"Stupid ", ang tawag niya. Nasanay naman na ako kaya di na bago to. "I'm hungry"
"Then, eat" ang tugon ko.
"Tara sa cafeteria" ang yaya niya.
"Why?" ang tanong ko.
"Matutulog tayo dun kung gusto mo; maligo na rin tayo" ang pilosopo niyang tugon.
"Ah" ang nasambit ko. If rolled his eyes and looked wearily at me.
"Tara na nga" Ethan said. Nagsimula kaming maglakad. Actually, he's sort me dragging me dahil ayaw ko naman talagang sumama. At isa pa, mainit ang dugo ko sa kanya. No, not this time. His arm around my shoulder, it somehow makes me feel safe and secured. "Bakit hindi mo kasama"
"Pinauna ko na sila" ang tugon ko.
"I see. Hey, are you okay?"
"Huh?"
"Ang tamlay mo eh"
"I'm okay" ang sabi ko. Nagtungo kami sa cafeteria.
"What do you want?"
"Any" i replied. If started to order food. Papunta na kami sa tabke nang matigilan ako. Dalawang pares ng naniningkit na mga mata ang nakatitig sa akin.
"Hey, stupid. Let's go!" si Ethan. Iniwas ko na lang ang aking tingin at sumunod sa kanya. Naupo kami sa medyo dulo; medyo malayo kila Clarissa, Aryan, Aldren at Blaze. "Hindi ko alam kung anong gusto ko kaya sana mapagtyagaan mo tong mga kinuha ko."
Tahimik lang kami ni Ethan doon. Ano bang nangyayari? Bakit kasama ko siyang kumakain ngayon? Napatitig ako sa mukha niya.
"You know what? Ang weird mo today" ang pagbasag niya sa katahimikan.
"Nagsalita ang hindi" ang tugon ko.
"Huh? Why do you say so?" ang nagtataka niyang tanong sa akin.
"Ang bait mo sa akin ngayon eh" ang pagpapaliwanag ko. For no valid reason, natawa siya.
"Cause I know you need a friend. Well, I'm aware that you consider me as an enemy but wala namang kaso sa akin yun eh. Kanina pa kita pinagmamasdan. Ang tamlay mo since third subject natin."
"Bakit mo ako pinagmamasdan?" ang curious kong tanong.
"Because I love you" ang seryoso niyang sagot. Nanlaki ang nga mata ko and my uaw dropped.
"Seryoso ka ba?" ang natanong ko. Tumawa naman siya ng malakas.
"Relax PeeJay! Nagjojoke lang ako" ang tugon niya. Okwy din naman pala siyang kasama. At least, may kwenta ang pagka-clown niya. Kahit papaano ay nawala sa isipan ko ang pagkikita namin ni Bryan. Napapangiti ako sa pinapakita niyang positive energy. Nadistract ako nang nagvibrate ang phone ko. I checked my phone. A text message from Clarissa. "What the hell are you doing? Bakit kasama mo si Ultimate CRUUUUUUUSSSSSHHHH?????"
"He invited me here" ang reply ko. Nagpapakabitter na naman si Clarissa at Aryan. Ano bang pinakain nitong si Ethan sa dalawa? Kung makareact daig pa ang pinagsamang girlfriend at nanay kung bakuran itong mokong na to. Why am I enjoying this? Napalingon ako sa table jila. Masama ang tingin sa akin ng dalawa. Yung tipong kung nakamamatay lang ang tingin, siguradong double dead na ako. Napangiti ako sa kanila. Napataas naman sila ng kilay. Muli kong binaling ang aking atensyon kay Ethan. I hate his smile. Bakit ang cute niya?? "Ethan"
"Yeah?"
"Can I ask a favor?"
"Sure. Ano ba yun?"
"Hindi ko masyadong naintindihan yung trigonometry equation kanina kasi nga lutang ako. Paturo nga kung paano isolve" ang sabi ko.
"Sure. Yun lang pala" ang tugon niya. Inilabas niya ang kanyang trigonometry manual at subject notebook. Tumayo ako at tumabi sa kanya. Medyo malayo dahil di naman kami ganun kaclose. He started to tutor me kahit na alam ko naman talaga kung paano i-solve ang equation na yun. Lumapit ako sa kanya until our arms touched. Hindi naman siya umimik at patuloy pa rin siya sa pagtutor sa akin. He's really good. Malinaw siyang magpaliwanag. Sunod-sunod naman ang pagvibraten ng phone ko pero hindi ko to pinapansin bagkus ay nakinig ako sa malamig na boses ni Ethan.
"Kanina pa nagpapapansin yang phone mo" ang komento ni Ethan. "Baka emergency yan"
"Hindi. Mga hate messages" ang pagtatama ko.
"What? Kanino naman galing?"
"Sa dalawang babaeng nasa likod natin." ang tugon ko. "Huwag kang lilingon"
"Sino ba?"
"Sila Clarissa at Aryan"
"Are you kidding me? Mga friends mo sila, bakit naman sila magsesend ng hate messages sayo?" ang nagtatakang tanong niya.
"Kasi they like you" ang tugon ko.
"So?" ang muli niyang tanong. Hindi pa rin naaalis ang kunot sa kanyang noo. "I don't get it"
"Bitter sila kasi magkasama tayo."
"Bawal ba?"
"Sa kanila, oo"
"Eh, bakit kasama mo ako ngayon?"
"Kasi hinatak mo ako papunta rito"
"Bakit hindi kw pumalag?"
"kasi nasa timing ka. Magpapaturo ako about this equation" ang palusot ko. "Shall we continue?"
"Alam kong nqiijtindihan mo kung paano isolve to. You're doing this para lalo silang asarin." ang sabi niya. "Okay, I'll play along"
Then, bigla niya akong inakbayan. There it is again, yung feeling na safe ako. Nagpatuloy ang pagvibrate at pagsayaw ng screen ng phone ko. Pero hindi na lang namin ito pinapansin.
"I did not expect this" ang sabi niya. "I mean you and me together. It's like a date, bawal ma-inlove, ha?"
"Lakas ng hangin!" ang komento ko. "Huwag ka masyadong assuming!"
"What if you really fall in love with me?" ang bigla niyang seryosong tanong. "Is it possible?"
Napatingin ako sa mukha niya. I never realized na ganun kalapit ang mukha namin sa isa't-isa. We almost kissed. Kaagad kong inilihis ang mukha ko. Naramdaman ko
"E-ewan" ang tugon ko. "Bakit ba ganyan mga tanong mo?"
"Wala lang" si Ethan. Nagbuntong-hininga siya at natahimik kaming dalawa. Napatitig ako sa phone kong walang sawang nagvivibrate.
"Peejay" ang taeag sa akin ng isang tinig. Napatingin ako sa kung sino man yun. "Let's talk"
"For the last time, wala na tayong dapat pag-usapan pa, Bryan." ang giit ko. "Just leave me alone!"
"PeeJay-"
"Enough" ang pagputol ko sa kung ano pa man ang sasabihin niya.
"Ethan, I'm so sorry. I have to go" ang paalam ko kay Ethan sabay tanggal ng braso niya sa balikat ko. Mabilisan kong inwyos ang mga gamit ko at tumayo. "Thanks for the food and time, Ethan."
