- No hej sarciu - pocałował ją w policzek
- No cześć Kamil - uśmiechnęła się
Zaczęli rozmawiać a ja przyglądałam się temu z boku. Czemu ja nie wiedziałam że oni są razem do cholery?!
- Ej a jak ma na imię twoja koleżanka? - Uśmiechnął się zadziornie. Czułam jak znowu robię się czerwona.
- To Paula - powiedziała obojętnie.
- N-no cześć - zaczęłam się jąkać
- Fajne imię. Długo się znacie? Nigdy o tobie nie słyszałem.
- Od trzeciej klasy - powiedziała Sara.
- Sara, taki fejm a zadajesz się z szarą myszką? - Zaśmiał się.
- Jakoś tak wyszło - odpowiedziała z uśmiechem. Poczułam się maksymalnie zdradzona. Wstałam i odeszłam.
Szłam do domu w deszczu. Dzięki temu nie było widać moich łez. Postanowiłam to wyjaśnić.
Ja: Co to kurwa było?!
Sara: Ale o co ci chodzi?
Ja: Jak to o co? Przy swoim chłopaku już nie jestem twoją przyjaciółką? Dzięki!
Sara: po pierwsze to nie jest mój chłopak,. Po drugie ja nic nie zrobiłam!
Byłam na nią wściekła. Zaczęłam biec. Nic już nie widziałam. Nagle zobaczyłam światła i pisk opon.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
I co o tym sądzicie? XX
