24. Over

380 17 0
                                    

Ross

Ik en Calum zijn na het ontbijt meteen naar de techniek mensen gegaan en mijn telefoon is gemaakt. Ik ontgrendel hem en zie allemaal gemiste belletjes en appjes. Ik besluit eerst maar even te gaan kijken wie me allemaal heeft gebeld. Ik zie boven aan alleen maar de naam Riker. Ik luister 1 van zijn in gesproken voicemails. " Ross hoe kun je dit Marilou aan doen? Hoe lang ken je die andere meid al? Gast zo ken ik je niet. Oh en Marilou huilt de hele dag al. Gast en neem eens op man. Bel me terug ". Nee ze heeft het gelezen. Ik heb geen zin om de rest te luisteren en ga naar de appjes. Het zijn er veel. Van Riker, van Rydel, van Rocky, van Ryland zelfs van pap en mam. Wow. En van Marilou. Ik besluit eerst die van haar te lezen, al wil ik het misschien niet lezen. Ik klik haar aan en zie een lang bericht. ' Ross, hoe kun je? Hoe kun je mijn dit aan doen? Ik snap het gewoon niet. Je dumpt me na 1 dag in Miami al voor een andere meid. Klootzak! Jij zei altijd tegen mij dat ik jou enige was. Jou engel. Jou nachtegaal. Maar nu ben ik niks meer voor jou. Geen engel meer. Geen nachtgaal meer. Alleen nog maar een meisje dat zeg maar je zusje is. Ik zie jou niet eens meer als een broer. Een broer zou opnemen als ik hem weet ik veel hoe vaak bel. En iemand met respect voor mij had me gebeld en gezegd dat het uit is en had het me niet zelf laten ontdekken. Jij heb geen respect voor mij. Dat is duidelijk. Maar je hoeft me niet meer te bellen en te zeggen dat het uit is, want ik doe het zelf al. Ross Lynch het is uit tussen ons. Ga lekker verder met die nieuwe meid van je. Maar val mij er niet mee lastig '. Terwijl ik het lees huil ik. Stom, stom, stom. Ik kan niet geloven wat er net is gebeurt. Ik wil het niet geloven. Ik voel opeens een hand op mijn schouder. " kom we gaan naar onze kamer " hoor ik Calum zeggen. Ik knik en we lopen naar onze kamer. Onderweg krijgen we wat rare en meelevende blikken, maar het boeit me nu niet echt. In de kamer ga ik meteen op bed zitten. Ik stop mijn hooft in mijn handen en huil. Hoe kan ik zo stom zijn. Ik besluit haar te gaan bellen. " Calum sorry maar wil je ff weg gaan? " hij kinkt meteen en verlaat de kamer. Ik bel Marilou meteen. Ze neemt na een paar keer op. " hey " hoor ik een zielige stem zeggen. " luister Marilou ik kan het uitleggen " zeg ik maar ik hoor gezucht en dan hangt ze op. Ik laat het hier niet bij zitten en app haar.
' Marilou wat je las op twitter is niet waar. Ik sorry ik dat je ik niet belde. Nou ik heb je wel proberen te bellen, maar met een andere telefoon, want de mijne was stuk. Hoe dan ook, ik heb Laura niet gekust. Ze viel op me en ik ving haar. Je moet me geloven. Ik zou jou toch nooit vervangen. Je bent mijn engel. Ik snap dat je boos bent en verdrietig, maar weet alsjeblieft dat jij de enige bent voor mij '
en ik verstuur hem. Ik had liever met haar gebeld, maar ik snap ook wel dat ze daar nu geen zin in heeft. Ik hoef niet lang te wachten wat ik krijg al weer een appje terug.
' Ross ik wil je geloven, maar op dit moment kan ik dat niet. Oke dat je me niet terug belt snap ik nu, maar waarom zorg je er niet voor dat die foto van twitter, Facebook en Instagram verdwijnt?'
dat kan ik die rare vrouw wel vragen. Ik leg meteen mijn telefoon weg en ga naar de gang. Ik zie haar gelukkig meteen staan. Ik ren naar haar. " wil je alsjeblieft die foto verwijderen van mij en Laura?" Vraagt ik haar gehaast. " nee jongen dat kan niet " " mooi be... wacht wat zei je?" " ik ga die foto niet verwijderen " " wat waarom niet?" " het gaat om publiciteit jongen " " ik maar ik heb een echte vriendin en die is nu helemaal in tranen alleen door die STOME FOTO " ik wordt helemaal boos en zij kijkt me de hele tijd aan en zucht dan. " sorry jongen maar die foto blijft online " zegt ze en voor dat ik nog iets kan zeggen is ze weg. Ik loop met tegenzin terug naar mijn kamer. Ik pak meteen telefoon en begin te tikken.
' ik ben naar die vrouw geweest en gevraagd of ze de foto wil verwijderen, maar dat wil ze niet '
Ik krijg meteen antwoordt.
' Ross, ik weet niet of ik je moet geloven. Misschien is het beter dat we even een break up nemen en dat we afstand van elkaar doen. Dat gaat nu makkelijker omdat jij in Miami bent. We kunnen met andere mensen omgaan enzo, maar als er wat gebeurt worden we niet boos op elkaar omdat we nu even niet samen zijn en ik hoop dat als je terug bent dat het dan weer goed gaat. Misschien niet samen, maar dat is een zorg voor later '
Ik kan het niet geloven. Ze maakt het echt uit. Nee, dit laat ik niet gebeuren.
' schat ik hou van jou en van niemand anders. Je moet me geloven. Ik wil niks met Laura, alleen niet met jou. Ik snap dat je geschrokken ben, maar kunnen we dit niet gewoon vergeten en verder gaan?'
' ik kan dit niet vergeten en noem me geen schat. Toen ik die foto zag en de reacties las brak mijn hart. Mijn hart brak ik duizenden stukjes. En om als die stukje weer te hele kost tijd. Ik heb tijd nodig om te verwerken. Het spijt me Ross '
' ER IS NIKS GEBEURT GELOOF ME NOU '
' ik wil je geloven maar al die tijd dat ik je probeerde te bellen had ik hoop. Hoop dat je me zou vertellen dat het niet waar is, maar die hoop verdween met de minuut dat je niet opnam. Het is ook allemaal zo moeilijk. Ik kan de buitenwereld niet vertellen dat we een stel zijn, want dan zouden ze me niet geloven door die foto. Dit alles heeft me gebroken. Mijn hoop in ons, mijn vertrouwen in jou en mijn hart om jou. Het spijt me Ross ik kan deze relatie niet aan. Niet nu in deze situatie. Als je weer terug bent dan praten we weer verder. Sorry Ross. X Marilou '
Ik weet dat toen ze dit schreef ze huilde. En dat doe ik nu ook. Wat ben ik een lul. Ik weet dat wat ik nu ook doe, het helpt niet. Ze heeft tijd nodig, maar ik weet niet wat er in die tijd gebeurt. Hopelijk niks ergs. Zucht. Ik wil nu bij haar zijn en knuffelen, want ik weet dat ze huilt.

Marilou

Ik zit boven op Ross kamer. Ik hem net met hem geappt. Het is uit. Ik wil het niet, maar ik heb gewoon tijd nodig. Zucht. Ik veeg de tranen van mijn wang. Ik sta op en loop naar de deur. Ik draai me nog 1 keer om en kijk de kamer rond. " misschien tot over een tijdje " fluister ik naar de kamer en loop naar mijn eigenkamer. Ik gooi mijn telefoon op bed en ga naar het raam. Ik open hem en kijk naar buiten. Alles is zo vredig. Zo mooi en rustig. Ik zucht. Ik wil nu ook zo rustig en vredig zijn. Maar na dit kan ik dat ff niet. Ik ga naar beneden en zie dat Riker er ook al is. Hij ziet me aan komen lopen en loopt gelijk op me af. " ik vind het zo erg van Ross enzo " zegt ie en wrijft over mijn rug. Ik knik " het is oke ". Hij laat me los en kijkt me meelevend aan. Ik kuch even en loop dan langs hem heen. " oke wie gaat er mee zwemmen?" Vraag ik. " ik " zegt Rydel meteen. " ik ook " zeggen Rocky, Ratliff en Ryland tegelijk. Ik glimlach en kijk hoopvol naar Riker. " oke ik moet nu ook wel mee he " zegt Riker en we knikken. Hij kijkt even bedenkelijk en voor dat ik het weer lig ik in het water. Ik kom proestend boven water en kijk Riker nep boos aan. " moest dat nou " zeg ik en trek mijn natte kleren uit. Gelukkig heb ik hier onder mijn bikini aan. Hij lacht en duik ook het water in. De rest volgt al snel en uiteindelijk zit ik op Rikers nek en Rydel op die van Ratliff. We proberen elkaar er af te duwwen. Ik trek aan haar arm zodat ze naar voren hangt. Ze probeert zich terug te trekken en dat geeft mij de perfecte gelegenheid om haar los te laten en ze valt in het water. " YAAAYY WIJ HEBBEN GEWONNEN " schreeuw ik en Riker duik onder water zodat ik van zijn rug kan. We klote nog wat tot dat we honger krijgen. Pap en mam zijn in de middag naar de stad gegaan en ze zijn steeds niet terug. Riker heeft het idee om pizza te bestellen en iedereen stemde mee. We zitten hier nu met pizza en de film the Twilight sage Breaking down 2. Ik vind het helemaal geweldig. Ik wil ook wel een vampier zijn. Je kan super hoog springen en hard rennen. En die rode ogen. Wow zo mooi. De film is afgelopen en Rydel en Ratliff zijn inslaap gevallen. Rocky maakt Ratliff wakker en zegt dat hij haar naar boven moet dragen. Hij knikt. We zeggen elkaar welterusten en lopen naar boven. Ik poets snel mijn tanden en loop naar mijn kamer en ga meteen in bed liggen. Dit was echt een hele drukke, emotionele dag. Ik hoop dat ik niet nog een keer z'n dag krijg. En ik val in slaap.

De uitverkoreneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu