Μυστηριώδης συνάντηση

1.3K 156 27
                                    

Σήκωσα το κεφάλι μου και τα μάτια μου είχαν πάρει την αγγελική τους μορφή, ένα πολύ ανοιχτό γαλανό χρώμα. Άνοιξα τα φτερα μου και με μια μικρή ώθηση των γονάτων μου βρέθηκα στον ουρανό. Πέταγα για αρκετή ώρα μέχρι που βράδιασε και προσγειώθηκα σε έναν λόφο. Κοίταξα καλύτερα τριγύρω μου και κατάλαβα ότι ήταν ο λόγος που είχα φέρει την Βάλερη όταν αποκαλύφθηκαι στο σχολείο. Κάθησα στο σημείο που καθότανε και σκεφτόμουν όλα όσα είχαν συμβεί εκείνη την μέρα και άρχισα να γελάω , αλλα μετά από τα γέλια ακολούθησε το κλάμα.

Βράδιασε και αποφάσισα να φύγω. Όπως και εκείνη τη μέρα πήγα στο σπίτι της, η μάλλον σπίτι μας πλέον , πήδηξα πάνω στο παράθυρο που ήταν ανοιχτό και μπηκα μεσα στο σπιτι. Περπάτησα στο σκοτεινό πλέον διάδρομο και σταμάτησα έξω από το δωμάτιο της Βάλερη.  Μπήκα μέσα και επεξεργάστηκα το χώρο, ήταν τόσο άδειος και κενός χωρίς το γέλιο της, τα παιχνίδια της. Έμεινα μόνος μου , γιατί ρε Βάλερη , γιατί ρε Βάλ με άφησες μόνο μού, τώρα τι θα κάνω εγώ χωρίς εσένα. Ξάπλωσα στο κρεβάτι της και με τα πολλά με πήρε ο ύπνος.

Άκουσα γέλια και σηκώθηκα . Άρχισα να περπατάω προς το σαλόνι . Κοίταξα προσεχτικά και είδα μια κοπέλα να είναι στην άκρη στο παράθυρο , σταμάτησα για λίγο και την κοίταζα, φόραγε ένα μακρύ λευκό νυχτικό και είχε μακρυά μαύρα μαλλιά μέχρι την μέση της."Μπορώ να σας βοηθήσω;"την ρώτησα και την είδα να γυρνάει προς το μέρος μου"Όχι . Αλλά δεν πειράζει γιατί έκανες ότι μπορούσες"απάντησε.

Είχα μείνει να την κοιτάζω με ανοιχτό το στόμα, δεν είναι δυνατόν μπροστά μου στέκεται η Βάλερη και με κοιτάζει με αυτά τα μεγάλα πράσινα ματάκια και αυτό το ζεστό χαμόγελο που σε κάνει να λιώνεις. Όμως όταν πήρα τα μάτια μου από πάνω της είδα ότι βρισκόμασταν πάνω στο Big Ben. Αυτή στην άκρη και εγώ από μπροστά της. Όχι όχι δεν γίνεται να ξαναπεράσω αυτό το βάσανο δεύτερη φορά . Κοίταξε το κενό πίσω της και μετά πάλι εμένα."Σύντομα"είπε ενώ εξακολουθούσε να έχει αυτό το χαμόγελο στα χείλι της. "Βάλερη!!" φώναξα και έτρεξα να την πιάσω αλλα δεν πρόλαβα , έπεσε πίσω και χάθηκε στο κενό.

Πετάχτηκα από το κρεβάτι και κατάλαβα ότι ήταν απλώς ένα όνειρο , όχι όνειρο μάλλον ένας εφιάλτης καλύτερα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι , πήγα στο μπάνιο και έκανα ένα καυτό μπάνιο. Όταν βγήκα άκουσα το κινητό μου να χτυπάει, το σήκωσα και άκουσα τη φωνή του Πέτρου.

"Γειά σου Τόμας"

"Τι θες Πέτρο;"

"Πήρα να σου πω ότι αύριο είναι η κηδεία της Βάλερη"

"...Πέτρο δεν ξέρω άμα θα μπορέσω να έρθω"

"Πρέπει Τόμας θα σε ήθελε δίπλα της"

"Δεν καταλαβαίνεις δεν ξέρω άμα θα αντέξω να την ξανά δω έτσι"

"Θα είμαι συνέχεια δίπλα σου το υπόσχομαι"

"....Καλά"

"Ωραία θα σε περιμένουμε στης 17:00 στο σπίτι"

"Εντάξει. Γειά"

"Γειά"

Κλείσαμε το τηλέφωνο και πήγα στην ντουλάπα μας, έβγαλα έξω το τζιν μου και μια κοντομάνικη μαύρη μπλούζα και ντύθηκα. Βγήκα έξω έκανα μερικές βόλτες. Έκοβα βόλτες στη πόλη για πόλη ώρα μέχρι που νύχτωσε και είδα ένα μπαράκι. Μπήκα μέσα και ήπια , και ήπια και ήπια μέχρι που πέρασε ένα ζευγάρι από πίσω μου. Ωραία ώρα για μεζέ. Πλήρωσα και βγήκα έξω . Ακολούθησα το ζευγάρι μέχρι ένα στενό, χμμ τη βολικό. Κοίταξα τριγύρω και δεν ήταν κανένας εκεί χμμ επίσης πολύ βολικό , άρχισα να προχωράω μέσα στο στενό που βρισκόταν το ζευγάρι.

Τους είδα που φιλιόντουσαν και άρχισα να περπατάω αθόρυβη προς το μέρος τους . Αρπάζω τον άντρα τόσο γρήγορα που η κοπέλα δεν είδε τίποτα και του ρούφηξα το αίμα τόσο γρήγορα που ούτε πρόλαβε να αντιδράσει .

Πήδηξα από την ταράτσα που ήμουνα και προσγειώθηκα μπροστά στην κοπέλα που με κοίταζε και φαινόταν έντρομη αλλά δεν ήταν, το ενιωθα. Έχει δύο μεγάλα καταγάλανα μάτια μακρύ ίσιο μαλλί ενώ ήταν και πολύ αδύνατη . Με κοίταζε αλλά δεν φαινόταν να με φοβάται,οπότε της έδειξα τους κυνόδοντες μου, αλλά εκείνη απλώς σήκωσε το χέρι της και το ακούμπησε στο μάγουλο μου.

"Τι κάνεις πρέπει να με φοβάσαι " της είπα και της κατέβασα το χέρι.

"Γιατί να σε φοβάμαι;"

"Γιατί είμαι βρυκόλακας και θέλω να σου πιώ το αίμα"  πλησίασα το πρόσωπο μου κοντά στο δικό της.

"Δεν θέλεις να μου πιείς το αίμα, είσαι απλά λυπημένος"

"Α ναι;"

"Ναι"

"Και γιατί είμαι λυπημένος;"

"Γιατί αποχωρήστικες το κορίτσι σου"......




Το αντίθετο μισό μου. Where stories live. Discover now