser. " oke ik ga mee " zegt hij en legt een glas er in. " okey maar waar gaan we dan repeteren?" Vraag ik. " in de geheime kamer natuurlijk " zegt hij. Ik knik. Als we klaar zijn met de vaat gaan we naar boven. " wacht ik pak mijn gitaar " zegt hij en rent onze kamer in. Hij komt niet veel later terug met een gitaar. We gaan naar de onze ouders kamer en lopen meteen naar de deur van de geheime kamer. Ross maakt hem open en laat mij als eerst naar binnen. Gentlemen. Ik plof meteen neer op de kussens en Ross gaat naast me liggen. " welk lied ga je eigenlijk doen?" Vraagt hij terwijl hij met zijn gitaar kloot. " ik denk titanium " zeg ik. " dat is een leuk lied " zegt hij enthousiast. Ik knik glimlachend. Hij staat op en loopt naar de kast die er staat. Hij opent hem en pakt er een keyboard uit. " ik wist niet dat we een keyboard hadden " zeg ik verbaasd. " ja hij was van mij, maar ik heb er na de verhuizing nooit meer op gespeeld " zegt hij en doet het ding aan. Hij legt het op zijn schoot en begint dan te spelen. Het is echt heel mooi. Hij is zo getalenteerd. Ik luister bewonderend naar wat hij speelt. Bij de laatste noot sluit hij zijn ogen en houd hij de noot lang in. Ik klap en knuffel hem. " dat was geweldig!" Zeg ik en kus hem. Hij lacht en kust me terug. Ik ga op zijn schoot zitten en hij duwt het keyboard weg. Hij trekt me naar hem toe en ik ga met een hand door zijn haar. Hij likt lang zijn lip en ik open mijn mond. Onze tongen spelen een spelletje. Hij laat een tinteling achter op mijn arm met zijn vingers. Mijn vingers gaan langs zijn kaaklijn. Hij duwt me langzaam op de kussens. Het perfecte moment wordt verstoord door een hard geluid. We schrikken allebei op en kijken waar het geluid vandaan kwam. Het was het keyboard waar mijn arm op ligt. We lachen en hij trekt me overeind. " oke zullen we nu oefenen?" Vraagt hij. " ah het werd zo leuk " zeg ik een beetje sip. " vanavond maken we af " zegt hij grijnzend en knipoogt. Ik knik grijnzend en hij kust me snel. " oke nu oefenen jij " zegt hij en pakt het keyboard weer. Ik ga staan en neem een keer diep adem. Hij begint titanium te spelen. Daar gaan we. 

Ross

Als Marilou begint te zingen krijg ik spontaan kippenvel. Haar gezang is zo speciaal. Ze haalt met gemak de hoge noten en kan ook de lage noten aan. Zo mooi. Als de laatste noot is geweest kijk ik bewonderend naar Marilou. " je bent geweldig " zeg ik en ontvang de liefste glimlach ooit. " bedankt Ross " zegt ze en geeft een kus op mijn hoofd. " nog een keer oefenen?" Ze knikt en ik begint weer met spelen.

Een uur later

We hebben een uur geoefend. We hadden allebei nogal honger dus besloten we naar een leuk cafeetje te gaan. Marilou zit aan een tafel en ik bestel wat eten en drinken aan de bar. Ik bestel een cappuccino en een cakeje voor Marilou en voor mezelf een espresso en een donut met chocolade. Als ik het heb betaal neem ik het mee naar de tafel waar Marilou zit. Ik leg het eten neer en ze kijkt dankbaar aan. Ik ga tegenover haar zitten en neem meteen een slok van mijn koffie wat niet slim is want het is super heet. Ik spuug het meteen uit en hoor Marilou lachen. " misschien even wacht met drinken " zegt ze en heeft me een doekje. " ja dat is een beter idee " zeg ik en maak de tafel schoon. Dan hoor ik gegil. Ik schrik en kijk om me heen net als Marilou. " OMG DAT IS AUSTIN MOON VAN AUSTIN AND ALLY " schreeuwt een meisjes stem. Ik kijk naar de deur en zie 2 meiden staan. Marilou ziet het ook en kijkt me vraagend aan. Ik haal mijn schouders op. De serie is nog niet begonnen. De meiden rennen naar onze tafel en kijken me met grote ogen aan. " hey " zeg ik om het ongemakkelijke gestaar van de meiden te vermijden. Ze gillen weer. Ik wordt doof. " MAG IK JE HANDTEKENING " schreeuwt er 1. Mag ik een doketer. " EN MOGEN WE MET JE OP DE FOTO " schreeuwt de ander. Oordoppen zijn ook goed.                  " AAAAAAHHH WE STAAN NU GEWOON VOOR EEN BEROEMDHEID " schreeuwt er 1. " uhm mag ik eerst weten waar jullie hem van kennen?" Vraagt Marilou niet begrijpend. Ik schud mijn hoofd. Ik hoor gelukkig nog. " van Austin and Ally duh " zegt 1 van de meiden arrogant tegen Marilou. Ik kijk Marilou aan en zie dat ze ongelovig naar de meiden kijkt. Hopelijk houd ze zich in. " maar dat kan toch niet. De serie komt pas over een week op de tv " zeg ik vol verbazing. " er zijn al preview van je serie " zegt een meisje. Ik knik maar snap het nog niet helemaal. " mogen we nu mer je op de foto?" Vraagt de ander. Ik knik en ga staan. Ze gaan om me heen staan en houden beiden een arm vast. " maak even een foto van ons " zegt een meid tegen Marilou. Zij staat zuchtend op en pakt de telefoon en maakt een foto. " hier is j... " " bedankt dat we met je op de foto mochten Austin " verbreekt een meisje Marilou en pakt de telefoon. Marilou is nu echt pissig. Dat zie je gewoon aan der. " geen probleem oh en ik heet in het echt Ross Lynch " zeg ik voor de duidelijkheid. Ze knikken en willen weg lopen. " oh en meiden " ze draaien om. " dit is mijn vriendin Marilou " zeg ik en sla een arm om Marilou heen. Ze kijken Marilou arrogant aan. Marilou kijkt met een glimlach naar ze en trekt me nog dichter naar haar toe of ze bang is dat ze me verliest aan die meiden. " waarom neem je met ZO'N meisje Ross?" Vraagt een hun en kijkt me aan. " dit is het mooiste en liefste meisje dat ik ken en ik zou haar nooit willen in ruilen " zeg ik en kijk haar verliefd aan. Ze glimlacht en zie dat haar ogen glinsteren. Die ogen. Om in te verdrinken. " jij kan veel beter krijgen Ross " zegt het andere meisje. Ik kijk ze weer aan. " nee en al kon dat wel dan had ik het nooit gedaan " zeg ik en de meiden kijkt Marilou giftig aan. Alsof ze haar elke moment kunnen aanvallen. " nou wij gaan weer doei Ross " zegt 1 van hun en kijkt naar me met een glimlach. " doei Ross " zegt ander en glimlacht ook. Ik glimlach kort en kijk hoe ze het cafeetje verlaten. We gaan weer zitten en ik kijk Marilou aan. Ze kijkt naar de koffie en speelt wat met haar lepeltje. Ik blijf een minut staren. Ze kijkt me niet aan. Ik zucht en pak haar handen. " waarom doe je zo?" Vraag ik en kijk haar onderzoekend aan. Ze kan toch niet liegen. " het is gewoon zo moeilijk " zegt ze. Ik kijk haar fronsend aan. " hoe bedoel je?" Ze zucht. " nou nu jij beroemd wordt gaan deze dingen veel vaker gebeuren en door die foto van jou en Laura... " " die is verwijdert " verbreek ik haar. " oke die foto is weg maar dat is het niet alleen. Jij wordt bekend en dan wordt ik dat ook een beetje als de vriendin van Ross Lynch en dan heb je nog die mensen die kritiek op ons hebben. Ik ik vond daar net met die meiden ook al moeilijk laat staan nog veel meer mensen " zegt ze en kijkt weer naar haar koffie. Daar heb ik nog helemaal niet over na gedacht. Ik til haar kin op en kijk haar recht in de ogen. " ik ga jou nooit in ruilen. Ik ben je al eens kwijt geraakt en dat gebeurt me niet nog eens " zeg ik en merk dat Marilou met moeite haar tranen in bedwang houdt. " beloofd?" Vraagt ze met een brekende stem. " beloofd " zeg ik en kus haar hand. Ze slikt en sluit haar ogen. Als ze haar ogen weer opent zie ik nog steeds die bochtige ogen die ik liever niet zie. " ik wil je niet kwijt Ross " zegt ze zacht. Ik ga naast haar zitten en knuffel haar stevig. " dat gaat ook niet gebeuren " zeg ik en wrijf over haar rug. Ze zucht diep en veegt een paar tranen weg die ze heeft gelaten. " oke nu wil ik koffie " zegt ze en neemt een slok. Ik lach en ga weer tegenover haar zitten. Ze eet haar cake en ik eet mijn donut. Als we klaar zijn gaan we naar huis. Het is al donker aan het worden. Ik pak haar hand en verwikkel onze vingers. Het cafeetje is niet ver van ons huis. Gelukkig. Als we de weg over steken hoor ik een knal. Marilou hoort het ook en we kijk naar achter. Daar staan mannen met een pistol een juwelier te overvallen. Je hoort iedereen gillen en ik hoor nog een knal. Ik trek Marilou rennend mee maar ze houdt me tegen. " ik ga helpen " zegt ze en wil weg lopen. Ik hou haar nu tegen. " ben je gek! Die mannen hebben een pistol. Kom we gaan en laten dit aan de politie over " zeg ik en wil weer gaan lopen. Ze houdt me weer tegen. Agh. " Ross het is mijn taak om de wereld te helpen. Dit is een klein iets maa rik help ze wel " zegt ze. Ik zucht. Ze heeft wel gelijk alleen is het zo moeilijk om e vriendin los te laten die net nog bijna huilde om 2 meiden en nu wil ze mannen tegen houden met een pistol. " doe je wel voorzichtig?" Ze knikt en geeft me snel een kus. Ze loop naar de winkel toe en laat mijn hand los. Ik kijk haar na. Haal mooie lange donker bruine haar zwaait heen en weer. Ze stopt bij een hoek en verandert in een fee. Ze is zo mooi. Ik vliegt omhoog. Dan hoor ik allemaal politie auto's en zie ik zwaailichten. " POLITIE UIT DE WEG IEDEREEN " schreeuwt een man. Ik blijf staan en kijk naar Marilou. Helaas wordt ik naar achter geduwd door mensen en verdwijn ik in de menigte. Ik probeer er uit te komen. Als ik eindelijk er uit ben ga ik op een grote steen staan die er staat. Ik zie Marilou nergens. Hopelijk gaat het goed met haar.