Okyanustan Gelen Kız..

~16~Kuşkular ve Sonuçlar..

Multimedyada Stefan ve Luna var ..

İyi okumalar .

Kuşkular ve Sonuçlar ..

Anne ne demektir ? Anne fedakardır , tıpkı benim annem gibi . Peki ben ? Bende anne olacağım hatta anneyim peki ya ben nasıl olacağım ? Kafamdaki düşünceleri bir an olsun bile silemiyordum .

Bir yanda Annem bir yanda sevdiğim insan ..

Neredeyse on gündür buradaydım ve telefon olmadığı için Chris'le konuşamamıştım bile . Neyse ki aklıma gelmişti de Jonathan'a aradığında konuşmasını söylemiştim . Bir şekilde idare edecekti . Kararım kesindi gidip yüzleşecektim . Daha doğrusu anlatacaktım diyelim . Hem önümde örnek vardı, Vera ve Jonathan .

Heyecanlanmıştım ,geri dönecektim . Yosun ormanının içindeki kayanın üzerinden kalktım ve hızla kuyruk salladım . Fakat birden aklıma ya beni böyle kabul etmezse diye içimden geçirdim . Gerçektende beni böyle kabul etmezse ben ne yapacaktım ? Belkide benden tiksinecek , hatta belkide deli olduğumu zannedecekti . Kim düşünmezdi ki ? Zaten herkesin gözünde değişik hareketlerim vardı . Tuzlu su içiyordum . Yosun yiyordum . Bunları sağlıklı ( iyi ) insanlar yapmazdı ki .

Fakat gelecekle de oynamak istemiyordum . Sonuçta babasız büyümenin hatta annesiz büyümenin ne demek olduğunu iyi biliyordum ve bebeğimin babasız büyümesini istemiyordum . Ne olursa olsun söyleyeceğim , deli gözüyle bile baksa söyleyeceğim . Sırf bebeğim için ...

~.~.~.~.~.

Kararım kesindi ve şuanda Rokyanusya'yı arkamızda bırakmıştık . Vera'yla ikimiz . İkimizinde içinde bir burukluk vardı sonuçta evimizden ayrılıyorduk . Kolay değildi , bilmediğimiz bir yerde yaşamaya çabalıyorduk . Halbuki bizim evimiz arkamızda kalan Rokyanusya'ydı . Dönmemizin tek sebebi sevdiğimiz adamların orada olması , kıyıda ..

Annemden ayrılmak çok zor olmuştu ama ayrılabilmiştim . Bir daha onu ne zaman görürüm bir fikrim bile yok ama çok özleyeceğim kesin .

Kıyıya ulaştığımızda hava hafif karanlıktı . Ev yoluna düşmüştük . İçimde garip bir his vardı . Tıpkı uçağa bindiğimde içimde olan kıpırtılar gibi . Özlemek miydi bu yoksa heyecan mıydı ? Ayırt edemiyordum . Yüzümde garip bir gülümseme vardı .

"Ne o yoksa birisi özlemiş mi sevgilisini ?" alaylı ses tonuyla iğneleyici ses tonu arasında kalmış bir cümle aman ne hoş !

"Birisi Jonathan mı dedi ? Yoksa bana mı öyle geldi ." dedim .

"Sinsi yılan balığı seni .." Kahkahamı patlatmıştım . Birlikte gülerek kulübeye yaklaşmıştık ki ...

Chris kulübenin kapısını kıracak gibi yumrukluyordu . Hızlıca durumu toparlamak için kapıyla Chris arasına girdim .

Bir şey dememe fırsat bırakmadan dudaklarıma yapıştı .. Şaşkınlığın verdiği gülümsemeyle mal gibi sırıtıyordum . Daha doğrusu sırıtmaya çabalıyordum .

Vera'nın boğaz temizlemesiyle Chris dudaklarını dudaklarımdan çekti . " Günlerdir arıyorum açmıyorsun ! En son Jonathan'la senin telefonundan konuştum . Sana ulaşamadım şansa bak ki Vera'nın da telefonu kapalıydı . Ve bende Jonathan biliyordur diye onun yanına geldim."

Bir yalan uydurmam gerekiyordu . " Ben çok özür dilerim iki dakika önce şey pardon iki gün önce buraya tekrar geri döndük de herhalde şarja takmayı unuttum ." dedim . Ne kadar inandırıcı olacağıysa meçhuldu .

" Sana nasıl bir ceza versem bilemedim şimdi." sırıtıyordu . Bu demektir ki yalanımı yutmuştu hemde o kadar hata varken .

~.~.~.

O akşam hep birlikte yemek yedik ve yalanlarımın devamını getirdim . Şuan beni Narii görse yani annem hala daha anne demeye tam olarak alışamasam da kesinlikle bana çok kızardı . Çünkü yalan büyük bir suçtur . Rokyanusya'da yalancılara ceza verilir . Bunları düşünürken birden kapı çaldı yerimden adeta fırlayarak " Ben bakarıım ." dedim . Sesim o kadar sevinçli çıkmıştı ki , gören kişi doğum günü kızı sanardı beni .

Karşımda ki kişiyi görene kadar ..

Kapıyı açtığımda yabancı birisi vardı ve bu bir Okyanus oğlanıydı . Şok olmuştum . Rusça konuşmayı tercih etmişti ve Vera'yı görmek istediğini söylemişti .

Vera'ya seslendim .

Yemek masasından kalkmış kapıdaki yabancı adama hoşgeldin Stefan diye sarılmıştı .

Stefan'da kimdi ?

Yoksa ... ?!?

Umarım ki beğenirsiniz .. :)